آمارها سلطنت مي‌کنند. مي‌توان با آمار، بيکاري، تورم، فقر و پيشرفت را بيشتر و کمتر کرد. دولت احمدي نژاد هاله کم رنگ بالاي سر آمار رسمي را فوت کرد و برهنه بودن اين پادشاهان مطلق را نشان داد. اينکه هر شهروند امکان آمارگيري از جامعه را ندارد، فرصت مناسبي است تا صاحب منصبي با تعريف دوباره عناصر آمارساز مانند بيکاري يا حتي تورم، يا دست کاري مستقيم با ماژيک در نمودار، اوضاع را آنطور که دوست دارد نشان دهد. وقتي قبح کاري مي‌ريزد انجام آن براي اهالي ترديد آسان تر مي‌شود.

به گزارش روزنو، اين مرض، مرضي ايراني نيست. در هر جايي حضور دارد که چيزي به نام آمار وجود دارد. هدف آمار است. اين نمودار و بالا پايين شدنش ذهن صاحب منصب را تسخير مي‌کند. اگر او انتخاب شده باشد، پيوند او با آمار برايش معني مرگ و زندگي دارد. او بايد گزارش عملکرد خود را با نمودار نشان دهد.

يک پليس در نيويورک باشد يا تهران مي‌داند که بايد براي بالا دستي ها توضيح دهد چند درصد از آمار جرم را کاهش داده و کسي فرصت گوش کردن به اينکه اوضاع از چه قرار است را ندارد. اوضاع تبديل به يک سري اعداد مي‌شوند، مي‌توان کاهش داد، افزايش داد، جمع کرد، ضرب کرد و تمام اعمال ديگرِ رياضي را روي آن انجام داد. آمار سازي اما خودش را لو مي‌دهد، نه در جايي بيرون از اين آمار که بين همين خطوط و اعداد، در تعريف مسئله ها ساختگي بودن آمار پنهان مي‌شود. همان طور که کاهش آمار بيکاري در دوره احمدي نژاد خودش را در تعريف دوباره بيکاري مخفي کرده بود.

2.5 درصد اعتياد، افزايش کشفيات، پايين آمدن سن اعتياد، بالا رفتن مرگ ها، ده هزار ميليارد توماني که به گفته رئيس ستاد مبارزه با مواد مخدر درآمد ساليانه قاچاقچي ها هست و نياز به شستشو دارد چيزي هايي هستند که اين ستاد در چند ماه گذشته رو در رو با رسانه ها در ميان گذاشته است.

اين آمار يک دست و يک نواخت را يک عدد عجيب به هم مي‌ريزد: دستگيري 600 هزار خرده فروش در عرض چند ماه. اين تعداد خرده فروش چه تعدادي را تغذيه مي‌کنند؟ محاسبه خيلي سخت نيست، يک جاي کار مي‌لنگد، اوضاع به همان بدي است که وزير کشور تصوير مي‌کند. 

منبع:ابتکار