«شهیر شهید ثالث» تحلیلگر مسائل سیاسی ایران و خاورمیانه در یادداشت تازه ای در نشريه انگليسي«میدل ایست آی» درباره جنجال اخیر ایجاد شده بر سر حضور عده ای از دوستداران کوروش پادشاه ایرانی در پاسارگاد اشاره می کند که احتمال آن وجود دارد که این تجمع نشانه ای از ظهور احساسات ملی گرایانه باشد . 

به گزارش سايت روزنو،او در این یادداشت می نویسد:«در ۲۸ اکتبر هزاران نفر از نقاط مختلف ایران در محل آرامگاه کوروش پادشاه ایرانی در پاساگارد شیراز در ۸۰۰ کیلومتری تهران جمع شدند تا یاد او را گرامی بدارند.

 این محبوبیت در میان ایرانیان به گونه ای بی سابقه افزایش یافته است به طوری که در سال های گذشته علیرغم حضور مردم در آرامگاه کوروش تعداد شرکت کنندگان به شدت امسال نبود. کوروش بنیانگذار امپراتوری هخامنشی بوده است و بسیاری از مورخان او را بنیانگذار بزرگترین امپراتوری جهان قلمداد کرده اند. در ماه گذشته نامه ای رسمی درباره ممنوعیت رفتن به پاسارگاد در شبکه های اجتماعی منتشر شد. اما این ممنوعیت نتوانست جلوی احساسات ملی گرایانه را بگیرد. فیلم ها و تصاویر از تجمع در ارامگاه کوروش در شبکه های اجتماعی منتشر شدند. 

«علی صالحی» دادستان استان فارس گفته است که سازمان دهندگان این تجمع مرتکب «هنجارشکنی و سر دادن شعارهای ضد ارزشی» شده اند و بازداشت شده اند. آیت الله نوری همدانی مرجع تقلید نیز از این تجمع انتقاد کرد و گفت که این افراد در برابر انقلاب ایستاده اند و تعجب او از این است که چرا جلوی این افراد کسی نایستاده است». 

این تحلیلگر سیاسی در ادامه اشاره می کند که احساسات ملی گرایانه در دوران سلطنت پهلوی از سوی حکومت سکولار آن زمان برای تقویت شور و احساسات ملی گرایانه به عنوان ابزاری تبلیغاتی از سوی حکومت وقت به کار گرفته می شد و در این باره می نویسد:«در آن زمان تغییر تقویم هجری قمری اسلامی به تقویم شاهنشاهی یکی از اقدامات رژیم پهلوی برای جایگزینی احساسات ملی گرایانه به جای احساسات اسلامی بود. پس از پیروزی انقلاب در ایران اما بنیانگذار انقلاب اسلامی با این موضوع مخالفت کردند. ایشان مفهوم ناسوینالیسم (ملی گرایی) را غیر اسلامی خواندند و اشاره کردند كه این مفهوم در مغایرت با مفهوم امت است چرا که مسلمانان فارغ از مرزهای جغرافیایی از دید ایشان یک امت واحد قلمداد می شدند. ایشان تاکید کرده بودند که ملی گرایی طرحی از سوی قدرت های بزرگ برای ایجاد تفرقه در میان مسلمانان است. علاوه بر این محافظه کاران در ایران به ملی گرایی به عنوان یک جنبش سکولار که طرفدار جدایی سياست و دین از یکدیگر است می نگرند و آن را تهدیدی جدی برای پایه و اساس ایدئولوژیک نظام قلمداد می کند». 

شهید ثالث اشاره می کند که در میان ملی گرایان افراطی ایرانی احساسات ضد عربی نیز دیده می شود. او اشاره می کند که نسخه ای بی سابقه از ملی گرایی در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد در فاصله سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳ میلادی نمود پیدا کرد و در این باره می نویسد:«او در آن زمان شروع به دفاع از ملی گرایی و ترویج شکل خاصی از هویتی ایرانی اسلامی و طرح یک گفتمان تازه کرد. در سال ۲۰۱۰ میلادی تاکید بر موضوعات ملی در حوزه سیاسی مطرح شد و «اسفندیار رحیم مشایی» یار نزدیک احمدی نژاد از مکتب ایرانی سخن گفت.

 او مدعی شد که بدون ایران اسلام از دست رفته بود و گفت اگر می خواهیم حقیقت اسلام را در جهان مطرح کنیم از طریق مکتب ایرانی می توانیم. مشایی از سوی محافظه کاران مورد حمله قرار گرفت اما احمدی نژاد از او حمایت می کرد». به گزارش روزنو،این تحلیلگر در ادامه اشاره می کندکه ممکن است رشد بیش تر حرکت ملی گرایانه به خصوص از نوع افراطی آن در ایران بتواند به بروز درگیری هایی بیانجامد.