زندگی در شهر که زمانی رویا و مدینه فاضله برای روستاییان و خود شهرنشینان به حساب می‌آمد، افزایش بی سابقه روند شهر نشینی رویای دوست داشتنی را به سراب تبدیل کرده است. علت این است که ترس، نگرانی، عصبانیت، ناامیدی و خشونت چنان در تاروپود زندگی شهری تنیده شده است که گاه، زندگی شهری بدون خشونت تی تصور ناپذیر شده است. روزانه به طور میانگین 1600 پرونده به دلیل نزاع و درگیری منجر به جرح در پزشکی قانونی‌ها به ثبت می رسد که در این میان تهران رتبه اول را دارد . یعنی هر ساعت 600 درگیری منجر به جرح رخ می دهد . هم چنین 34 درصد قتل ها در کشور خانگی و همسرکشی مهنیز متاسفانه باب شده است. مسایل ناموسی ، اخلاقی ، قومیتی، مالی و معیشتی عمده ترین دلایل این امر معرفی شده است . البته برخی از مسئولین امر، مواردی نظیر آلودگی هوا ، آلودگی صوتی و معماری نامناسب شهری را از دلایل اصلی کاهش آستانه تحمل در بین شهروندان می دانند .

در حالی که طراحان شهري و معماران، بر ويژگي هاي فيزيکي شهری به عنوان عامل اصلی بروز خشونت تاکید می‌کنند، جامعه شناسان و روان شناسان، بر ويژگي هاي اجتماعي در مستعد کردن فضاها جهت وقوع ناهنجاری و خشونت تاکید دارند. پرسش این است که خشونت چیست؟ خشونت عبارت است از اعمال نوعی آسیب یا فشار روحی و روانی به دیگری با ایجاد صدمات روحی و جسمی. با توجه به این تعریف می‌توان مشخصات خشونت شهری را در فراوانی نسبی آن نسبت به روستا و به صورت پدیده خشونت خیابانی ذکر کرد.

اشکال خشونت شهری

1- خشونت های فردی یا گروهی سازمان نیافته

2- خشونت های گروهی یا سازمان یافته

3- خشونت خانوادگی

دلایل و انگیزه های اعمال خشونت

عوامل متعددي در وقوع و گسترش خشونت موثرند. «هریتیه» از دیدگاه انسان شناختی، «نوبرت الیاس» از دیدگاه تاریخ تمدنی و «تدگار» از دیدگاه جامعه شناختی ( توقعات فزاینده و محرومیت نسبی ) به این موضوع پرداخته اند.

از جمله عوامل ایجاد خشونت می توان مواردی نظیر طراحی ناصحیح شهری ، مسکن های نامناسب ، شهرک‌های خوابگاهی ، اضطراب‌های ناشی از شرایط سخت کار ، ناپایداری و عدم امنیت شغلی مانند قراردادهای یکساله، سوء استفاده از قدرت، کمبود یا نقصان فرایندهای شکل گیری هویت و تعلق اجتماعی را نام برد.