مشكلات مالي در فوتبال ايران سابقه‌اي طولاني دارد؛ حداقل به قدمت «حرفه‌اي» شدن ليگ سراسري و زماني كه بازي كردن از سر عشق و تعصب، جاي خودش را به عقد قراردادهاي ميليوني و ميلياردي داد. قيمت بازيكنان و مربيان روز به روز بالا و بالاتر رفت، بدون اينكه حساب كنيم و ببينيم اين فوتبال كشش چنين مخارجي را دارد و مي‌تواند به همين اندازه ثروت‌آفريني كند يا نه؟ در نتيجه ما امروز ليگي داريم كه بين 300 تا 400ميليارد تومان هزينه بابتش شده، اما بعيد است در خوشبينانه‌ترين حالت حتي نصف اين عدد را هم در ليست درآمدهايش ببيند. در نتيجه واضح است كه شكاف بزرگ پديد آمده بين مداخل و مخارج، منجر به انباشت بدهي و اعتصاب و اعتراض‌هاي بي‌پايان و پي‌درپي مي‌شود. به اين ترتيب هر چند روز يك بار و يا حداكثر هر چند هفته يك بار شاهد وقوع يك جنجال بزرگ در بالاترين سطح فوتبال باشگاهي كشور هستيم و بيشتر از آنچه روي مسايل كيفي و فني متمركز باشيم، ناچاريم دغدغه‌هاي مالي باشگاه‌ها را منعكس كنيم. اگر همه جاي دنيا اهالي رسانه‌هاي ورزشي «خبرنگار» به شمار مي‌آيند، اينجا انگار همتايان آنها بيشتر «حسابدار» هستند و بخش زيادي از طول سال را بايد به محاسبه بدهي‌هاي انباشه‌شده باشگاه‌ها به بازيكنان و مربيان مختلف ايراني و خارجي مشغول باشند! اين بار اما در ليگ شانزدهم، طبل بي‌پولي خيلي زودتر از حد انتظار به صدا درآمده؛ طوري هنوز به هفته دهم نرسيده، يك باشگاه تا مرز انحلال پيش رفته و در باشگاهي ديگر اعتصاب وسيع رخ داده است. به نظر مي‌رسد بي‌نتيجه ماندن پيگيري‌ها براي وصول حق پخش تلويزيوني با وجود تغييرات رخ داده در صداوسيما و نيز ناكامي در يافتن اسپانسر موفق تبليغات محيطي نقش مهمي در خوردن كفگير برخي تيم‌ها به ته ديگ داشته است. هر چه هست امروز ليگ شانزدهم با بحراني زودرس و غيرمنتظره مواجه شده كه مي‌تواند پيامدهاي بسيار ناگواري داشته باشد.

جمعه این هفته قرار است سیاه‌جامگان و نفت تهران در مشهد به مصاف هم بروند. طعنه‌آمیز است که هر دو طرف شرکت‌کننده در این مسابقه، در حال حاضر با مشکلات شدید مالی مواجه هستند و کسی نمی‌داند تکلیف این بازی چه خواهد شد. بازیکنان سیاه‌جامگان روز دوشنبه با امضای نامه‌ای خطاب به فدراسیون فوتبال از حضور در ادامه مسابقات لیگ شانزدهم انصراف دادند، اما در عین حال پدر و پسری که مالک و مدیرعامل این باشگاه هستند اصرار دارند تیم‌شان در ادامه بازی‌ها حاضر خواهد بود؛ اینکه با کدام بازیکن و مربی، فعلا معلوم نیست! آنها خداداد عزیزی را به عنوان مسوول فنی و رییس سازمان فوتبال باشگاه معرفی کردند؛ از همان عناوینی که مخصوص فوتبال ایران است و نمی‌شود نظیرش را جای دیگری پیدا کرد. در آن سوی میدان هم بازیکنان نفت تهران چند روزی هست تمرینات تیم‌شان را تحریم کرده‌اند. نفت که طلبکاران پرشمار و سرشناسی از میان بازیکنان سابقش دارد و به تازگی کارش با علیرضا بیرانوند به دادگاه کشیده، حالا در عمل به تعهداتش در قبال بازیکنان فعلی هم ناکام مانده تا فلسفه حضور مالک جدید در این باشگاه چندان روشن نباشد.

داستان مثل همیشه است؛ بخش خصوصی با انبوهی از آرزوها و رویاهای خوشرنگ وارد فوتبال می‌شود، اما خیلی زود درمی‌یابد در محاسباتش دچار اشتباه شده و باشگاهداری حرفه‌ای آنقدرها کار راحتی نیست. اینجا پول به سختی درمی‌آید و خیلی بیشتر و راحت‌تر از آنچه تصور می‌شده خرج می‌شود. در این سال‌ها کم نبوده‌اند مالکانی که با کلی تبلیغات پا به عرصه فوتبال گذاشته‌اند و بعد به خاطر مشکلات شدید اقتصادی عطای کار را به لقایش بخشیده‌اند. ما در این دو دهه حتی مالک متواری و محبوس(!) هم داشته‌ایم که به خوبی نشان می‌دهد فوتبال ایران در عین اغواگری‌های جذابش، می‌تواند در حکم یک دام خطرناک عمل کند. حالا هم به نظر می‌رسد مالکان نفت و سیاه‌جامگان جدیدترین قربانیان این داستان تکراری باشند؛ کسانی که احتمالا بدون در نظر گرفتن زیرساخت‌های معیوب اقتصادی در فوتبال ایران وارد این حوزه شده‌اند و حالا در کار وامانده‌اند!