علی لاریجانی یکی از چهره‌های سیاسی است که همیشه زمزمه کاندیداتوری او برای ریاست جمهوری وجود داشته است. رئیس اسبق صداوسیما یک بار 15 سال پیش یعنی برای انتخابات 1384 شانس خود را امتحان کرد و با یک میلیون و هفتصد هزار رای بین هفت کاندیدا ششم شد. اما سیاست ورزی لاریجانی با این شکست سنگین پایان نیافت. او دو سال بعد یعنی در سال 86 خود را در جایگاه رئیس مجلس هشتم یافت. ریاستی که تا مجلس دهم ادامه داشت تا طولانی‌ترین ریاست مجلس پس از انقلاب به نام لاریجانی ثبت شود. او در این سال‌ها رفته رفته با اصولگرایان سنتی دچار اختلاف شد و حالا برخلاف سال‌ها پیش سخت است که علی لاریجانی را در میان یکی از گروه‌های شناخته شده سیاسی قرار دهیم. گویی نه می‌توان گفت اصلاح‌طلب است و نه اصولگرا! با این حال این به معنی تنهایی لاریجانی نیست، نفوذ او باعث شده هر دو جریان میل به نزدیکی با لاریجانی را داشته باشند و از همه مهمتر اینکه ریاست 12سال او بر خانه ملت باعث شده لاریجانی در طول این سال‌ها برای خود یارانی را دست و پا کند. یارانی که در بسیاری از موارد حکم جاده صاف‌کن برای خواسته‌های رئیس سابق مجلس را دارند. از سیاست ورزی لاریجانی این شناخت بدست آمده است که او در هر موضوعی تلاش می‌کند یاران خود را جلو بیاندازد تا یک موضوع به طور کامل جا بیافتد و سپس خود وارد عرصه می‌شود. حالا به تازگی سیگنال‌ها از نزدیکان او به‌گونه‌ای ارسال می‌شود که گویی رئیس سابق مجلس کارزار انتخاباتی خود را استارت زده است و مثل همیشه موج اول در سکوت خودش و سروصدای نزدیکانش شکل گرفته است.