بعد از نهادينه شدن نگاهي متفاوت درساختار قدرت به مديريت شيخ ديپلمات و تغيير ديدگاه جامعه جهاني به ايران بعد از مذاكرات و بازگشت ايران به معادلات در هم تنيده منطقه‌اي و نقش‌آفرينی در سياست ورزي‌ها در مسائل سخت خاورميانه، محمود احمدي‌نژاد زمينه‌هاي فكري خود در جامعه را درحال خشك شدن ارزيابي كرد. بنابراين كوشيد تا آمادگي خود براي بازگشت به قدرت را علني كند و در اين مسير بسيار سفر كرد كه هدف آن القاي علاقه جامعه به خود بود. اما نهي مقام معظم رهبری از حضور او در انتخابات ۹۶ آن هم به علت پديدار شدن دو قطبي در كشور مسير او را سد كرد  و احمدي‌نژاد در نيت خود براي بازگشت به قدرت با ناكامي  روبه‌رو شد. اكنون اين سوال مطرح مي‌شود كه آيا احمدي‌نژاد عطاي حضور در عرصه سياست را به لقايش بخشيده است. دفاع او از نوع عملكردش در سال ۹۲ حتي در قبال رقيبان هم جناحي نشان مي‌دهد كه ‌احمدي‌نژاد بيش از كناره‌گيري از قدرت، تمايل به نقش آفريني مستقيم و غير مستقيم درصحنه سياسي كشور دارد.

احتمال شهردار شدن احمدي‌نژاد!

اين‌روزها برخي از ياران قديم و فعلي احمدي‌نژاد درگفت‌وگوهايي اعلام كرده‌اند كه «غيبت احمدي‌نژاد در رقابت‌هاي انتخابات رياست‌جمهوري ٩۶ به معني حذف هميشگي او از عرصه سياست نيست و او برنامه‌هاي ديگري دارد و احتمالا در اندیشه انتخابات شوراهاي شهر و دورخيز براي انتخابات سال۱۴۰۰ خواهد بود.» در اين زمينه مسعودزريبافان رئيس سابق بنياد شهيدوامور ایثارگران و معاون رئیس‌جمهور در دولت محمود احمدی‌نژاد اظهار كرده است: «تا جايي كه به ذهن من مي‌رسد، خودش(احمدي‌نژاد) به اين اشاره كرده و از قصد خود مبني بر شركت نكردن در انتخابات رياست‌جمهوري ٩۶ نوشته است، نه همه انتخابات‌هاي آينده». رئيس بنياد شهيد دولت دهم معتقد است: «احمدي‎نژاد آدمي نيست كه بخواهد از دنياي سياست به‌‌ سادگي دست بكشد و اگر بخواهد شهردار پايتخت شود، بايد مهره‌هاي خود را به شورا ببرد تا بتواند ساختمان بهشت را به نام خود كند». همچنين زريبافان اشاره داشت:«جوهره آقاي احمدي‌نژاد، جوهره كار وخدمت است، بنابراين هر عرصه‌اي را كه‌ وي براي كار و خدمت شايسته در آن يقين پيدا كند، امكان ورود به آن را دارد.» وي در مورد نوع فعاليت احمدي‌نژاد در انتخابات شوراي شهر گفت:«درباره شهرداري تهران، با توجه به اينكه اختيار انتخاب شهردار با شوراي شهر است، بنابراين تحقق آن منوط بر اين است كه ايشان موفق شود هواداران خود را وارد شوراي شهر تهران کند.» نكته‌اي كه زريبافان به آن اشاره دارد، در صورتي كه محتمل شود، انتخابات آتي را به رقابتي‌ترين انتخابات شوراهاي شهر ايران بدل مي‌كند.

باهنر سكوت كرد

 از سوي ديگر محمدرضا باهنر، رئيس جبهه پيروان خط امام و رهبري، هفته گذشته دريك نشست خبري درهمين ‌باره گفت:«اين كه بگويم احمدي‌نژاد اگر وارد انتخابات شوراها شود يا نشود، مصلحت است يا نه، را نمي‌دانم و اين را هم نمي‌دانم اگر وارد شود، رقيب ما مي‌شود يا نه؛ به ‌هرحال، در اين زمينه ما حتي با اصلاح‌طلبان نمي‌خواهيم رقابت سياسي كنيم، بلكه بايد رقابت كارآمدي داشته باشيم.»

در نهايت...

احمدي‌نژاد خانه‌نشين نمي‌شود. وي خود را مهم‌ترين كنشگر عرصه اصولگرايي  مي‌داند. به اعتقاد بسياري از جمله صادق زيبا كلام فعال سیاسی اصلاح‌طلب، اصولگرايان بدون نام احمدي‌نژاد جايگاهي ميان مردم ندارند و نخواهند توانست بدنه اجتماعي خود را منسجم كنند. در نتيجه اين خلأو همچنين عدم تمايل اصولگرايان  براي ورود به رقابت با اصلاح‌طلبان، محمود احمدي‌نژاد با ياران و نزديكان شناخته‌شده خود احتمالا به شوراي شهر تهران مي‌انديشد و اگر هم اصولگرايان تمايلي نداشته باشند كه با وي ائتلاف كنند او حاضر است با  ليست جدا از آنها، با هر عنواني در انتخابات شوراي شهر تهران شركت كند كه البته ورود او به صورت جداگانه از اصولگرايان در انتخابات شوراي شهر يعني شكست دوستانش. در نتيجه اصولگرايان چاره‌اي ندارند جز اينكه گوش به فرمان احمدي‌نژاد باشند. در اين صورت اگر وي بتواند اكثريت  عددي شوراي شهر را به دست آورد، آنگاه مجددا شهردار تهران خواهد شد، اما بعيد است پس از آن بار  ديگر بر كرسي رياست‌جمهوري بنشيند!