این بار هم ائتلاف و وحدتشان به سرانجام نرسید؛ هرچند که همواره هرگاه راه ائتلاف در پیش گرفته‌‌اند و شعار وحدت سر داده‌اند، در نهایت مانند انتخابات ٩٢، همگی در میدان حاضر شده‌‌اند؛ اما این بار می‌گفتند از انتخابات ٩٢ عبرت گرفته‌‌اند و می‌خواهند منیت‌ها را کنار بگذارند تا «ائتلاف اصولگرایان» با یک فهرست پا به عرصه رقابت بگذارد. چهار سال قبل که از فهرست وحدت اصولگرایی سخن می‌گفتند، سرانجام در میدان خالی از رقیب، به دو گروه تقسیم شدند و تحت عنوان جبهه پایداری و ائتلاف اصولگرایان به رقابت با هم پرداختند. در انتخابات ٩٢ که چهره‌هایی از رقیب نیز حضور داشتند نیز دم از ائتلاف زدند؛ اما در نهایت گزینه مورد نظر پایداری‌ها (جلیلی) در یک سو و هر سه کاندیدای ائتلاف (قالیباف، حداد و ولایتی) در سوی دیگر باقی ماندند تا این وحدت هم به کثرت بینجامد. این‌گونه بود که در آستانه انتخابات مجلس دهم، ماه‌ها گرد هم آمدند؛ ولی با محوریت تیم‌های نزدیک به حداد (جمعیت رهپویان و جمعیت ایثارگران به ریاست زاکانی و فدایی) و جبهه پایداری. در‌این‌بین با بزرگان روحانی در جامعه روحانیت و جامعه مدرسین هم به توافق رسیدند تا نظر مصباح نیز در ائتلاف لحاظ شود. قدیمی‌ترین حزب اصولگرا، یعنی مؤتلفه هم که بعد از مرحوم عسگراولادی به همین طیف نزدیک شده بود، همراهشان بود. محمدرضا باهنر از جایگاه رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری هم به قافله پیوسته بود و می‌گفت کمی ما تند می‌شویم و کمی هم پایداری‌ها کند می‌شوند و با هم بر رقیب اصلاح‌طلبی که امسال دوباره حضور دارد، پیروز می‌شویم؛ اما همچنان در مقابل ورود طیف نزدیک به لاریجانی، تابلوی ایست وجود داشت. همان روزها بود که توکلی هشدار داد که جبهه پایداری، پاشنه‌ آشیل ائتلاف است و می‌تواند در لحظه آخر همه چیز را به هم بریزد؛ اما حالا کار از جایی خراب شده که شاید تصور نمی‌شد به این زودی باعث اختلاف همسوهای اصولگرا شود. بحث تعهدنامه‌گرفتن از افرادی که می‌خواهند در فهرست باشند، موجب اختلاف شده است. درحالی‌که همه اخبار در روزهای پایانی هفته گذشته از نهایی‌شدن لیست اصولگرایان خبر می‌داد و باهنر گفته بود فقط دو الی سه نفر دیگر از فهرست ٣٠ ‌نفره مشخص نشده‌‌اند، روز گذشته همه اخبار حاکی از این بود که حداد عادل، اعلام فهرست را به سه روز آینده موکول کرده است. اخبار تأیید‌نشده از بالا‌گرفتن اختلافات در هنگام نهایی‌کردن فهرست‌ها خبر می‌داد. ده‌ها کاندیدای اصولگرا، از نمایندگان فعلی تهران تا چهره‌های مختلف جریان اصولگرایی، منتظر اعلام نامشان بودند؛ اما از فهرست‌های اولیه نام‌های دیگری بیرون آمده بود. علت هم یک چیز بود: «تعهدنامه»!

روایت «صراط» از تعهد برای ریاست حداد

اما این چه تعهدی است که در لحظه آخر باید اخذ شود و هرکه آن را نپذیرد جایی در فهرست ائتلاف اصولگرایان ندارد؟ اخبار اولیه حاکی از این بود که تعهدنامه فقط برای این است که هرکس نامش در فهرست ائتلاف نبود، از انتخابات انصراف دهد؛ اما بعد از ظهر دیروز، سایت خبری صراط نیوز، از سایت‌هایی که منتقد دولت و منتسب به جریان تندروی اصولگرایی است، خبری عجیب را روی خروجی خود قرار داد: «شنیده‌های صراط حکایت از آن دارد که اعضای ائتلاف اصولگرایان تعهد داده‌‌اند تا در انتخابات ریاست مجلس دهم به غلامعلی حداد‌عادل رأی دهند. این موضوع تا جایی پیش رفته که عملا ائتلاف مذکور را از یک ائتلاف همه‌گیر اصولگرایی خارج کرده و صرفا بخش کوچکی از نیروهای سیاسی اصولگرا را در بر می‌گیرد. اشتراک افرادی که در فهرست نهایی قرار می‌گیرند، عزم آنها برای ریاست حداد عادل است و گفته می‌شود برای این کار، اعضای این ائتلاف، به صورت جداگانه، «تعهد» داده‌اند.» آن‌گونه که صراط، گزارش داده، لیست ائتلاف اصولگرایان، در نهایت «با فشار و میدان‌داری عده محدودی از اصولگرایان بسته شده و به‌همین‌دلیل در اسامی منتشرشده در رسانه‌ها، جای خالی بسیاری  از چهره‌های سرشناس اصولگرا به چشم می‌خورد. گفته می‌شود این افراد با واسطه‌گری زاکانی و نزديكانش برای انتخاب حدادعادل به ریاست مجلس هم‌قسم شده‌اند». این سایت اصولگرا، در ادامه گزارش خود تصریح کرده: «تحولات رخ‌داده در سازوکار ائتلاف اصولگرایان، به تحمیل افراد گمنام در فهرست ٣٠‌ نفره ائتلاف منجر شده و موجبات تفرق و پراکندگی آرای اصولگرایان را فراهم خواهد کرد؛ به‌این‌ترتیب، فهرست ائتلاف اصولگرایان در ادبیات رسانه‌ای به فهرست ائتلاف حداد‌عادل شامل «ایثارگران، پایداری و مدیران احمدی‌نژاد» مشهور شده است».