رییس جمهور از آن وقتی که به قدرت رسیده، اخلاق و رفتارش کلی تغییر کرده. او که در زمان نخست وزیری، نقش میانجی بزرگ را بازی می کرد، حالا هر از گاهی حرف هایی می زند و کارهایی می کند که نه فقط مردم کشور، بلکه همه آنهایی که در دنیا او را می شناسند، انگشت به دهان مانده اند.
رجب طیب اردوغان این روزها مرد شماره یک ترکیه است؛ البته نه از جنبه سیاسی بلکه از جهت کارهای عجیب و غریبش. یک روز، روی تپه به یادگار مانده از دوران آتاتورک، قصری هزارخوابه می سازد و روز دیگر، با سربازهایی در لباس و ظاهر نظامیان دوران عثمانی، به استقبال میهمان های خارجی اش می رود. یک روز می گوید همه بچه های ترکیه باید خط و زبان عثمانی را یاد بگیرند تا بتوانند سنگ قبر پدربزرگ هایشان را بخوانند و روز دیگر برای توجیه خرج های گزاف در کاخ عریض و طویلش مقابل خبرنگارها جمله شاهکاری به زبان می آورد؛ اینکه به خاطر سوسک ها، یک کاخ تازه ساخته!
یک هفته به انتخابات پارلمانی ترکیه باقی مانده بود که ناگهان موج تازه ای در مخالفت با اردوغان به راه افتاد. مخالفان نقطه ضعف رییس جمهور را پیدا کرده بودند. کاخی که او برای خودش ساخته بود، بین مردم ترکیه جنجال های زیادی به پا کرد. آنها برای بیرون آوردن رییس جمهور از کاخ «آکسارای» - کاخی که می گویند سی برابر کاخ سفید آمریکا وسعت دارد - خیلی تلاش کردند اما موفق نشدند رجب طیب را از رو ببرند. اردوغان برای همه مخالفانش به اندازه کافی توجیه داشت.
مثل همین دفعه آخر که «کمال قلیچ دار اغلو» رهبر حزب جمهوری خواه خلق (سوسیال دموکرات) ترکیه آقای رییس جمهور را متهم کرد که در قصر پر حرف و حدیثش، توالت هایی از جنس طلا دارد. البته قلیچ دار مستقیم صحبتی از اردوغان نکرده بود، فقط جمله اش اینطور روع می شد: «سران آنکارا؛ همان کسانی که قصرها برایشان ساخته می شود، به آنها هواپیماهای شخصی تحویل داده می شود، برایشان خودروهای مرسدس می خرند و حتی پوشش توالت هایشان از طلاست...»
اردوغان خیلی زود فهمید که روی صحبت قلیچ دار با اوست؛ برای همین فردای آن روز اعلام کرد که علیه قلیچ دار اغلو طرح شکایت می کند. او حتی رهبر حزب جمهوری خواه خلق را به چالش طلبید و پیغام داد که یک روز درهای کاخ را باز می گذارد که هر کس می خواهد بیاید و ببیند که از شیر طلا و کاشی های آبکاری طلایی خبری نیست.
او به قلیچ دار پیغام داد: «اگر توانستی توالتی از جنس طلا پیدا کنی، من از ریاست جمهوری کناره گیری می کنم اما اگر چیزی دستت را نگرفت، تو باید از حزب جمهوری خواه خلق استعفا بدهی.»
کار به جایی رسید که حتی از طرف کاخ اردوغان، دعوتنامه ای رسمی برای قلیچ دار فرستادند. از آن طرف، معاون جمهوری خواه دعوتنامه را بی ارزش خواند و گفت: «اساسا آقای قلیچ دار اغلو از کاخی که غیرقانونی ساخته شده بازدید نخواهد کرد.»
درگیری درباره موضوع بی ارزش توالت های طلایی آقای اردوغان تا چند روز در رسانه های ترکیه ادامه داشت. روزنامه ها از قول اتحادیه مهندسان و معماران ترکیه نوشتند که ارزش هر کدام از توالت های نصب شده در کاخ ریاست جمهوری 3700 دلار است؛ آن هم درست در زمانی که فقط چند روز به انتخابات پارلمانی مانده بود. نتیجه این چالش زیاد به نفع اردوغان تمام نشد. او نتوانست در انتخابات پیروز اصلی میدان باشد اما داستان توالت های کاخ جنجالی اش به پایان نرسید.
من از سوسک ها می ترسم
اردوغان رییس جمهور، حتی بعد از شکست هم هنوز باید درباره کاخ بزرگش برای دیگران توضیح دهد. او بعد از برگزاری انتخابات با شبکه تلویزیونی «ای هابر» ترکیه مصاحبه مفصلی داشت که در ضمن آن، صحبت به کاخ و علت این همه ریخت و پاش هم کشیده شد. آنجا بود که رهبر جزب عدالت و توسعه از توجیه بزرگش پرده برداشت: «من در دوران نخست وزیری ام در سال های 2003 تا 2014 خیلی مسائل را تحمل کردم اما برایم یک مسئله هیچ وقت حل نشد، آنقدر که مجبور شدم این کاخ جدید را بسازم. من از دست سوسک ها امان نداشتم. سوسک ها همه جای کاخ من بودند. در دفتر کارم، در توالت ها و همه جا!»
اردغاون چشم در چشم های گرد شده مصاحبه کننده داستان را اینطور ادامه داد: «اگر مهمانی به دفتر قدیمی نخست وزیر می آمد ممکن بود در دستشویی سوسک ببیند. شما قضاوت کنید؛ آیا چنین مکانی مناسب نخست وزیر ترکیه است؟ اگر مهمانی بیایید، آیا شما او را به آنجا می برید؟ اگر آنها این سوسک ها را ببینند، چه؟ من برای این بود که کاخ سفید را ساختم!»
از آن روز به بعد، اردوغان سوژه کلی از روزنامه های داخل و خارج ترکیه شد. منتقدان خارجی از توجیه عجیب او گفتند و اینکه مگر در ترکیه چیزی به نام سم سوسک کش یا شرکتی خدماتی برای مبارزه با سوسک ها وجود ندارد؟ یعنی همه مردم شهر، با دیدن سوسک ها یک کاخ 1500 اتاقی می سازند؟!
پشه هم لای درزش نمی رود
اولین جنجال بعد از رسیدن رجب طیب اردوغان به ریاست جمهوری ترکیه، زمانی راه افتاد که او اعلام کرد کاخ جدیدی را برای اقامت خودش انتخاب کرده. محل کار جدید اردوغان در میان مردم ترکیه به «آکسارای» (یعنی کاخ سفید) مشهور شده. اردوغان در سال 2011 یک دفعه روی تپه های مشهور آنکارا دست گذاشت و در مساحتی بیشتر از 210 هزار متر مربع، کاخ رویایی اش را ساخت؛ بدون مجوز و با کلی منع قانونی. بعد هم در روز جشن جمهوری ترکیه (یعنی 29 اکتبر سال 2014) آن را افتتاح کرد، بی خیال همه تظاهرات هایی که به راه افتاد و نقدهای تند و تیزی که نوشته شد. حتی کار به استیضاح نخست وزیر تازه، احمد داود اغلو هم کشید.
نماینده های مخالف می خواستند بدانند چرا اردوغان باید کاخی سی برابر کاخ سفید و گران قیمت تر از باکینگهام و ورسای داشته باشد. می گویند ساخت کاخ سفید اردوغان، 650 میلیون دلار خرج برداشته. البته افسانه ها درباره کاخ سفید ترک ها خیلی بیش از این حرف هاست؛ اینکه هزار اتاق دارد و طوری ساخته شده که حتی یک پشه هم نمی تواند در آن پنهان شود. سالن های کنفرانس ضد شنود، مراکز فرماندهی مقاوم در برابر حملات اتمی، محل فرود بالگرد، صفحه هایی برای استفاده از انرژی خورشیدی، سیستم جمع آوری و استفاده از آب باران و ... با طرح هایی از معماری عثمانی و سلجوقی.
می گویند بعد ازت اینکه در سال 2013، حرف های اردوغان و پسرش شنود شد و افتضاح فساد مالی آنها لو رفت، او به فکر یک خانه با ایمنی بالا افتاد؛ برای همین، آکسارای جوری ساخته شده که هیچ صدایی از آن بیرون نرود.
البته این وسط آقای رییس جمهور، نه تنها کاری نمی کند که حرف و حدیث ها تمام شود، بلکه خودش هم هر از گاهی با راه انداختن بحثی تازه دیگ پر جوش مخالفان را یک همِ تازه و درست و حسابی می زند. او چند وقت پیش، بعد از کلی سر و صدای مخالفان، به آنها پیغام داد: «دوستان من! اشتباه نکنید؛ آکسارای هزار اتاق ندارد، 1150 اتاق دارد.»
هواپیمای اختصاصی اردوغان
کاخ های عجیب و غریب دیگر
خرده شیطنت های سیاسی
مردم مکزیک، در گیر و دار خبر گم شدن 43 دانشجوی کشورشان بودند که افشاگری روزنامه، آنها را دوباره حیرت زده کرد. خبر قصر پنهانی «آنریکه پنیا نیتو»، رییس جمهور این کشور حسابی خون مردم را به جوش آورد؛ آنقدر که تا مدت ها پشت دفتر ریاست جمهوری نشستند تا درباره این کاخ شش میلیون دلاری که تا آن موقع از وجودش بی خبر بودند، آماری بگیرند.
کاخ پنهانی آقای رییس جمهور در فضایی 1200 متری با شش اتاق ساخته شده بود اما با امکانات و شرایطی عجیب، استخر با نورافشانی های مختلف، یک سینمای اختصاصی و اتاق هایی کاملا هوشمند.
البته این قصر، در برابر کاخ اردوغان و «یانو کوویچ» رییس جمهور پیشین اوکراین چیزی نیست. می گویند در قصر یانوکوویچ، که سال 2014 از سمتش کنار گذاشته شد، اسنادی بیرون آمده که از کالاهای گرانقیمت قصر خبر می دهد. لوستری که هشت میلیون یورو قیمت داشت و استخری که دو میلیون یورو خرجش کرده بودند.
کاخ ریاست جمهوری اوکراین
قصر «نیکولای چائوشسکو» آخرین رییس جمهور کمونیست رومانی هم از کاخ های جنجالی زمان خودش بود. این کاخ که امروزه تبدیل به یکی از پربازدیدترین مراکز گردشگری بخارست شده، در محوطه ای به وسعت 265 هزار متر مربع ساخته شده و 84 متر ارتفاع و سه هزار اتاق دارد.
رجب طیب اردوغان این روزها مرد شماره یک ترکیه است؛ البته نه از جنبه سیاسی بلکه از جهت کارهای عجیب و غریبش. یک روز، روی تپه به یادگار مانده از دوران آتاتورک، قصری هزارخوابه می سازد و روز دیگر، با سربازهایی در لباس و ظاهر نظامیان دوران عثمانی، به استقبال میهمان های خارجی اش می رود. یک روز می گوید همه بچه های ترکیه باید خط و زبان عثمانی را یاد بگیرند تا بتوانند سنگ قبر پدربزرگ هایشان را بخوانند و روز دیگر برای توجیه خرج های گزاف در کاخ عریض و طویلش مقابل خبرنگارها جمله شاهکاری به زبان می آورد؛ اینکه به خاطر سوسک ها، یک کاخ تازه ساخته!
یک هفته به انتخابات پارلمانی ترکیه باقی مانده بود که ناگهان موج تازه ای در مخالفت با اردوغان به راه افتاد. مخالفان نقطه ضعف رییس جمهور را پیدا کرده بودند. کاخی که او برای خودش ساخته بود، بین مردم ترکیه جنجال های زیادی به پا کرد. آنها برای بیرون آوردن رییس جمهور از کاخ «آکسارای» - کاخی که می گویند سی برابر کاخ سفید آمریکا وسعت دارد - خیلی تلاش کردند اما موفق نشدند رجب طیب را از رو ببرند. اردوغان برای همه مخالفانش به اندازه کافی توجیه داشت.
مثل همین دفعه آخر که «کمال قلیچ دار اغلو» رهبر حزب جمهوری خواه خلق (سوسیال دموکرات) ترکیه آقای رییس جمهور را متهم کرد که در قصر پر حرف و حدیثش، توالت هایی از جنس طلا دارد. البته قلیچ دار مستقیم صحبتی از اردوغان نکرده بود، فقط جمله اش اینطور روع می شد: «سران آنکارا؛ همان کسانی که قصرها برایشان ساخته می شود، به آنها هواپیماهای شخصی تحویل داده می شود، برایشان خودروهای مرسدس می خرند و حتی پوشش توالت هایشان از طلاست...»
اردوغان خیلی زود فهمید که روی صحبت قلیچ دار با اوست؛ برای همین فردای آن روز اعلام کرد که علیه قلیچ دار اغلو طرح شکایت می کند. او حتی رهبر حزب جمهوری خواه خلق را به چالش طلبید و پیغام داد که یک روز درهای کاخ را باز می گذارد که هر کس می خواهد بیاید و ببیند که از شیر طلا و کاشی های آبکاری طلایی خبری نیست.
او به قلیچ دار پیغام داد: «اگر توانستی توالتی از جنس طلا پیدا کنی، من از ریاست جمهوری کناره گیری می کنم اما اگر چیزی دستت را نگرفت، تو باید از حزب جمهوری خواه خلق استعفا بدهی.»
کار به جایی رسید که حتی از طرف کاخ اردوغان، دعوتنامه ای رسمی برای قلیچ دار فرستادند. از آن طرف، معاون جمهوری خواه دعوتنامه را بی ارزش خواند و گفت: «اساسا آقای قلیچ دار اغلو از کاخی که غیرقانونی ساخته شده بازدید نخواهد کرد.»
درگیری درباره موضوع بی ارزش توالت های طلایی آقای اردوغان تا چند روز در رسانه های ترکیه ادامه داشت. روزنامه ها از قول اتحادیه مهندسان و معماران ترکیه نوشتند که ارزش هر کدام از توالت های نصب شده در کاخ ریاست جمهوری 3700 دلار است؛ آن هم درست در زمانی که فقط چند روز به انتخابات پارلمانی مانده بود. نتیجه این چالش زیاد به نفع اردوغان تمام نشد. او نتوانست در انتخابات پیروز اصلی میدان باشد اما داستان توالت های کاخ جنجالی اش به پایان نرسید.
من از سوسک ها می ترسم
اردوغان رییس جمهور، حتی بعد از شکست هم هنوز باید درباره کاخ بزرگش برای دیگران توضیح دهد. او بعد از برگزاری انتخابات با شبکه تلویزیونی «ای هابر» ترکیه مصاحبه مفصلی داشت که در ضمن آن، صحبت به کاخ و علت این همه ریخت و پاش هم کشیده شد. آنجا بود که رهبر جزب عدالت و توسعه از توجیه بزرگش پرده برداشت: «من در دوران نخست وزیری ام در سال های 2003 تا 2014 خیلی مسائل را تحمل کردم اما برایم یک مسئله هیچ وقت حل نشد، آنقدر که مجبور شدم این کاخ جدید را بسازم. من از دست سوسک ها امان نداشتم. سوسک ها همه جای کاخ من بودند. در دفتر کارم، در توالت ها و همه جا!»
اردغاون چشم در چشم های گرد شده مصاحبه کننده داستان را اینطور ادامه داد: «اگر مهمانی به دفتر قدیمی نخست وزیر می آمد ممکن بود در دستشویی سوسک ببیند. شما قضاوت کنید؛ آیا چنین مکانی مناسب نخست وزیر ترکیه است؟ اگر مهمانی بیایید، آیا شما او را به آنجا می برید؟ اگر آنها این سوسک ها را ببینند، چه؟ من برای این بود که کاخ سفید را ساختم!»
از آن روز به بعد، اردوغان سوژه کلی از روزنامه های داخل و خارج ترکیه شد. منتقدان خارجی از توجیه عجیب او گفتند و اینکه مگر در ترکیه چیزی به نام سم سوسک کش یا شرکتی خدماتی برای مبارزه با سوسک ها وجود ندارد؟ یعنی همه مردم شهر، با دیدن سوسک ها یک کاخ 1500 اتاقی می سازند؟!
پشه هم لای درزش نمی رود
اولین جنجال بعد از رسیدن رجب طیب اردوغان به ریاست جمهوری ترکیه، زمانی راه افتاد که او اعلام کرد کاخ جدیدی را برای اقامت خودش انتخاب کرده. محل کار جدید اردوغان در میان مردم ترکیه به «آکسارای» (یعنی کاخ سفید) مشهور شده. اردوغان در سال 2011 یک دفعه روی تپه های مشهور آنکارا دست گذاشت و در مساحتی بیشتر از 210 هزار متر مربع، کاخ رویایی اش را ساخت؛ بدون مجوز و با کلی منع قانونی. بعد هم در روز جشن جمهوری ترکیه (یعنی 29 اکتبر سال 2014) آن را افتتاح کرد، بی خیال همه تظاهرات هایی که به راه افتاد و نقدهای تند و تیزی که نوشته شد. حتی کار به استیضاح نخست وزیر تازه، احمد داود اغلو هم کشید.
نماینده های مخالف می خواستند بدانند چرا اردوغان باید کاخی سی برابر کاخ سفید و گران قیمت تر از باکینگهام و ورسای داشته باشد. می گویند ساخت کاخ سفید اردوغان، 650 میلیون دلار خرج برداشته. البته افسانه ها درباره کاخ سفید ترک ها خیلی بیش از این حرف هاست؛ اینکه هزار اتاق دارد و طوری ساخته شده که حتی یک پشه هم نمی تواند در آن پنهان شود. سالن های کنفرانس ضد شنود، مراکز فرماندهی مقاوم در برابر حملات اتمی، محل فرود بالگرد، صفحه هایی برای استفاده از انرژی خورشیدی، سیستم جمع آوری و استفاده از آب باران و ... با طرح هایی از معماری عثمانی و سلجوقی.
می گویند بعد ازت اینکه در سال 2013، حرف های اردوغان و پسرش شنود شد و افتضاح فساد مالی آنها لو رفت، او به فکر یک خانه با ایمنی بالا افتاد؛ برای همین، آکسارای جوری ساخته شده که هیچ صدایی از آن بیرون نرود.
البته این وسط آقای رییس جمهور، نه تنها کاری نمی کند که حرف و حدیث ها تمام شود، بلکه خودش هم هر از گاهی با راه انداختن بحثی تازه دیگ پر جوش مخالفان را یک همِ تازه و درست و حسابی می زند. او چند وقت پیش، بعد از کلی سر و صدای مخالفان، به آنها پیغام داد: «دوستان من! اشتباه نکنید؛ آکسارای هزار اتاق ندارد، 1150 اتاق دارد.»
هواپیمای اختصاصی اردوغان
کاخ های عجیب و غریب دیگر
خرده شیطنت های سیاسی
مردم مکزیک، در گیر و دار خبر گم شدن 43 دانشجوی کشورشان بودند که افشاگری روزنامه، آنها را دوباره حیرت زده کرد. خبر قصر پنهانی «آنریکه پنیا نیتو»، رییس جمهور این کشور حسابی خون مردم را به جوش آورد؛ آنقدر که تا مدت ها پشت دفتر ریاست جمهوری نشستند تا درباره این کاخ شش میلیون دلاری که تا آن موقع از وجودش بی خبر بودند، آماری بگیرند.
کاخ پنهانی آقای رییس جمهور در فضایی 1200 متری با شش اتاق ساخته شده بود اما با امکانات و شرایطی عجیب، استخر با نورافشانی های مختلف، یک سینمای اختصاصی و اتاق هایی کاملا هوشمند.
البته این قصر، در برابر کاخ اردوغان و «یانو کوویچ» رییس جمهور پیشین اوکراین چیزی نیست. می گویند در قصر یانوکوویچ، که سال 2014 از سمتش کنار گذاشته شد، اسنادی بیرون آمده که از کالاهای گرانقیمت قصر خبر می دهد. لوستری که هشت میلیون یورو قیمت داشت و استخری که دو میلیون یورو خرجش کرده بودند.
کاخ ریاست جمهوری اوکراین
قصر «نیکولای چائوشسکو» آخرین رییس جمهور کمونیست رومانی هم از کاخ های جنجالی زمان خودش بود. این کاخ که امروزه تبدیل به یکی از پربازدیدترین مراکز گردشگری بخارست شده، در محوطه ای به وسعت 265 هزار متر مربع ساخته شده و 84 متر ارتفاع و سه هزار اتاق دارد.
چائوشسکو، ایده ساخت این قصر را پس از دیدارش از کره شمالی در سرش داشت و برای ساخت آن، یک منطقه شهری را کاملا ویران کرد. این کار او، در زمان خودش کلی سر و صدا به راه انداخت اما دیکتاتور اهل گوش دادن به اعتراض های مردم نبود. دست آخر هم یک روز سرش به باد رفت.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
