بسته شدن حساب دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در یک روز و رونمایی مجدد از مشکلات مالی این دو باشگاه دلایل مختلفی دارد. عدم ثبات بازیکنان که هر فصل توسط مربیان مختلف تغییر می کنند و ماندگاری و ثبات ندارند، خرید بازیکنان ضعیف خارجی با قیمت های گران که همین امروز هم در میان بازیکنان هر دو تیم دیده می شوند و خرید بازیکنان از تیم های معمولی با قیمت چند برابر قیمت واقعی با تورم بعضا 400 درصدی و فرارهای مالیاتی و عدم پرداخت مالیات توسط بازیکنان و باشگاه‌ها دلایل مختلفی برای مشکلات مالی استقلال و پرسپولیس است اما مهمترین دلیل این اتفاق‌ها برای این دو باشگاه نگاه غیرقانونی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در دوره های مختلف به این دو تیم است که «دوستی خاله خرسه» را به ذهن متبادر می‌کند.

اگر و تنها اگر کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال طی همه سال های گذشته تا امروز قوانین را برای این دو تیم رعایت می کردند و آنها را وادار می کردند بدهی هایشان را به بازیکنان پرداخت کنند و به صورت غیر قانونی مالیات را دور نزنند، امروز نه استقلال اینهمه بدهکار بود و نه پرسپولیس.

عدم سخت گیری به این دو باشگاه و نامه نگاری هایی که ظاهرا از سر دلسوزی بوده این دو تیم را که بدون منبع درآمد به میدان می آمدند و زیر فشار هوادارانشان مجبور بودند قراردادهای گران ببندند این دو تیم را به اینجا رسانده که امروز رسیده است.

در واقع این مشکلات گاهی از یک سو نتیجه عدم حمایت از مدیران باشگاه‌ها در میانه‌های لیگ و توقع هوادران و فشار آنها بوده است و از سوی دیگر خم شدن قانون برای آنها از سوی نهادهای انضباطی تا امروز بازیکنان زیادی از این دو باشگاه طلبکار باشند و مدام شکایت کنند و البته مالیات ها هم پرداخت نشود.

امروز در بسته شدن حساب هر دو باشگاه و سلام دوباره آنها به بحران، همه کمیته های انضباطی سال های گذشته و امروز فدراسیون های فوتبال هم نقش دارند. آنها هم باید امروز به هواداران هر دو تیم پاسخ بدهند که چرا اجازه داده اند این دو تیم با کوله باری از بدهی همچنان در لیگ شرکت کنند و هیچ راه مشخصی برای پرداخت بدهی ها برای آنها اعلام نکرده اند و هر سال با وجود بدهی ها این دو باشگاه به لیگ وارد شدند و بدهی های خود را بیشتر هم کردند.