اینکه برخی دلسوزان و ریشه داران جریان اصولگرایی معتقد هستند نباید مردم را دوشقه کردو در رقابت های انتخاباتی ایجاد دوقطبی به ضرر کشور تمام می شود، نکته مهمی است که توسط سران نواصولگرایان نادیده گرفته می شود.
 
سیاست بازی یا بازی سیاست در تمام دنیا از ابتدای بشریت تا کنون وجود داشته و دارد.
 
به گزارش روز نو، این در حالی است که برخی سیاستمداران این بازی را به خوبی فراگرفته و اجرا می کردند ولی برخی تنها ژست یک بازیگر حرفه ای را نشان می دادند ولی در درون تهی هستند. این روزها نیز در عرصه سیاست ایران اتفاق هایی رخ می دهد که نشانه عدم احاطه کامل برخی سیاستمداران بر عرصه سیاسی کشور است. بخشی از جریان هایی که سعی می کنند تا خود را در کارزارهای مختلف کشور به موفقیت نزدیک کنند ولی راهکار آن را نمی دانند و با همان ندانستن ها جریان متبوع شان را پیش می برند.
 
قربانی کردن اصولگرایی
 
یکی از جریان هایی که در ایران بدون آنکه اطلاعی از ریزه کاری های سیاست داشته باشد، خود را بازیگردان معرفی می کنند، نواصولگرایی است. جریانی که بدون استراتی بلند مدت در جهتی حرکت می کند که تمام سیاست های راهبردی جناح بزرگ اصولگرایی را فدای منفعت های زودگذر خود خواهد کرد.
 
این جریان سعی می کند در رقابت های سیاسی مرسوم عالم سیاست ایران از ترفندهایی استفاده کند تا رقیب خود را نه در میدان رقابت بلکه در بازی های سیاسی زمین گیر کند که تا کنون نتوانسته اند موفق شوند. در همین راستا مدت هاست اتاق فکر این جریان با دوقطبی سازی تلاش می کنند تا طرف مقابل را تخریب کرده و از این طریق به پیروزی برسند.برای مثال می توان به ایجاد دوقطبی انگلیسی و ضد انگلیسی، کوفی و غیر کوفی و در این اواخر نیز انقلابی و غیر انقلابی در این چند ساله اخیر اشاره کرد. ترفندهایی که در انتخابات های سال92و 94 شاهد اجرای آن بودیم.
 
ترفند دوقطبی انقلابی و غیرانقلابی
 
این جریان معتقد است « باید منتظر تحول در آرایش سیاسی کشور بود که جریان انقلابی در مقابل جریان غیر انقلابی صف آرایی خواهد كرد و حضور در جریان غیر انقلابی توام با بار ارزشی منفی و بسیاری از کاسه، کوزه‌ها شکسته خواهد شد. خداحافظ! دوگانه اصولگرا -اصلاح طلب!» این جریان معتقد است « اصولگرایان نیازمند ایجاد یک دو قطبی خوب هستند و مدعی هستند با مدیریت افکار‌عمومی می‌توانیم از گسل‌های میان غیرانقلابی ها و ضدانقلابی‌ها استفاده کنیم و جبهه انقلاب را در موقعیتی مناسب قرار دهیم.»
 
اما بدون شک این روند هیچ نتیجه ای برای نواصولگرایان نداشته و همانطور که در گذشته شکست خورده اند، مجدد در این بازه زمانی نیز اگر بخواهند همین مسیر را طی کنند،نتیجه ای جز شکست در انتظار آنها نخواهد بود.
 
اینکه برخی دلسوزان و ریشه داران جریان اصولگرایی معتقد هستند نباید مردم را دو بخش کرد و در رقابت های انتخاباتی ایجاد دوقطبی به ضرر کشور تمام می شود، نکته مهمی است که توسط سران نواصولگرایان نادیده گرفته می شود. نواصولگرایان که از بازماندگان جبهه بزرگ اصولگرایی هستند، امروزه تنها به شکست رقبای خود می اندیشند و این در حالی است که بدنه اجتماعی حامی اصولگرایی نگاه ویژه ای به آنها دارند و اگر مسیر را مجدد اشتباه بروند، و زمین بخورند، کار برای آنها سخت می شود.
 
فراموش نشود شکست این جریان برای بارچندم، سبب می شود تا آنها نیز مانند بسیاری دیگر از بدنه اجتماعی اصولگرایی به سمت جریان های دیگر بروند و بدون شک روند در پیش گرفته شده آغاز دوران افول محض است.

*نامه نيوز