مجلس بنا به فرموده امام(ره) در راس امور است و قانونگذاري به عنوان مهمترين مولفه به وسيله نمایندگان مجلس صورت ميگيرد و اجراي قانون، نيز توسط دستگاه اجرايي، كشور را در مسير توسعه قرار ميدهد. بنابراين مجلس در ايران از جايگاه رفيعي برخوردار است. هر اندازه كه مجلس بتواند در دو امر قانونگذاري و نظارت، خارج و فارغ از نگاههاي كوتاه فردي و حزبي، به مسائل مهم و منافع ملي كشور بينديشد، آثار و بركات آن براي مردم و نظام بيشتر خواهد بود. هيات رئيسه مجلس، به ويژه رئيس و نواب رئيس، ميتوانند نقش بسيار مهمي را در اين خصوص ايفا كنند. آنها ميتوانند مجلس را در مسير صحيح خود قرار دهند. بنابراين، لازم است تمامي تلاش و مساعي نمايندگان به كار گرفته شود تا شخصيتهاي اصلح را انتخاب كنند و اين شخصيتهاي اصلح بتوانند مجلس را به مسيري صحيح رهنمون كنند. اين روزها مساله رياست مجلس مورد نظر فعالان سياسي دو جناح قرار گرفته است در اين مورد خاص و براي دوري ازاختلافها در ابتدا ميان دو جناح قالب مجلس دهم آقايان لاريجاني و عارف، بايد پيش قدم شوند و از آيت ا... هاشميرفسنجاني، ناطق نوري و رئيس دولت اصلاحات كه شخصيتهايي برجسته و معتدل هستند درخواست كنند تا درمورد رياست مجلس داوري كنند. اگر اين پنج شخصيت با هم گفتوگويي را آغاز كنند، با درنظر گرفتن شرايط كشور و براي مديريت جريانهاي سياسي و انتخاب رياست مجلس آينده تصميمي بگيرند ممكن است در اين گفتوگوها، سناريوهاي مختلف و متفاوتي مطرح شود. اما بايد ديد كدام يك از سناريوهاي موجود، ميتواند به بالندگي مجلس كمك كند. چون اگر مجلس نتواند نقش صحيح خود را ايفا كند، از جايگاه رفيع خود كه همانا در راس امور بودن است نزول خواهد كرد و ثانيا، قطار اجرا هم نخواهد توانست روي آن مسير ريلگذاري شود. مجلس در صورتي ميتواند وظيفه خود را به نحو احسن انجام دهد كه مجموعه فراكسيونهاي موجود در آن با هم همگرايي داشته باشند، يعني اگر شاهد واگرايي در مجلس دهم باشيم به اهداف خود نخواهيم رسيد. انتخاب هيات رئيسه يك موضوع است و اداره مجلس تبعيت از هيات رئيسه موضوع مهم ديگر است. تنها در صورت تعامل است كه هر سه فراكسيون موجود در مجلس، احساس ميكنند حقي از آنها تضييع نشده است و به اندازه تعداد نماينده در مجلس در مديريت اين قوه داراي نقش هستند و اين شائبه براي بعضي از نمايندگان و جناحهاي موجود در مجلس ايجاد نخواهد شد كه آنها در معادلات مجلس قرار ندارند. لذا بهترين راهكار اين است كه اين گروه پنج نفره، تشكيل شود و بحث رياست مجلس در اين گروه حل شود تا مجلس آينده محل اختلاف دو جريان قالب سياسي كشور نشود و همچنين قبل از ورود به مجلس، فراكسيونهاي درون مجلس با همدلي و همزباني، هم رايي و همكاري را با يكديگر اعلام كنند و روشي را پيش گيرند كه اهميت و جايگاه مجلس حفظ شود.