سعید حجاریان

تاريخ مكتوب و زنده دوران اصلاحات ديروز يكجا در دانشكده فني دانشگاه تهران به نمايش گذاشته شد تا دانشجوياني كه از حماسه دوم خرداد حتي خاطرات روشني هم ندارند حيات سياسي‌ترين دانشگاه كشور را فرياد بزنند.

مدرنيته را در بهترين وجه مي‌توان عصري توصيف كرد كه ويژگي شاخص آن تحولات دايمي است. انسان مدرن در جريان رابطه‌اي آگاهانه با تاريخ به سر مي‌برد؛ اگر خارج از عرف و سنت عمل مي‌كند اين امر تا حدودي در معناي كنايي و استعاري آن است. اگر خود را به آينده متعهد و پايبند مي‌داند يا از روي بي‌پروايي و بي‌احتياطي است يا براساس قوه پيش‌بينانه‌اي است كه به وي مي‌گويد تاريخ چگونه بايد مسير خود را رو به پيش طي كند؛ عده‌اي معتقدند كه محافظه‌كاري محصول خاص اين آگاهي مدرن است. در اين راستا اكنون اين سوال مطرح است كه ايران به سوي مدرنيته در حركت است يا هراسي از آن دارد؟ در اين راستا سعيد حجاريان با آرمان به گفت‌وگو پرداخت و ضمن تشريح معناي مدرنيته به الزامات آن و دلايل ناكامي در تحققش در برخي اعصار پرداخت كه در ادامه مي‌خوانيد:

٢٢ اسفند ٧٨. خیابان بهشت تهران به‌یکباره جهنم می‌شود. «سعید» روی دو پا ایستاده و به سمت ساختمان شورای‌شهر در حرکت است که شلیک گلوله‌ای در کمین او را به زمین می‌زند. حالا به دشواری راه می‌رود و زبانش سنگین‌تر از همیشه، جمله‌ها را پشت‌سرهم ردیف می‌کند. شاید همان‌طور که رسانه‌ها فردای ترور حجاریان تیتر زدند: «شلیک به اصلاحات».

وی ادامه داد: آقای روحانی به برکت زلزله حاصل از دولت معجزه هزاره سوم با وضعیتی روبه‌رو شد که در ابتدا فقط باید آواربرداری می‌کرد و پس از آواربرداری هم باید تعیین خسارت می‌شد؛ آْواربرداری یعنی چیزهایی که زیر آوار مانده را احیا کردن، به بیان دیگر آقای روحانی زمین سوخته تحویل گرفت و یک نمونه روشن آن اینکه دولت با انبوهی از مطالبات معوق روبه‌رو شده است.

ما نمی‌خواهیم اعتدال را پوششی برای خود کنیم. خود روحانی اعلام کرده است اصلاح طلب نیست. او اصلاح طلب نیست. دولت فعلی هم قلعه ای نیست که بخواهیم آن را فتح کنیم. ما حرف خود را می‌زنیم ایده خود را داریم و تحت پوشش دولت نیستیم. اگر دولت از ما کمک خواست کمک می کنیم، نخواست هم کمک نمی‌کنیم. برای انتخابات مجلس خودمان مستقل کار می‌کنیم دولت نخواهد هم ما کار خود را انجام می دهیم. ما معتقد هستیم این مجلس باید عوض شود و این مجلس به این دولت نمی خورد.