سارا روشنی: بهت زدگی و ناباوری برخی از اصولگرایان رادیکال از باختی که در دهمین دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی و پنجمین دوره  مجلس خبرگان رهبری متحمل شده اند و رفتار رسانه ای آن ها در واکنش به انتخاب چهره های متفاوت تر از گذشته، قابل تامل و صد البته افراطی است .

به گزارش روزنو، واکنش های تند برخی از چهره های اصولگرا و یا رسانه های منتسب به آن ها بسیار سوال برانگیز است . به عنوان مثال : عصبانیت سایت منتسب به جبهه پایداری از رای دادن تهرانی ها به لیست امید در یادداشتی با عنوان " تهران به عنوان شهر طلاق و اعتیاد و جرم ، طبیعی است به اصلاح طلبان رای بدهد" نمود پیدا می کند و انتخاب شهروندان تهرانی را با بداخلاقی و بی ادبی محض مورد خطاب قرار می دهد.

این در حالی است پایتخت نشین ها در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی و حماسه آفرینی ها ، بارها و بارها از سوی همین چهره های اصولگرایی و رسانه های خود مورد تجلیل و تشویق قرار گرفته اند و سعی در تصاحب جنبش های مردمی به سود خود داشته اند .

برخی از نامزدهای رادیکال جناح راست نیز با یادداشت ها و مصاحبه های خود به صحت انتخاب مردم خدشه وارد کرده و مردم تهران را مردمی مرفه و بدون برداشت سیاسی درست تعریف کرده اند که در اینجا باید گفت این چهره های شاخص اصولگرا یا در کنار مردم شهر خود نزیسته اند که آن ها را اینگونه و غلط مورد خطاب قرار می دهند و یا با تاکتیک "دروغ بزرگ " سعی دارند حقیقت این دوره از انتخابات و چرایی رد صلاحیتشان از سوی مردم شهرشان را غیر واقعی جلوه دهند .

براساس آمارهای مستند وزارت کشور از بیش از 50 میلیون ایرانی حائز رای دادن ، تنها 33 میلیون در پای صندوق ها حاضر شدند. این در حالی است که بسیاری از چهره های شاخص و مطرح اصلاح طلب و حتی مستقل از سوی شورای نگهبان یا رد صلاحیت شدند و یا احراز نشده از ورود به انتخابات بازماندند. در این میان نامزدهای جبهه پایداری به راحتی توانستند از مرحله تایید صلاحیت ها عبور کرده و وارد کارزار انتخاباتی شوند .

اما لیست امید اصلاح طلبان تهران که حاصل تلاش های فعالان سیاسی و روشنفکران کشور بود با محدویت های بسیار در این کارزار ناعادلانه به رقابت پرداخت و در نهایت ، مردم تهران هم با امید به لیست امید رای دادند . اما چرا برخی از اصولگرایان از امید مردم وهم کرده اند ؟!

جالب تر آنکه مردم تهران به همه نامزدهای لیست 16+30 امید ، کارت سبز دادند تا شاید به بی اخلاقی ها ، حرمت شکنی ها و سیاه نمایی های رسانه های تندرو پاسخی قاطع داده و شعور اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی خود را به رخ آن ها کشند .

برخی از سایت های اصولگرا ، مشارکت 50 درصدی مردم تهران را "نه بزرگ تهرانی ها" به دولت روحانی برداشت کرده اند . اما چرا برداشت ها می تواند اینقدر سخت فهم باشد؟!

اگر همه مردم تهران از حضور متنوع نماینده های خود در این دوره از انتخابات محروم نمی شدند شاهد مشارکت بیشتری نبودیم؟

اگر به جای قدرت دافعه از قدرت جاذبه بیشتری برای حضور حداکثری مردم در ساز و کار مملکت داری بهره می گرفتیم ، چیدمان نمایندگان منتخب به دلخواه کدام طیف رقم می خورد ؟

آیا پیروزی آیت الله هاشمی و دکتر روحانی در خبرگان رهبری و چهره های حامی دولت در مجلس شورای اسلامی چیزی جز رای اعتماد موکد مردم به دولت روحانی قلمداد می شود؟

تخریب های سازمان یافته و پرهزینه برخی از رسانه های رادیکال و حامیانش که آیت الله هاشمی رفسنجانی ، دکتر روحانی و دکتر عارف را بیش از گذشته در ماه های اخیر هدف قرار داد نتوانست توجه مردم را به ادبیات سخیف بگم بگم جلب کند . مردم شهر تهران با انتخابات اخیر رد صلاحیت برخی از چهره های بد اخلاق عرصه سیاسی را در تاریخ انتخابات کشور ثبت و ضبط کردند.

هرچند باید اذعان داشت از اینکه برخی از چهره های فهیم ، متعهد و کاردان اصولگرا که در این دوره از انتخابات بازماندند باعث ناراحتی است اما اقبال اکثر مردم تهران به "همه" لیست امید اتحادی مثال زدنی و رفراندومی کوچک برای تغییر ، اعتدال گرایی و اصلاحات در چارچوب قانون اساسی کشور است و حامل پیامی عمیق ، قابل تامل و احترام است .