«کندی جوردین» دختر ۱۲ ساله‌ای است که پس از آنکه به دنیا آمد آنقدر کوچک بود که پرستاران به او لقب «دختر بند انگشتی» دادند.

کندی مبتلا به نوعی خاص از بیماری کوتولگی (Dwarfism) است که در آن رشد استخوان‌ها بسیار کند اتفاق می‌افتد و به گفته پزشکان بیش از چند روز نبایست زنده می‌ماند. با این وجود ایستادگی کندی باعث شده است او زنده بماند گرچه اکنون در این سن به اندازه یک دختربچه ۲ ساله می‌ماند.

مادرش «براین جوردن» با به یاد آوردن لحظه تولد کندی می‌گوید: «فقط دلم می‌خواست صدای گریه او را بشنوم، صدای گریه به معنای زنده بودن او بود. سپس یک صدای بسیار ضعیف گریه شنیدم.»

گرچه پزشکان این زن کانادایی را از فرزندش ناامید کرده بودند اما او با عشق فرزندش را بزرگ کرده است و کندی اکنون اگرچه آرام اما به پیشرفت خود ادامه می‌دهد. کندی پس از گذراندن مهدکودک به مدرسه رفته و در کنار مدرسه ورزش هم می‌کند.

دختر بندانگشتی در کنار بیماری مادرزادی خود به بیماری پیری زودرس هم مبتلا است؛ از طرف دیگر مشکلات استخوانی در کنار حملات قبلی و بیماری‌های ستون فقرات از دیگر بیماری‌هایی است که زندگی او را تهدید می‌کند. عکاس بارکرافت از کندی و آلبوم عکس کودکی‌اش عکاسی کرده است.