تا انتخابات دوازدهين دوره رياستجمهوري تنها يك سال باقي مانده است؛ يك سال پرجنب و جوش براي دولت و البته مخالفانش. جريانهاي سياسي منتقد و مخالف دولت از آنجايي كه نتيجه مطلوب خود را در دو انتخابات ٩٢ و ٩٤ به دست نياوردهاند بيش از پيش براي تكدورهاي كردن دولت روحاني تلاش ميكنند. مهمترين پايگاه جريان تندرو يعني مجلس شوراي اسلامي با نتيجه انتخابات اسفند ٩٤ از دستشان ربوده شد. بايد ديد اين جريان در سال باقي مانده دولت از چه راهبردها و ابزارهايي براي تاختن به دولت يازدهم استفاده خواهد كرد تا دولت روحاني را تكدورهاي كند؟ علي صوفي، عضو شوراي عالي سياستگذاري انتخابات اصلاحطلبان معتقد است كه جريان رقيب در اين راه از استراتژي بستن فضاي تغيير استفاده خواهد كرد و تلاش ميكند تا اميد مردم به تغيير را هدف بگيرد و به آن ضربه بزند. او همچنين معتقد است كه تنگ كردن فضا بر دولت با دو هدف مشغول كردن دولت به حاشيههاي سياسي و محافظهكار كردن دولت روحاني انجام ميشود. اين فعال سياسي اصلاحطلب البته معتقد است كه دولت بايد از فضاي ايجاد شده در مجلس دهم براي ايجاد خانهتكاني در ساختار دولت و كابينه استفاده كند چرا كه اين دولتي نيست كه بتواند آقاي روحاني را در تحقق اهدافش همراهي كند و آقاي روحاني بايد به وعدههايي كه به مردم داده در مدتزمان باقيمانده تا حد مطلوبي جامه عمل بپوشاند.
مهمترين مصايب و مشكلات دولت در سال جاري را چگونه دستهبندي ميكنيد؟ دولت براي عبور از اين مشكلات چه كارهايي بايد انجام دهد؟
سه سال از آغاز رياستجمهوري روحاني و راي تاريخساز مردم در انتخابات خرداد ٩٢ ميگذرد. روي كار آمدن دولت روحاني بر پايه و اساس خواست مردم مبني بر تغيير استوار بود. اين تغيير در بسياري زمينهها مدنظر مردم بود. يكي از مهمترين تغييراتي كه دولت روحاني به خوبي توانست در سه سال رياست خود بر قوه مجريه محقق كند، توفيق در برجام بود كه درهاي ناگشوده عرصه سياست خارجي به روي جهان گشود و همچنين زمينه و بستر تعاملات اقتصادي با جهان را فراهم كرد. البته ويرانيهاي عرصه اقتصادي كشور بسيار بيش از اين است كه بتوان با گذشت تنها چند ماه از برجام تحول شگرفي در آن به وجود آورد. خصوصا اينكه عرصه اقتصادي نيازمند كارهاي زيربنايي دولت است. به نظر من مهمترين مشكل دولت در عرصه اقتصادي است. براي خروج از ركود اقتصادي دولت نياز به تقويت فضاي سرمايهگذاري در كشور دارد. در جهت رفع تحريمها و رفع نگرانيهاي كشورهاي خارجي براي سرمايهگذاري در ايران كارهايي صورت گرفته است. اخيرا تفاهمنامه مشتركي امضا شده كه كشورهاي غربي و امريكا به شركتهاي خارجي درباره سرمايهگذاري در ايران اطمينان دادهاند اما اينها كافي نيست. بايد اقدامات عملي صورت گيرد و اين مساله كاملا احساس ميشود. در داخل كشور بايد فضا از حالت امنيتي خارج شود. در حال حاضر مقررات دست و پاگيري براي حضور شركتهاي سرمايهگذار و توريست در كشور وجود دارد كه بايد بهطور اصولي مقرراتزدايي شود. اين مقررات بايد تعديل شوند.
همكاري قواي سهگانه در جهت حل مشكلات كشور تا چه اندازه ضروري است؟
در اين راستا دولت نياز به همكاري قواي مقننه و قضاييه دارد. تركيب مجلس دهم تقريبا اميدواركننده است اما قوه قضاييه هم ميتواند ضمن همراهي و كمكهاي دلسوزانه و به عنوان يك تصميم حاكميتي شرايط را براي خروج از ركود فراهم كند. تا وقتي كه ركود اقتصادي در كشور وجود دارد نميتوانيم شاهد رفع مشكلاتي همچون بيكاري يا آسيبهاي اجتماعي كه به مرز بحران هم رسيده باشيم. اگر به زودي فكري براي ركود اقتصادي نشود وضعيت شكنندهاي براي حفظ منافع و امنيت ملي خواهيم داشت.
آيا ساختار كنوني دولت ظرفيتهاي لازم در پسابرجام براي حركت دولت به سمت تحقق شعارهايش را دارد؟ دولت چگونه ميتواند تيم مناسب براي حل مشكلات اقتصادي در يك سال باقي مانده از دولت يازدهم را مهيا كند؟
وقتي گفته ميشود دولت بايد خانهتكاني كند، ممكن است سوءبرداشت شود اما واقعيت اين است كه كابينه روحاني در شرايط نامناسب تعاملي با مجلس بسته شد. بهطوريكه مكررا روحاني با برخورد حذفي مجلس با وزراي پيشنهادي خود مواجه ميشد يا اينكه اگر نيروي مناسبي مثل آقاي فرجيدانا هم روي كار آمد، در اندك زماني آن را استيضاح و از دور خارج كردند. دولت امكان تغيير مديريتهاي مياني بيتجربه و غيرعلمي دوران احمدينژاد كه الفباي كار را هم نميدانند و در بدنه دولت جا خوش كردهاند، نداشت. وزارتخانهها همچنان به اين وضعيت تمكين كرده بودند. با اين بدنه سنگين و بيقواره لخت دولت نميتواند تصميماتش را به اجرا در بياورد. آقاي روحاني مواضع قوي اصلاحطلبانهاي دارد كه دولت بايد پيادهكننده آن باشد ولي اين كابينه و دولت، دولتي نيست كه بتواند آقاي روحاني را همراهي كند. آقاي روحاني بايد به وعدههايي كه به مردم داده در مدتزمان باقيمانده جامه عمل بپوشاند بنابراين بايد تجديد نظري اساسي در كابينه آقاي روحاني صورت گيرد. مردم در انتخابات مجلس همچنان كه به تغيير راي دادند؛ اين تغيير نسبي را از دولت هم انتظار دارند. اميد است دولت روحاني بتواند در كابينه عمل جراحي انجام دهد و دولت كارآمدي داشته باشد. راهبرد اصولگرايان مقاومت در زمين گير كردن دولت در مقابل تغيير است. آنها سعي ميكنند هر طور شده به صورت تاكتيكي هم شده در كنار هم قرار گرفته؛ در مقابل تغييراتي كه بايد انجام شود و مورد انتظار مردم است تمام قد بايستند. اگر اين تغيير پيش نيايد دولت ناچار است مشي محافظهكارانه خود را ادامه داده و دچار پارادوكس خواهد شد.
به چه دليل؟
از سويي براي تحقق وعدههاي خود بايد اقداماتي اساسي انجام دهد و تغييراتي بهوجود آورد. از سوي ديگر در مقابل جرياني كه ميخواهد در گوش مردم بخواند كه مجلس تغيير نكرده است و همچنان اكثريت با اصولگرايان است، بايد بايستد. جريان رقيب همچنان تلاش ميكنند دولت را دچار محافظهكاري كنند تا دولت نتواند از اين پارادوكس خارج شود.
به نظر شما جريانات و گروههاي سياسي مخالف و منتقد دولت حالا كه نتوانستهاند نتيجه لازم در انتخابات مجلس دهم را كسب كنند، در چه حوزهها و به چه اشكالي چوب لاي چرخ دولت خواهند گذاشت؟ مدار عمليات رواني تندروها براي ناكارآمد و كم كار جلوه دادن دولت روحاني چيست؟
استراتژي آنها بستن فضاي تغيير در دولت و مجلس است تا بتوانند با دولت بر سر مسائل اساسي معامله كنند؛ همچنان كه قبلتر اين كار را انجام دادهاند. در اين صورت ممكن است به اميد مردم به تغيير ضربه بزنند و عليه ناتواني دولت افكار عمومي را تحت تاثير قرار دهند و از اين طريق روحاني را در انتخابات سال ٩٦ با شكست مواجه كنند. دولت بايد اين هوشياري را به خرج داده و در راستاي ائتلاف، اصلاحطلبان و اصولگرايان معتدل را با خود هماهنگ و همراه كند و اجازه دهد كه اكثريت مجلس تغيير مورد نياز را به وجود بياورند تا دولت بتواند نفس راحتي كشيده و براي حداكثر استفاده از فرصت باقي مانده دستش باز باشد؛ در غير اين صورت ممكن است كه روحاني با مشكل جدي مواجه شود. بخشي از جريان افراطي حاضر در مجلس دهم، سعي ميكنند تا حداكثر ممانعت را در برابر كارهاي دولت يازدهم انجام دهند. اين گروه البته از بيرون از مجلس دهم نيز توسط همفكران خود حمايت ميشوند و سعي ميكنند در جامعه فضا را براي فعاليتهاي دولت تنگ كنند و همچنان بر طبل نا موفق بودن دولت در مذاكرات هستهاي و برجام بكوبند و افكار عمومي را تحت تاثير قرار دهند. آنها از اين طريق ميخواهند اميد را از مردم بگيرند.
جريان تندرو از طريق چه ابزارها و راهبردهايي براي تك دورهاي كردن رياستجمهوري آقاي روحاني تلاش خواهد كرد؟
آنها ابزارهايي قوي در اين راه در اختيار دارند. صدا و سيما به عنوان يك ابزار صددرصدي در اختيارشان بوده كه اميد است با تغيير رييس صداو سيما اين مساله مقداري تعديل شود. جريانات و گروههاي سياسي منتقد و مخالف دولت از پاي نخواهند نشست و سعي ميكنند به هر طريق ممكن تلاش خود را ادامه دهند. مهمترين ابزار آنها مجلس بوده كه از دستشان خارج شده است بنابراين در سال جاري بيشتر در عرصه رسانه و فضاسازي عمومي سعي ميكنند در مقابل دولت بايستند و در داخل مجلس عدهشان به حدي نيست كه بتوانند تصميمسازي كرده و با لوايح دولت مخالفت ورزند يا طرحهايي را به تصويب برسانند كه در كار دولت ايجاد مشكل كند.
راهبرد تندروها براي يك دورهاي كردن رياستجمهوري روحاني چيست؟
استراتژي آنها بستن فضاي تغيير در دولت و مجلس است تا بتوانند با دولت بر سر مسائل اساسي معامله كنند؛ همچنان كه قبلتر اين كار را انجام دادهاند. در اين صورت ممكن است به اميد مردم به تغيير ضربه بزنند و عليه ناتواني دولت افكار عمومي را تحت تاثير قرار دهند و از اين طريق روحاني را در انتخابات سال ٩٦ با شكست مواجه كنند. دولت بايد اين هوشياري را به خرج داده و در راستاي ائتلاف، اصلاحطلبان و اصولگرايان معتدل را با خود هماهنگ و همراه كند و اجازه دهد كه اكثريت مجلس تغيير مورد نياز را بهوجود بياورند تا دولت بتواند نفس راحتي كشيده و براي حداكثر استفاده از فرصت باقيمانده دستش باز باشد.