اخیرا در پی گفتگوی صادق زیباکلام با حسین دهباشی در وب‌سایت تاریخ آنلاین، زیباکلام در بخشی از گفتگویش که درباره پژوهشهای غربیان در ایران صحبت می‌شود، تلاش می‌کند نمونه‌هایی را بیان کند و در این میان می‌گوید: «این آمده رفته درباره زنان کولی قشقایی تحقیق کرده».
به گزارش روز نو؛ همین نکته «زنان کولی قشقایی» باعث اعتراضات گروهی از قشقاییان شده که چرا زنان ایشان کولی نامیده شده‌اند. زیباکلام در پیامی، تلاش کرده توضیح بدهد که درباره «تحقیقات غربیان درباره زنان قشقایی و کولی‌های ایران» صحبت می‌کرده و هیچ کجا به قشقایی‌ها توهینی نکرده است.
به هر صورت در اینجا هدف، دفاع از آقای زیباکلام نیست (که ایشان پیش از این در دفاع از ترک‌ها، بارها از فاشیست و نژادپرست و شوونیست فارس سخن گفته و کسی هم اعتراضی نکرده و اتفاقا دوستان ترک‌زبان برایش سوت و کف زده‌اند)؛ که ایشان اگر لازم باشد دفاع خواهد کرد و قشقایی‌ها هم اگر توضیحات را قانع‌کننده ببینند، توجیه می‌شوند و اگر نه، می‌توانند انتقادات‌شان را ادامه بدهند. آنچه در اینجا می‌خواهم اشاره کنم، دفاع آقای نادر قاضی‌پور، نماینده قوم‌گرای مجلس ایران از زنان قشقایی است.
اصولا آقای قاضی‌پور به‌عنوان کسی که به صراحت «زنان و کره‌خرها» را شایسته ورود به مجلس نمی‌داند، در مقامی نیست که بتواند از کولی نامیدن زنان قشقایی آزرده‌خاطر شود.
به چند دلیل:
نخست اینکه آقای قاضی‌پور در کلیپ مشهورش، زنان را در کنار کره‌خرها قرار داده که بی‌تردید این قیاس ایشان هیچ هدف دیگری به جز توهین به زنان نداشته است. در حالی‌که زیباکلام حتی اگر توجیهش را مبنی بر اینکه به «زنان قشقایی و کولی‌های ایران» اشاره داشته، نپذیریم و بگوییم وی زنان قشقایی را کولی نامیده، در بدترین حالت این است که زنان قشقایی را کولی خطاب کرده که انسانهایی هستند با فرهنگ متمایز که نزد قشقایی‌ها و دیگر ایرانیان، عموماً جایگاه پایینی دارند. بنابراین به نظر می‌آید قرار دادن زنان با دو فرهنگ متمایز (قشقایی و کولی) به مراتب بهتر از قرار دادن زنان با حیوانات (کره‌خرها) باشد.
دوم، برای آقای قاضی‌پور به همان دلیلی که در بالا اشاره کردیم (توهین مستقیم خودشان به زنان)، زن یا هر موجود و مسئله دیگر، تنها بهانه‌ای است برای بیان دیدگاه‌های قوم‌گرایانه. ایشان زنان را با عینک قومیتی می‌بیند، همانگونه که جنگ تحمیلی ایران و عراق، شهدا و عملیات‌ها، مجلس و دیگر نمایندگان و... را نیز تنها با عینک قومیتی می‌بیند.
سوم، اگر آنگونه که آقای قاضی‌پور بیان می‌کند، زیباکلام به دلیل کولی نامیدن زنان قشقایی، «هرزه‌نگار» است، پس خودش را سخنان زننده‌تری بیان می‌کند (برای نمونه، به صراحت و با افتخار از شوخی‌های جنسی‌اش با نماینده قزوینی مجلس در دستشویی‌ها یاد می‌کند)، چه می‌توان نامید؟
چهارم، آقای قاضی‌پور سوراخ دعا را به خوبی پیدا کرده است؛ آنجا که می‌گوید: «ناموس‌مان را همچون دین‌مان اسلام، مملکت و رهبرمان دوست می‌داریم» یا آنجا که می‌گوید: «اجازه نمی‌دهیم هر از گاهی صدای نفاق و تفرقه از گلوی بعضی‌ها بیرون آید که سوابق‌شان با انگلیس پیوند خورده است».
حقیقتا برخی جریان‌ها و گروه‌ها در پی بی‌تفاوتی و اهمیت ندادن مسئولین، خودشان را با بیان این دست سخنان ارادت‌گونه نسبت به نظام، در برابر هر گونه سخن یا انجام رفتارشان، بیمه احساس می‌کنند. در کلیپ‌های گوناگون آقای قاضی‌پور، ایشان پس از هر نوع توهین و رفتار خلاف شأنی، تلاش می‌کند با بیان اینگونه جملات، حصار امنی برای خودش ایجاد کند. همچنانکه در این مورد اخیر نیز، تلاش می‌کند مطالبات قوم‌گرایانه‌اش را با وصل کردن زیباکلام به انگلیس، قدرتمندتر پیش ببرد و نهادهای دیگر را نیز در این ماجرا داخل کند.
به هر ترتیب آقای قاضی‌پور اگرچه رفتارهای قوم‌گرایانه‌اش و تمایزاتش بین ترک‌ها و بقیه ایرانیان را از مدتها پیش آغاز کرده بود، اما به نظر می‌آید با تشکیل فراکسیون ترکهای مجلس، این رفتارها پررنگ‌تر شده و در سایه بی‌تفاوتی مسئولین، باید انتظار بیشتر از اینها را نیز داشته باشیم.
به گزارش روز نو؛ همین نکته «زنان کولی قشقایی» باعث اعتراضات گروهی از قشقاییان شده که چرا زنان ایشان کولی نامیده شده‌اند. زیباکلام در پیامی، تلاش کرده توضیح بدهد که درباره «تحقیقات غربیان درباره زنان قشقایی و کولی‌های ایران» صحبت می‌کرده و هیچ کجا به قشقایی‌ها توهینی نکرده است.
به هر صورت در اینجا هدف، دفاع از آقای زیباکلام نیست (که ایشان پیش از این در دفاع از ترک‌ها، بارها از فاشیست و نژادپرست و شوونیست فارس سخن گفته و کسی هم اعتراضی نکرده و اتفاقا دوستان ترک‌زبان برایش سوت و کف زده‌اند)؛ که ایشان اگر لازم باشد دفاع خواهد کرد و قشقایی‌ها هم اگر توضیحات را قانع‌کننده ببینند، توجیه می‌شوند و اگر نه، می‌توانند انتقادات‌شان را ادامه بدهند. آنچه در اینجا می‌خواهم اشاره کنم، دفاع آقای نادر قاضی‌پور، نماینده قوم‌گرای مجلس ایران از زنان قشقایی است.
اصولا آقای قاضی‌پور به‌عنوان کسی که به صراحت «زنان و کره‌خرها» را شایسته ورود به مجلس نمی‌داند، در مقامی نیست که بتواند از کولی نامیدن زنان قشقایی آزرده‌خاطر شود.
به چند دلیل:
نخست اینکه آقای قاضی‌پور در کلیپ مشهورش، زنان را در کنار کره‌خرها قرار داده که بی‌تردید این قیاس ایشان هیچ هدف دیگری به جز توهین به زنان نداشته است. در حالی‌که زیباکلام حتی اگر توجیهش را مبنی بر اینکه به «زنان قشقایی و کولی‌های ایران» اشاره داشته، نپذیریم و بگوییم وی زنان قشقایی را کولی نامیده، در بدترین حالت این است که زنان قشقایی را کولی خطاب کرده که انسانهایی هستند با فرهنگ متمایز که نزد قشقایی‌ها و دیگر ایرانیان، عموماً جایگاه پایینی دارند. بنابراین به نظر می‌آید قرار دادن زنان با دو فرهنگ متمایز (قشقایی و کولی) به مراتب بهتر از قرار دادن زنان با حیوانات (کره‌خرها) باشد.
دوم، برای آقای قاضی‌پور به همان دلیلی که در بالا اشاره کردیم (توهین مستقیم خودشان به زنان)، زن یا هر موجود و مسئله دیگر، تنها بهانه‌ای است برای بیان دیدگاه‌های قوم‌گرایانه. ایشان زنان را با عینک قومیتی می‌بیند، همانگونه که جنگ تحمیلی ایران و عراق، شهدا و عملیات‌ها، مجلس و دیگر نمایندگان و... را نیز تنها با عینک قومیتی می‌بیند.
سوم، اگر آنگونه که آقای قاضی‌پور بیان می‌کند، زیباکلام به دلیل کولی نامیدن زنان قشقایی، «هرزه‌نگار» است، پس خودش را سخنان زننده‌تری بیان می‌کند (برای نمونه، به صراحت و با افتخار از شوخی‌های جنسی‌اش با نماینده قزوینی مجلس در دستشویی‌ها یاد می‌کند)، چه می‌توان نامید؟
چهارم، آقای قاضی‌پور سوراخ دعا را به خوبی پیدا کرده است؛ آنجا که می‌گوید: «ناموس‌مان را همچون دین‌مان اسلام، مملکت و رهبرمان دوست می‌داریم» یا آنجا که می‌گوید: «اجازه نمی‌دهیم هر از گاهی صدای نفاق و تفرقه از گلوی بعضی‌ها بیرون آید که سوابق‌شان با انگلیس پیوند خورده است».
حقیقتا برخی جریان‌ها و گروه‌ها در پی بی‌تفاوتی و اهمیت ندادن مسئولین، خودشان را با بیان این دست سخنان ارادت‌گونه نسبت به نظام، در برابر هر گونه سخن یا انجام رفتارشان، بیمه احساس می‌کنند. در کلیپ‌های گوناگون آقای قاضی‌پور، ایشان پس از هر نوع توهین و رفتار خلاف شأنی، تلاش می‌کند با بیان اینگونه جملات، حصار امنی برای خودش ایجاد کند. همچنانکه در این مورد اخیر نیز، تلاش می‌کند مطالبات قوم‌گرایانه‌اش را با وصل کردن زیباکلام به انگلیس، قدرتمندتر پیش ببرد و نهادهای دیگر را نیز در این ماجرا داخل کند.
به هر ترتیب آقای قاضی‌پور اگرچه رفتارهای قوم‌گرایانه‌اش و تمایزاتش بین ترک‌ها و بقیه ایرانیان را از مدتها پیش آغاز کرده بود، اما به نظر می‌آید با تشکیل فراکسیون ترکهای مجلس، این رفتارها پررنگ‌تر شده و در سایه بی‌تفاوتی مسئولین، باید انتظار بیشتر از اینها را نیز داشته باشیم.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
