یک سوارکار گفت: برای آنانکه سوارکار نیستند چه فرقی می‌کند که افسار پاره باشد یا اسب زین نداشته باشد؟ آنانکه سوار کارند می‌دانند اسب باید رام شود و سپس قابلیت برای سوارکاری را پیدا کند.

به گزارش روز نو، پس از انتشار مفاد بیانیه مشترک هسته‌ای، برخی در قامت مخالف برخاستند و تعابیر متفاوتی را در بیان تحلیل وارد ساختند. از جمله آن‌ها حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان است که در یک اظهارنظر کوتاه گفته بود: نام توافق دو مرحله‌ای را بیانیه مطبوعاتی گذاشتیم. در یک کلمه باید گفت که اسب زین‌شده را داده‌ایم و افسار پاره تحویل گرفته‌ایم.

پس از این اظهارات سیداحمد موسوی مالک باشگاه سوارکاری پارس توسعه پاسخ شریعتمداری را اینگونه داده است:

نسبت به دغدغه هم‌قطاران گرامی در خصوص نتیجه مذاکرات هسته‌ای و جمله «اسب زین‌شده را دادیم و افسار پاره را تحویل گرفتیم»، باید موارد زیر را مورد توجه قرار دهند:

برای آنانکه سوارکار نیستند چه فرقی می‌کند که افسار پاره باشد یا اسب زین نداشته باشد؟ آنانکه سوار کارند می‌دانند اسب باید رام شود و سپس قابلیت برای سوارکاری را پیدا کند.

غم و غصه داشتنِ زین یا چگونگیِ افسار، مرحله بعدی است که باید مورد توجه قرار گیرد. سوارکاران امروز با اسب بدون زین، پارکول 140 سانتیمتری را پشت سر می‌گذارند و مدال جهانی می‌گیرند در حالی که: مدعیان جامانده، اسب زین‌شده را فقط در باکسی غیراستاندارد نگهداری کردند و هم خود از سوارشدن ترسیدند و هم از سواری دیگران خوف داشتند. اسب را باید ابتدا رام کرد و سپس سوار شد. شما چون سوارکار نبودید از ابتدا خیال کردید با زین و یراق مشکل حل می‌شود. اسبی که رام نشده و تعلیم ندیده با هر زینی برای سواری خطرناک است و سوارکاران امروز خود دریافتند که این اسب وحشی را چگونه ابتدا رام کنند و سپس در صحنه جهانی حضور پیدا کنند.