تصور کنیم منچستر در ایران بود و قصد انتخاب مربی داشت. بدون شک الان رایان گیگز را سرمربی خود می‌دید چون هم محبوب هواداران بود و هم سال‌ها در تیم منچستر به عناوین درخشانی رسیده و هم کنار مربیان مشهور، فوتبال آموخته بود. ولی مدیریت در منچستریونایتد بسیار متفاوت از استقلال است که چنین انتخابی کند.

متأسفانه در کشور ما با تکیه برهمین فاکتورها به راحتی سکان هدایت تیم‌ها از این دست به آن دست می‌شود. در منچستر همه چیز بر پایه اصول و مدیریت مناسب برنامه‌ریزی شده و پیش‌بینی آینده چندان دور از تصور نخواهد بود. در اینجا عزل و نصب مدیر و مربی در جهت اداره حاکمیت بر باشگاه است نه پیشبرد اصول باشگاهداری مبتنی بر فرهنگ و اقتصاد ورزش. نصب کرسی‌های مدیریت و مربی بی‌اساس‌تر از اخراج آن‌ها صورت می‌گیرد. تغییر مدیر باشگاه استقلال بعد از آغاز کوتاه‌مدت لیگ و کسب بدترین نتایج دوران باشگاه استقلال گویای همه حقایق ورزش ماست. 

فوتبال ما بر پایه احکام غیراصولی و مصلحت و احساسات و حتی علایق شخصی و افکار عمومی برنامه‌ریزی می‌شود و فوتبال مدرن جهان بر پایه دانش فنی و اصول مدیریت فوتبال و باشگاهداری. بدبختانه آن‌قدر این انتخاب‌ها بی‌برنامه و غیراصولی و غیرفنی است که پای سکوی تماشاچیان را هم به میان می‌آورد یعنی مربی بعدی نسبت به مصلحت و علاقه مردم عزل یا نصب می‌شود. 

این مشکلات در ورزش ما نتیجه باشگاهداری بر پایه مدیریت دولتی بوده و تا زمان اصلاح قوانین ورزش و باشگاهداری از سوی مجلس و دولت باید شاهد این وضع باشیم و تا روزی که صندلی مدیریت و مربیگری به عنوان صندلی کسب منافع شخصی بوده و جای خود را به صندلی مسئولیت و کار و تلاش در جهت به دست آوردن موفقیت و افتخار برای باشگاه ندهد، کاری جز عوام‌فریبی نکرده‌ایم. ورزشی که تماشای آن رایگان اعلام می‌شود، مطمئن باشیم بخش بزرگی از آن در جاده سیستم‌های غیراصولی و علمی و فنی و غیراقتصادی بوده که نتیجه‌ای جز ظهور ریاست‌طلبی و منفعت‌طلبی و روابط منفی و هدر دادن منابع مالی به نفع گروهی خاص نخواهد داشت.