در افسانه های ژاپنی از زن ماسک‌داری گفته می شود که شب ها بالای سر کودکانی که از خواب پریده اند ظاهر می شود.

او از کودک می‌پرسد "من زیبا هستم؟". اگر کودک پاسخ منفی بدهد, زن با قیچی‌ای که همراه دارد کودک را می‌کُشد.

در صورتی که پاسخ کودک مثبت باشد, زن ماسک خود را برمی‌دارد و دهانِ از گوش تا گوش جر خورده‌ی خود را نمایان می‌کند و می‌پرسد "حالا چطور؟".
این بار اگر پاسخ کودک "نه" باشد, او کودک را نصف می‌کند.

اما این افسانه حقیقتاً آنجا هراس انگیز می‌شود که کودک به پرسش دوم پاسخ مثبت می‌دهد. "بله تو زیبا هستی". زن با شنیدن این جمله قیچی خود را برمی‌دارد و دهان کودک را پاره می‌کند. همانند خودش. اهدای لبخندی ابدی به کودک.

تصویر زن ماسک دار و قیچی به دست

او می‌خواهد اینگونه کودک را تبدیل به خود کند و نکته‌ی زننده‌ی این افسانه این است که او حرف کودک را باور کرده‌است. باور کرده است و صداقت را اینگونه پاسخ می‌دهد.

در افسانه آمده است که یکی از راه‌های خلاصی از دست زن این است که کودک بپرسد "من چطور؟ من زیبا هستم؟"