با توجه به ناکامی ها و اتفاقاتی که اخیرا در فوتبال ایران رخ داده و باعث شده تا علی کفاشیان موقعیتش به خطر بیفتد او به یک راهکار روآورده است که می تواند در نوع خودش جالب باشد.

داستان از این قرار است که کفاشیان پس از اینکه متوجه تحرکات هیات رئیسه و مجمع عمومی فدراسیون فوتبال برای اصلاح در ساختار فدراسیون و حتی برکناری اش شده است و پس از اینکه متوجه شده برای ماندن در فدراسیون، وضعیت بحرانی دارد رو به نامه نگاری وجلب حمایت شیخ احمد الصباح رئیس شورای المپیک آسیا افتاده است.

یک منبع آگاه در این باره گفت در بازیهای آسیایی اینچئون و پس از کسب نتایج ضعیف و مفتضحانه تیم ملی امید، کفاشیان متوجه شده موقعیتش به خطر افتاده و به همین دلیل در دیداری که با شیخ احمد داشته از او خواسته تا به مدیران رده بالای ورزش ایران بگوید که از وی حمایت کنند چرا که به خاطر ناکامی های اخیر فوتبال  ایران موقعیت خوبی ندارد و کسی در ایران از او حمایت نمی کند. شیخ احمد هم بدون اینکه به نتایج و وضعیت فدراسیون فوتبال ایران نگاه کند،به خاطر رفاقت قدیمی که با کفاشیان داشته به او اطمینان داده که به مقامات ورزش ایران می گوید که از او حمایت کنند.

نکته جالب این است که در دیدار وزیر ورزش و جوانان و رئیس کمیته ملی المپیک با شیخ احمد، رئیس شورای المپیک آسیا، به یکباره وی جملاتی می گوید که باعث تعجب گودرزی و هاشمی می شود.

جمله ای که شیخ احمد به گودرزی و هاشمی گفته است این است که شورای المپیک آسیا همه گونه همکاری را با ورزش ایران دارد و البته انتظار دارد مدیران ورزش از کفاشیان هم حمایت کنند!

البته گودرزی به وی می گوید که وضعیت فوتبال ایران با توجه به نتایجی که گرفته شده از همه لحاظ خوب نیست و احتیاج به بازنگری دارد و تعجب می کند که شیخ احمد چنین جملاتی را بر زبان آورده است. کیومرث هاشمی هم از شنیدن چنین جملاتی تعجب می کند. در هر حال بعدا مشخص می شود که کفاشیان به وی تاکید کرده که این جملات به گودرزی و هاشمی بگوید چرا که وی در ایران حامی ندارد.

برخی معتقدند که این موضوع یک لابی درون سیستمی است  و حتی قبل از این هم سپ بلاتر در سفرش به ایران از سجادی سرپرست وقت وزارت ورزش و جوانان خواسته بود هوای کفاشیان را داشته باشند!

با این حال شنیده شده که کفاشیان اتفاقات اخیر را به سپ بلاتر اطلاع داده است و تا متوجه شده موقعیتش به خطر افتاده از همه سمت برای ماندن تلاش می کند.

البته عشق به صندلی ریاست در ورزش ایران، عشق عمیقی است و بی وفایی در آن اصلا دیده نمی شود!