همه امید حمید درخشان به نقل و انتقالات نیم‌فصل بود و با این امید که تیمش را به دلخواه خود بچیند، لیستش را در اختیار باشگاه گذاشت؛ همین هفته پیش. البته مدیرعامل محبوس را که نمی‌توانست ببیند اما لیست خرید و مازادش را به بهروز منتقمی تحویل داد تا فرصت یارگیری از کف نرود. پاسخی که شنید اما جز ناامیدی حاصلی برایش نداشت.

نمایندگان مدیرعامل که در نبود او اختیاردار باشگاه پرسپولیس شده‌اند، به درخشان اعلام کردند که تا زمان آزادی حمیدرضا سیاسی هیچ اقدامی برای جذب بازیکن نخواهند کرد. حتی برنامه 40 روزه‌ای که کادر فنی برای تعطیلات پیش‌روی پرسپولیس نوشته بود، مقبول نیفتاد و باشگاه‌نشین‌ها بدون اینکه حتی خطی از آن را بخوانند، ردش کردند و گفتند که بدون حضور مدیرعامل نمی‌توانند برای پرسپولیس برنامه اردویی بچینند.
جالب‌تر از همه اما سکوت و بی‌تفاوتی هیات‌مدیره است که اعضایش کمترین توجهی به پرسپولیس ندارند و ماه‌هاست دور یک میز ننشسته‌اند، چه برسد به اینکه بخواهند وارد مسائل ریز باشگاه شوند. در واقع آنها هم بهانه‌هایی هستند برای بلاتکلیفی بیشتر درخشان و پرسپولیس که هنوز نمی‌دانند تعطیلات کش‌دار لیگ را بدون اردو و بازیکن جدید چطور باید بگذرانند.

جالب‌تر از همه وقتی بود که در پاسخ به همه پرسش‌ها و ابهام‌هایمان، جعفر کاشانی رییس هیات‌مدیره باشگاه پرسپولیس می‌گفت هیچ اطلاعی از اتفاق‌ها و روند کاری این باشگاه ندارد: «من هیچ خبری ندارم و به باشگاه هم نرفته‌ام. درخشان و منتقمی خودشان دنبال جذب بازیکن و کارهای پرسپولیس هستند و ان‌شاءا... همه چیز درست می‌شود.» چطور درست می‌شود آقای کاشانی وقتی شما به‌عنوان رییس هیات‌مدیره باشگاه حتی حوصله‌ای برای پیگیری و انجام امور مربوط به پرسپولیس ندارید؟

در چنین شرایطی اصلا عجیب نبود که امثال هدایتی دوباره برای پرسپولیس دندان تیز کنند و برای ماهی گرفتن از آب گل‌آلود، وارد گود شوند. همان کاری که حسین هدایتی انجام داد و برای درخشان پیغام فرستاد که حاضر است از جیب خود و به هزینه شخصی‌اش برای پرسپولیس بازیکن بخرد. او البته برای این کار موافقت وزارت ورزش را کم داشت اما حتی بدون آن هم پالس مثبتی از پرسپولیسی‌ها دریافت نکرد.

آقای رییس- جعفر کاشانی- که خودش قدمی از قدم برنداشته خیلی زود مقابل این پیشنهاد ایستاد و البته بعد هم گفت که تصمیم‌گیری درباره پرسپولیس را گذاشته برای بعد از بازگشت سیاسی به باشگاه: «من از این موضوع بی‌اطلاعم. دلیلی ندارد چون رییس هیات‌مدیره هستم از همه چیز باخبر باشم! ضمن اینکه این روزها با توجه به شرایط باشگاه، شایعه‌های زیادی مطرح می‌شود که هیچ‌کدام صحت ندارد چون ما منتظر آزادی سیاسی از زندان هستیم و تا آن موقع نمی‌توانیم کاری برای پرسپولیس انجام بدهیم.»

آنچه اما خود هدایتی را آزرده‌خاطر کرد، رسانه‌ای شدن این موضوع بود که باعث شد او به خواسته‌اش نرسد و بیشتر از پرسپولیس دور شود. او که یکی از خریداران سهام باشگاه هم هست و از مدت‌ها پیش برای تصاحب پرسپولیس خیز برداشته، در مصاحبه دیروزش درباره پیشنهاد خرید بازیکن برای پرسپولیس می‌گفت: «باید بگویم ارتباطی بین من و درخشان توسط یک دوست مشترک و به صورت تلفنی ایجاد شد و من از درخشان خواهش کردم که بی ‌سر و صدا و مخفیانه اگر نیاز به کمک مالی هست، به من بگوید. در واقع می‌خواستم به پرسپولیس که تیم محبوبم است، کمک کنم تا این تیم در نیم‌فصل تقویت شود. آنها می‌توانستند تا زمانی که اسپانسر یا یکی از مسوولان باشگاه بتواند به پرسپولیس کمک کند، از من کمک بگیرند اما تعجب می‌کنم که چرا این موضوع که قرار بود مخفی بماند، رسانه‌ای شد. با این حال من کماکان منتظر هستم و این آمادگی را دارم که بدون حضورم در باشگاه، به پرسپولیس کمک کنم اما تا امروز هیچ تماس یا مراجعه‌ای در‌این‌باره انجام نشده است.»

هدایتی خوب می‌داند که این کمک مالی چقدر می‌تواند او را به پرسپولیس نزدیک کند و اتفاقا باشگاه و وزارت ورزش هم به همین خاطر است که دست او را پس زده‌ و کمکش را نپذیرفته‌اند. خود درخشان البته شاید بدش نمی‌آمده که از این راه برای تیمش بازیکن جدید بخرد و پست‌های خالی‌اش را پر کند اما رسانه‌ای شدن پیشنهاد هدایتی او را هم مجبور به عقب‌نشینی کرد.

حمید درخشان می‌گفت که نمی‌تواند کمک هدایتی را بپذیرد و برای جذب بازیکن، منتظر سیاسی می‌ماند: «از هدایتی تشکر می‌کنم و ممنونم که در این شرایط به فکر پرسپولیس است اما نمی‌توانم این پیشنهاد را قبول کنم. همه ما منتظر روشن شدن تکلیف سیاسی هستیم و درباره مسائل اینچنینی هم من تابع هیأت‌مدیره و تصمیم‌هایش هستم. با اینکه دست‌مان بسته است و کاری نمی‌توانیم بکنیم، باید منتظر سیاسی بمانیم. هر چه باشد او مدیرعامل باشگاه و حق امضا هم در اختیارش است. به همین دلیل فعلا نمی‌توانیم بازیکن بگیریم. الان مهم‌ترین موضوع، آزادی سیاسی و بازگشتش به باشگاه است.»