نیمه اول بازی استقلال و راه اهن را می توان یک تراژدی و مرگ داوری فوتبال ایران نامید.

جایی که این بار زرگر باید نام قاضی یا داور را یدک می کشید اما انچه او در زمین انجام داد ، نشانی از عدالت نداشت.

پنالتی ابتدایی روی بازیکن راه اهن که حنیف انجام داده بود ، شاید برخوردی داشت اما خیلی سخت گیرانه بود اما این همه ماجرا نبود که استقلال بعد از بهره موثر از داوری در بازی با نفت ، این بار در بازی با راه آهن انگار جفت 6 آورده بود که زرگر سعی می کرد خودش همه کار برای استقلال بکند.

سجاد شهباززاده افتاد و اصلا کسی نفهمید چرا اما او پنالتی گرفت تا منزیچ کارت زرد هم بگیرد. اینکه او خطای هند کرار در 18 قدم را نگرفته بود یا از فاصله ای 40 متری به جای کمک داور در فاصله 5 متری برای استقلال خطا گرفت ، در برابر این پنالتی اصلا اهمیتی پیدا نمی کرد. این اما تمام اتفاقات عجیب داوری نیمه اول نبود که وقتی در دقایق پایانی نیمه اول ، ابتدا حنیف روی گلر خارجی راه آهن خطا کرد ، داور اصلا صحنه را ندید . این همان اتفاقی بود که وقتی میثم مجیدی روی گلر راه آهن اتفاق افتاد ، تکرار شد.

دروازه بان خارجی که حس می کرد چاره ای غیر از دفاع ندارد ،با شانه اش ضربه ای به میثم زد و بلافاصله داور این صحنه را دید. اخراج گلر راه آهن و نشان دادن نقطه پنالتی. این تصمیم زرگر بود. تصمیمی که وقتی بر ایش با فریدون اصفهانیان تماس می گیری در جلسه است. علی خسروی می گوید بهتر است مصاحبه نکند ، کارشناس های دیگر هم یا بیمارند یا در دسترس نیستند. هادی دزفولی می گوید دو پنالتی استقلال اشتباه بوده است اما این تمام اتفاقات این بازی نبود و  در نیمه دوم هم وقتی امین حاج محمدی گل زد ، گلش می توانست صحیح باشد اما این گل را هم آفساید گرفت! تا بازی همچنتن 3 بر 3 مساوی باشد. دو تیم به داوری اعتراض داشتند و قضاوت چیزی بود که مفقوده بازی بود!

این اولین مسابقه ای نیست که داوری ها چنین حرف و حدیث دارند. یک بار به سود استقلال ، بار دیگر به ضرر این تیم. یک بار علیه تیم فولاد و باری هم علیه پرسپولیس. با این شرایط آیا بهتر نیست برای لیگ داور خارجی بیاورند؟