شوک بزرگ اصولگرایان در انتخابات محقق شد، محمدرضا باهنر ترجیح داد نامش درمیان بیش از ١٢هزارنفری که برای انتخابات مجلس ثبت‌نام کردند، نباشد. باهنر در ماه‌های اخیر به نقطه اتصال میان جبهه پایداری و نمایندگان نزدیک به علی لاریجانی تبدیل شده بود. زمانی با استیضاح‌کنندگان رضا فرجی‌دانا همداستان شد تا اختلافاتش با جبهه پایداری و منتقدان دولت را موقتا سروسامان دهد و روز دیگر در ماجرای برجام کنار لاریجانی و دولت ایستاد و از ظرفیت‌های قابل توجهش درمجلس استفاده کرد تا مخالفت منتقدان دولت اثرگذار نشود. به لحاظ تأثیرگذاری و تجربه باهنر را می‌توان بزرگترین غایب مجلس دهم دانست اما آنان که می‌شناسندش، می‌دانند او سیاستمداری نیست که این‌چنین بی‌گدار عرصه را به رقبا واگذار کند.

پیش از آن‌که مشخص شود باهنر در انتخابات حضور نخواهد یافت، لاریجانی آب پاکی را روی دست سایر اصولگرایان ریخت. به فرمانداری قم رفت و پس از ثبت‌نام در انتخابات مجلس شورای اسلامی گفت به صورت مستقل در انتخابات شرکت کرده است. چند ساعت پیش از آن اسدالله بادامچیان عاقله مرد موتلفه که برای ثبت‌نام به وزارت کشور رفته بود، به خبرنگاران گفت: «پروژه وحدت میان اصولگرایان به خوبی پیش می‌رود و حتی علی لاریجانی هم در ائتلاف خواهد بود.» ابراز امیدواری‌ها به جایی نرسید تا اصولگرایان (عمدتا اعضای موتلفه اسلامی) با ناباوری اخبار انصراف رهروان از ائتلاف با اصولگرایان را از رسانه‌ها دنبال کنند. حالا به نظر می‌رسد کفه ترازوی اصولگرایی به سود اعضای جبهه پایداری سنگینی بیشتری دارد. پایداری‌ها به همراه متحدان اخیرشان یعنی اعضای جبهه رهپویان و جبهه ایثارگران انقلاب اسلامی تمایل چندانی به شراکت با لاریجانی در فهرست‌های انتخاباتی نداشتند. به همین دلایل هم بود که یک سایت خبری از قول یکی از اعضای جبهه پایداری مدعی شد ریاست عارف بر مجلس دهم برای آنان پذیرفتنی‌تر است تا لاریجانی! ائتلاف اصولگرایان البته از همان ابتدا هم شرایط را برای نزدیکان علی لاریجانی به سود خود تعیین کرد، شاید به این دلیل که لاریجانی در رفتن تردید نکند. سخنگوی این ائتلاف کسی نیست جز غلامعلی حداد عادل که درعین‌ حال رئیس فراکسیون اصولگرایان و از رقبای لاریجانی برای کسب ریاست مجلس بوده است. برخلاف حداد عادل و اعضای جبهه پایداری هیچ‌گاه شنیده نشد که شخص علی لاریجانی یا نماینده وی در جلسات ائتلاف شرکت کند و به نظر می‌رسد هواداران رئیس فعلی مجلس پیش از این عطای ائتلاف را به لقایش بخشیده‌اند و انتظاری هم از اعضای ائتلاف ندارند. همزمان ثبت‌نام بیشتر اعضای فراکسیون رهروان ولایت از حوزه نمایندگی تهران هم نشان می‌دهد تاکتیک انتخاباتی نمایندگان نزدیک به لاریجانی مستقل از سایر گروه‌های سیاسی است. با انصراف کاظم جلالی از نمایندگی شاهرود و ثبت‌نام درحوزه انتخابیه تهران مشخص است که سر لیست رهروان در تهران هم کاظم جلالی است، رئیس فراکسیون رهروان ولایت که در صحن مجلس هم کار هماهنگی میان نمایندگان نزدیک به لاریجانی را او برعهده داشت. رهروانی‌ها در انتخابات پیش‌رو هم با اصلاح‌طلبان، اصولگرایان و اعضای جبهه یکتا رقابت خواهند کرد و فهرست‌های جداگانه خود را در تهران و شهرستان‌ها ارایه خواهند داد. اصلاح‌طلبان بیهوده به استقبال آمار بالای ثبت‌نام‌کنندگان در انتخابات آینده مجلس رفتند و اصولگرایان هم می‌دانند که این وضع تنها به سود یک نفر است. علی لاریجانی تنها سیاستمداری است که از تنوع فهرست‌ها و ورود افراد تازه‌کار به مجلس سود خواهد برد. او فراکسیون رهروان را از میان همین نمایندگان گمنام تشکیل داد. یکی از ویژگی‌هایی که همواره درباره لاریجانی ذکر کرده‌اند، این است که او ژنرال ندارد. تا پیش از این از باهنر به‌عنوان تنها ژنرالی نام برده می‌شد که روابطش را با لاریجانی هم حفظ کرده بود. حالا این وظیفه به‌طور کامل روی دوش کاظم جلالی است. رسانه‌هایی که تا پیش از انتخابات بیهوده وقت خود را بر سر گمانه‌زنی بر سر حضور یا عدم حضور ناطق‌نوری گذاشتند، باید از این پس همان وقت را بر سر حضور محمدرضا عارف در مجلس صرف کنند.

مزیت نسبی که فهرست رهروان نسبت به اصلاح‌طلبان دارند، این است که امید به تأیید صلاحیت‌ها در میان آنان به مراتب بیشتر است و درعین‌ حال نسبت به سایر اصولگرایان از چهره‌های گمنام‌تری برای حضور در انتخابات استفاده کرده‌اند. قمار سیاسی لاریجانی جداشدن از سایر اصولگرایان نبود. با تفوق جبهه پایداری بر جبهه متحد مدت‌هاست که لاریجانی از آن میانه رخت بر بسته است اما و اگر اصلی بر سر میزان حضور اصلاح‌طلبان در مجلس است. حالا مهم‌ترین سوال پیش‌روی مجلس دهم این است اگر جای فراکسیون اصولگرایان به رهبری حداد عادل و فراکسیون اصلاح‌طلبان به رهبری عارف عوض شود، آیا محمدرضا عارف بازهم حاضر است این‌بار به نفع لاریجانی فداکاری کند و از کرسی ریاست مجلس چشم بپوشد؟