ثریا قاسمی‌، بازیگر مطرح سینما و تلویزیون كه این روزها مشغول بازی‌ در سریال «پشت بام تهران» است، در گفت‌وگو با ساعت ۲۴ عنوان كرد: نوبل یا اسكار گرفتن نشانه رشد سینما و ادبیات نیست. رشد سینما به جریان زنده‌ای‌ بازمی‌‌گردد كه در خود سینما می‌‌توان آن را یافت. همان‌طور كه خارجی‌‌ها از ساز و كار جشنواره فیلم فجر ما خبری‌ ندارند ما هم بدون نگرش جزئی‌ نمی‌‌توانیم درباره جوایز بزرگ سینمایی‌ آنها به قضاوت بنشینیم.

ثریا قاسمی‌ در گفت‌وگو با ساعت ۲۴ عنوان كرد: این روزها مشغول بازی‌ در سریال «پشت بام تهران» هستم. همان‌طور كه می‌‌دانید در حال حاضر قسمت‌ها‌ی‌ از این سریال پخش شده است و هنوز فیلمبرداری‌‌اش ادامه دارد.

این بازیگر پیشكسوت تلویزیون ادامه داد: برای‌ من سینما و تلویزیون رابطه مستقیمی‌ با بنیاد زندگی‌‌ام داشته و دارد به همین دلیل بخش اعظمی‌ از زندگی‌ مرا مانند هر بازیگر حرفه‌ای‌ دیگری‌ به خودش اختصاص می‌‌دهد.

وی‌ افزود: البته برای‌ روشن شدن موضوع باید بگویم كه زندگی‌ من دربرگیرنده كارم است. به عبارت دیگر همه زندگی‌ من سینما به معنای‌ بازاری‌ آن نیست؛ منظورم سینمایی‌ است كه این روزها تنها از دیدگاه اقتصادی‌ رو‌یش مانور می‌‌دهند و درباره آن همه جا صحبت می‌‌كنند. به تعبیری‌ دیگر تأكید می‌‌كنم كه كار در مفهوم اصیلش برای‌ من مترادف است با مجموعه زندگی‌. مثلاً اگر امروز معلم می‌‌بودم، زندگی‌‌ام چه به شكل كلان و چه با دیدگاهی‌ جزئی‌‌نگرانه در شغل معلمی‌ خلاصه می‌‌شد. ممكن می‌‌بود پزشك، پرستار یا نویسنده می‌‌شدم كه در آن صورت هم طبعاً از ارزش‌های‌ چندجانبه این شغل‌ها سخن می‌‌گفتم. هر شغل و حرفه‌ای‌ روی‌ زندگی‌ هر انسانی‌ تأثیر خاص خود را دارد و به همین دلیل شخصیت فرد را می‌‌سازد. من البته درباره خودم معتقدم كه كارم بازیگری‌ است و خودم را هنوز دست‌اندركار واقعی‌ سینما نمی‌‌دانم. به گمانم این دو با یكدیگر تفاوت‌های‌ بارزی‌ دارند.

بازیگر سریال «تلخ و شیرین» ادامه داد: به هر حال كار آدم با زندگی‌‌اش عجین می‌‌شود. این واقعیت را هم باید در نظر گرفت كه هر بازیگری‌ در متن زندگی‌ هنری‌ خود، زندگی‌ عادی‌ و متعارفی‌، مانند میلیون‌ها آدمی‌ كه در كشورمان هستند، ادامه می‌‌دهد و از این منظر، زندگی‌‌اش تفاوتی‌ با آنها ندارد.

وی‌ اضافه كرد: من حدود ۵۰ سال است كه كار بازیگری‌ را به شكل جدی‌ و پیگیر دنبال می‌‌كنم و چگونگی‌ ورودم به سینما داستان‌هایی‌ دارد كه گفتنش به درازا می‌‌كشد.

قاسمی‌ در گفت‌وگو با ساعت ۲۴ درباره جایزه اسكار گفت: نمی‌‌دانم كه اسكار سیاسی‌ است یا نه. سیاسی‌ بودن و نبودن چنین جایزه‌ای‌ هم فكر نكنم به كار و مشغله ثابت ذهنی‌ یك بازیگر سینما و تلویزیون ربط پیدا كند. از آنجایی‌ كه پیوستگی‌‌ای‌ با جایزه اسكار ندارم و عضو آكادمی‌ اسكار نیستم، نمی‌‌توانم دراین باره پاسخی‌ روشن بدهم. همان‌طور كه ما از پشت پرده انتخاب آنها خبری‌ نداریم آنها هم از پشت پرده جشنواره‌هایی‌ مانند جشنواره فیلم فجر خبر ندارند. هنگامی‌ كه به طور دقیق چیزی‌ درباره آكادمی‌ آنها نمی‌‌دانیم چطور می‌‌توانیم درباره‌شان قضاوت كنیم؟ اگر جوایز آنها سیاسی‌ یا هنری‌ است به خودشان مربوط است. بهتر آن است كه ما به عنوان بازیگر روی‌ كار خودمان متمركز باشیم و به حاشیه‌ها توجهی‌ نكنیم.

 بازیگر فیلم سینمایی‌ «بله برون» توضیح داد: جایزه گرفتن كارگردان‌های‌ ما هم بیش و كم اتفاقی‌ استثنایی‌ است كه هزار گونه شك و شبهه در آن وجود دارد. موفق بودن جریان ادبی‌ و سینمایی‌ یك كشور به گمانم به اسكار و نوبل گرفتن نویسندگان و كارگردان‌ها مربوط نمی‌‌شود. پیشرفت ادبیات و سینما به موجودیت خود ادبیات و سینما ارتباط می‌‌یابد و نه موضوع دیگری‌. به گمانم چنین نیست كه اگر كشوری‌ نوبل و اسكار بگیرد به این معنی‌ باشد كه ادبیات و سینمایش رشد كرده است.

وی‌ ادامه داد: از سوی‌ دیگر وقتی‌ این شبهه پیش می‌‌آید كه اسكار یا نوبل سیاسی‌ است در نگریستن به عمق سینما و ادبیاتمان هم می‌‌تواند تأثیر بگذارد. قبول كنیم كه سینما و ادبیات با گرفتن جایزه جهانی‌ نمی‌‌شود. معتقد نیستم كه حتما اگر نوبل گرفته باشیم در عرصه ادبیات قوی‌ و غنی‌ هستیم. همین حرف درباره سینمایمان هم صدق می‌‌كند.

قاسمی‌ توضیح داد: برخی‌ از جوان‌هایی‌ كه امروز وارد عرصه سینما و تلویزیون شده‌اند، خوب كار می‌‌كنند و برخی‌ دیگر نه. امیدوارم استعدادهای‌ حقیقی‌ سینمایی‌ در وضع فعلی‌ سینما و تلویزیون‌مان بتوانند رشد كنند و ببالند. من برای‌ همه‌‌شان آرزوی‌ موفقیت دارم.