اخيرا مرسوم شده است كه برخي از كارگران ناكارآمد كه شركت ها ديگر حاضر به ادامه همكاري با آنها نيستند با ايجاد جوسازي و تجمع در اماكن مختلف اقدام به تحت فشار قرار دادن كارفرمايان براي بازگشت آنها به كار مي شوند.

به گزارش سايت روزنو ، اين شيوه نادرست كه با استفاده از ضعف قانون كار ، كارگران را تشويق به اينگونه اقدامات حاشيه اي مي كند موجب نارضايتي كارفرمايان و تحميل نيروهاي ناكارآمد به شركت ها شده است به طوريكه بسياري از افراد شايسته همچنان بيكار هستند ولي عده اي كه فقط به مجموعه ضرر مي رسانند با استفاده از ضعف قانوني در اين زمينه و با استفاده از حربه جوسازي عليه شركت خود را به مجموعه تحميل مي كنند.

براستي اگر نيرويي براي هر مجموعه اي كارآمد باشد و حضورش مفيد باشد آيا كارفرما حاضر خواهد بود او را كنار بگذارد و نيروي ديگري را جايگزين كند ؟ براي پاسخ به اين سوال مشخص است كه كارفرما حاضر است حتي با پرداخت دستمزد بيشتر نيروي كارآمد خود را حفظ كند اما در مقابل حاضر است هر بهايي را هم بپردازد تا نيروي ناكارآمد را از مجموعه اش خارج كند چرا كه حضور نيروي ناكارآمد در هر مجموعه اي موجب ضرر و اشاعه اين ناكارآمدي به سايرين خواهد بود. به همين دليل قانون كار بايد به گونه اي باشد كه كارگران ما را به سمتي سوق دهد كه عملكردشان براي مجموعه كارآمد باشد كه تحقق اين موضوع موجب پيشرفت و افزايش بهره وري هر مجموعه اي خواهد شد.از سوي ديگر بايد شرايطي براي كارفرما ايجاد شود تا مثل قانون فعلي اجازه ندهد هر نيروي ناكارآمدي با توسل به روش هاي غير قانوني اقدام به حاشيه سازي براي كارفرمايان نمايد.

در همين زمينه اخيرا 7 نفر از افرادی که تا خرداد 95جزو کارگران شرکت پیمانکاری جم صنعت کاران بودند با ايجاد جوسازي ، تجمع و نصب بنر روبروی مجلس ادعا نمودند که جزو پرسنل پتروشيمي جم هستند كه اخراج شده اند اما با بررسی های دقیق تر خبرنگار ما ادعای این 7 نفر که توسط 2 نفر هدایت می شوند نادرست است.

براساس گفته مسوولان اين شركت این افراد هرگز و در هیچ زمانی از کارکنان شرکت پتروشیمی جم نبوده اند و با ايجاد جوسازي در مورد اخراج از شركت موجب تهمت بزرگي به يكي از بزرگترين مجموعه هاي صنعتي كشور شدند و توانستند با همراهي چند رسانه داخلي كه بدون بررسي مستندات قانوني اقدام به انتشار اينگونه اخبار مي كنند خوراك مناسبي براي رسانه هاي ضدانقلاب كه همواره دنبال سواستفاده از چنين فضايي در داخل كشور هستند فراهم كنند.

به گفته مسوولان اين شركت بر اساس نامه محرمانه رئیس سازمان منطقه ویژه پارس جنوبي عده ای از کارگران نامه اداره اشتغال منطقه ویژه را جعل کرده و این سازمان تاکید به برخورد جدی با اين افراد داشته، بر اساس مقررات سازمان منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبي افراد برای کار در منطقه ویژه می بایست مجوز اداره اشتغال را دریافت کنند اما عده ای این مجوز را با پرداخت پول به يك واسطه جعل نموده و مشغول به کار در شركت جم صنعت كاران شدند. اداره اشتغال منطقه ويژه برای مشاغل عمومی و غیر تخصصی تاکید دارد که از نیروهای بومی همان منطقه استفاده شود و بیشتر تمایل دارد مجوزهای اشتغال برای مشاغل غیر تخصصی به این سمت گرایش پیدا کند لذا رویه سازمان منطقه ویژه پارس جنوبي این است كه مردم منطقه برای مشاغل غیر تخصصی در اولویت باشند. با اين حال از ارائه مجوز به افراد غير بومي ممانعت مي كند و برخي هم كه اصرار دارند مجوز را دريافت كنند با پرداخت پول به جاعلين مجوز تقلبي دريافت مي كنند كه اكنون بعد از بررسي هاي بيشتر توسط منطقه ويژه افراديكه مجوزهاي جعلي دريافت كرده بودند شناسايي شدند و از فعاليت آنها در عسلويه ممانعت بعمل آمده است.

از سوي ديگر لازم به ذكر است كه هیچ کارفرمایی نیروی متخصص کاردان را اخراج نمی کند و حتی اگر چنین نیرویی بد اخلاق باشد باز هم او را حفظ می کند شرکتها نیروهای متخصص را می ربایند و اینگونه افراد هرگز بیکار نمی مانند اما افراد بی تخصص که صرفا می خواهند از شرکت بهره ببرند و شرکتها در واقع نیازی به آنها ندارد و همگی با رابطه استخدام شده اند این افراد به هر روشی می خواهند خود را به شرکتها تحمیل کنند و از روش هایی چون نامه پراکنی, تهیه شب نامه, تحصن و دروغ و افترا استفاده می کنند و متاسفانه برخی افراد صاحب قدرت عوام فریب از ایشان حمایت می کنند.

حال سئوال این است با این شرایط حاکم بر حوزه کارگری کشور سرمایه گذار بخش خصوصی چگونه به خود انگیزه می دهد در این کشور سرمایه گذاری ثابت اشتغال زا انجام دهد سرمایه و دارایي خود را صرف ایجاد کارخانه کند و هزاران ریسک را بپذیرد و نهایتا کارگران بر كارفرما حاکم شوند و اگر کارفرما روزی چند نفر از این افراد را نیاز نداشت با حاشيه سازي براي شركت مشكل ايجاد كنند. براستي در کدام کشور توسعه یافته چنین شرایطی وجود دارد کارگر سالاری ناشی از قوانین ضد کار و ضد اشتغال و توسعه کشور ماست قانون کار کارفرما را تحت فشار قرار می دهد و اگر چنين شرايطي کارآفرین نباشد اشتغال هم نیست اما همین کارآفریني كه از نهادهاي مختلف برای انجام امور جاریه و اداره شرکت تحت فشار است اجازه ندارد نیرویی را که ناكارآمد و مورد نیازش نیست بکار نگیرد. برخی نمایندگان مجلس نیز براي بدست آوردن دل اين افراد همواره سعی نموده اند خود را حامی کارگر جلوه دهند و از این نمد برای خود کلاهی بدوزند. با پوپوليسم و عوام فریبی نمی توان قانون کار محکم و قابل اجرا برای کارآفرین تدوین نمود و اگر کارآفرین نباشد بیکاری روز به روز در كشور بیشتر خواهد شد. حال عوام فریبان به دنبال منافع زودگذر خود هستند کدام یک را انتخاب می کنند تصویب قوانین برای جذب کارآفرینان و ایجاد کار برای بیکاران یا تاکید بر توزیع فقر و بیکاری و فرو رفتن مردم و کشور در باتلاق خفه کننده بیکاری؟