کاندیداتوری از پشت پرده؟

علی لاریجانی یکی از چهره‌های سیاسی است که همیشه زمزمه کاندیداتوری او برای ریاست جمهوری وجود داشته است. رئیس اسبق صداوسیما یک بار 15 سال پیش یعنی برای انتخابات 1384 شانس خود را امتحان کرد و با یک میلیون و هفتصد هزار رای بین هفت کاندیدا ششم شد. اما سیاست ورزی لاریجانی با این شکست سنگین پایان نیافت. او دو سال بعد یعنی در سال 86 خود را در جایگاه رئیس مجلس هشتم یافت. ریاستی که تا مجلس دهم ادامه داشت تا طولانی‌ترین ریاست مجلس پس از انقلاب به نام لاریجانی ثبت شود. او در این سال‌ها رفته رفته با اصولگرایان سنتی دچار اختلاف شد و حالا برخلاف سال‌ها پیش سخت است که علی لاریجانی را در میان یکی از گروه‌های شناخته شده سیاسی قرار دهیم. گویی نه می‌توان گفت اصلاح‌طلب است و نه اصولگرا! با این حال این به معنی تنهایی لاریجانی نیست، نفوذ او باعث شده هر دو جریان میل به نزدیکی با لاریجانی را داشته باشند و از همه مهمتر اینکه ریاست 12سال او بر خانه ملت باعث شده لاریجانی در طول این سال‌ها برای خود یارانی را دست و پا کند. یارانی که در بسیاری از موارد حکم جاده صاف‌کن برای خواسته‌های رئیس سابق مجلس را دارند. از سیاست ورزی لاریجانی این شناخت بدست آمده است که او در هر موضوعی تلاش می‌کند یاران خود را جلو بیاندازد تا یک موضوع به طور کامل جا بیافتد و سپس خود وارد عرصه می‌شود. حالا به تازگی سیگنال‌ها از نزدیکان او به‌گونه‌ای ارسال می‌شود که گویی رئیس سابق مجلس کارزار انتخاباتی خود را استارت زده است و مثل همیشه موج اول در سکوت خودش و سروصدای نزدیکانش شکل گرفته است.
به گزارش روز نو :دیروز مهرداد بائوج لاهوتی، نماینده ادوار مجلس، درباره انتخابات 1400 با اشاره به احتمال کاندیداتوری علی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده گفت:«بنده 12 سال با لاریجانی کار کردم؛ لاریجانی یک شخصیت فراجناحی است و معمولا در تصمیماتش، منافع ملی را در نظر می‌گیرد و به منافع این جناح و آن جناح، توجهی ندارد و همواره مشورت‌پذیری، اطاعت‌پذیری و پیرو خط ولایت و رهبری بودنش، تا جایی که بنده، او را می‌شناسم براساس اعتقاد به مبانی است.» لاهوتی ادامه داد:«بر این باورم که لاریجانی، شخصیتی است که قادر به جمع کردن این معادلات و تعاملات سیاسی است. به عنوان مثال می‌توان به نقش او در مذاکره با چین اشاره کرد؛ چین همواره از ما گلایه داشت که ایران می‌خواهد با ما کار کند یا خیر. به هر روی لاریجانی، محوریت مذاکره با چین را در اختیار گرفت تا آن را به نتیجه برساند. در حال حاضر هم پس از مجلس، با اعتماد رهبری در حال پیگیری پروژه چین است.»
درحالی که تنها تجربه لاریجانی در امور بین‌الملل حدود یک سال و اندی فعالیت به عنوان دبیر شورای امنیت ملی در دولت احمدی‌نژاد است، نماینده پیشین مردم لنگرود در مجلس دهم می‌گوید:«همه دنیا، لاریجانی را به عنوان یک دیپلمات قوی قبول دارند در واقع ما به شخصیتی نیاز داریم که همه کشورهای دنیا، او را به عنوان یک دیپلمات قوی و موثر قبول دارند بنابراین در این شرایط هم می‌تواند، امور را به دست بگیرد»
این نماینده همراه لاریجانی همچنین اضافه کرده است:«به هر حال همه کاندیداها شخصیت‌های محترمی هستند و نقاط مثبت و منفی نیز دارند اما در این شرایط اگر اجماعی درباره حضور لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری 1400 صورت بگیرد، شک ندارم که او می‌تواند مسائل بین ایران و کشورهای منطقه و در عین حال تعاملات ما با کشورهای جهان و مسائل اقتصادی را حل کرده و سر و سامان دهد.»
اما این فقط لاهوتی نیست که در روزهای اخیر تبلیغ ریاست جمهوری لاریجانی را کرده است. منصور حقیقت پور، نماینده سابق مجلس و از نزدیکان علی لاریجانی اظهار کرد: لاریجانی تا الان برای حضور در انتخابات جمع‌بندی پیدا نکرده است. البته این به معنای منتفی شدن حضور نیست اما هنوز به تصمیم نرسیده است. وی افزود: لاریجانی از شرایط عمومی کشور راضی نیست و تاکید دارد که شرایط باید بسیار بهتر از این باشد و کشور باید با هزینه کمتر و سود مفیدتر و موثرتر، مدیریت شود. این نماینده پیشین مجلس ادامه داد: ایشان مشکلات کشور را به واسطه 12‌سال ریاست بر مجلس می‌شناسد و راهکار هم دارد. از طرفی ایشان کادر هم دارد. 500‌ تا 600‌ نیروی ادوار مجلس و برخی نیروها که همین الان در مجلس حضور دارند، می‌توانند موید ایشان باشند. از طرف دیگر، ایشان هم در سبد اصولگرایی و هم در سبد اصلاح‌طلبی، آدم و کادر دارد.
> لاریجانی به دنبال تضمین رای
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، فعال سیاسی نزدیک به علی لاریجانی درباره تصمیم این شخصیت سیاسی برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری گفت:«آقای لاریجانی شخصیت پخته‌ای است، او صحنه را ارزیابی می‌کند و اگر شانس پیروزی را بالای 50 درصد تشخیص دهد کاندیدا خواهد شد. به عبارت دیگر او وقتی برای انتخابات ریاست جمهوری نام نویسی می‌کند که کف 50 درصد رای را دیده باشد.» با این حساب به نظر می‌رسد نزدیکان لاریجانی در تلاش هستند تا با معرفی او به عنوان یک منجی شرایط را برای به میدان آمدن رئیس سابق مجلس فراهم کنند. عباس سلیمی نمین تحلیلگر اصولگرا با اشاره به تنوع شخصیت‌های مستعد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آینده افزود: از آقای علی لاریجانی تا عناصر بسیار افراطی اصولگرا تمایل دارند نام شان برای حضور در رقابت سیاسی سال 1400 مطرح شود. این تنوع به ما پیام می‌دهد که واقعا انتخابات پیش رو پدیده خواهد بود.» این تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه قطعا در خیلی از زمینه‌ها می‌توان قرابت فکری آقای ظریف به آقای لاریجانی را دید، درباره ائتلاف انتخاباتی ظریف و لاریجانی تاکید کرد:«این محتمل است و امکان
رخ دادنش وجود دارد اما نباید یک نکته‌ای را فراموش کرد و آن اینکه آیا آقای لاریجانی نامزد انتخابات ریاست جمهوری می‌شود؟»
وی افزود:«بعید به نظر می‌رسد آقای لاریجانی در جریان اصولگرا برای خودش دنبال پایگاه نباشد. آقای لاریجانی زمانی به عرصه انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 ورود می‌کند که از حمایت یک پایگاه قابل اتکایی در بین جریان اصولگرا برخوردار شود بنابراین صرفا با حمایت آقای ظریف، او نامزد انتخابات پیش رو نخواهد شد.» در میان اصلاح‌طلبان می‌توان گفت تنها این حزب کارگزاران است که از ایده حمایت از لاریجانی حمایت می‌کند. علی صوفی فعال سیاسی اصلاح‌طلب در این زمینه می‌گوید:« اکنون زمزمه‌هایی می‌شود که کارگزاران از آقای علی لاریجانی حمایت می‌کند. در واقع آنها بدشان نمی‌آید که از یک نیروی کاملا اصولگرا به نام لاریجانی حمایت کنند.» این درحالی است که اکثریت اصلاح‌طلبان معتقدند با تجربه‌ای که در حمایت از حسن روحانی به وجود آمد بهتر است جریان چپ از هرگونه حمایت از چهره‌های سیاسی اصولگرا یا با سبقه اصولگرایی خود داری کند.
> جریان‌های سیاسی نهایت 30 درصد رای دارند
درهمین حال و در روزهایی که جریان‌های سیاسی درحال رقابت‌های مابین خود هستند اما مشخص است که مردم وضع خوبی ندارند و مشکلات مختلفی بر جامعه سایه افکنده است. در همین زمینه درباره اینکه انتخابات 1400 چگونه می‌تواند بر جامعه تاثیر بگذارد و نقش اشخاص در این زمینه چیست با یک فعال سیاسی گفتگو کردیم. حسین کنعانی مقدم به «آفتاب یزد» گفت:«امروز در جامعه شاهد چالش‌های بسیاری در زندگی مردم هستیم، تهدید، تحریم و نابسامانی‌های داخلی باعث شده که راه چاره‌ای نباشد جز اینکه همه جریان‌های سیاسی رقابت برسر گروه یا افراد را کنار بگذارند و به یک گزینه واحد برای تشکیل دولت ائتلاف برسند. بدون تردید در این وضعیت کشور را نمی‌توان با یک جناح اداره کرد و بر مشکلات فائق آمد. اینکه مشاهده کنیم یک دولت عوض شود سپس از صدر تا ذیل نیروها تغییر کند و از جناح مقابل برسر کار بیایند راه گشا نیست.» او افزود:«اینکه فردی به دنبال این باشد تا اجماع در جناح‌های سیاسی را برای خود بدست آورد و از این طریق وارد عرصه و میدان شود البته یک وجه ماجرا است، جناح‌های سیاسی در ایران هر دو باهم در نهایت می‌توانند سی درصد مردم را با خود به لحاظ عقبه جناحی که دارند به پای صندوق رای بیاورند، هفتاد درصد رای امروز جامعه به طیف خاکستری است که چندان به این موضوع که کدام جریان از چه شخصی حمایت کرده اهمیتی نمی‌دهد. در واقع مردم باید تشخیص دهند آیا فردی که مطرح شده از ظرفیت لازم برای ایجاد یک دولت کارآمد برخوردار است یا خیر؟» این فعال سیاسی در ادامه گفت:«بنابراین حتی اگر جناح‌های سیاسی روی یک فرد به نتیجه برسند اما مردم نسبت به آن گزینه تمایلی نداشته باشند نهایت رئیس جمهوری با رای حداقلی به برتری می‌رسد و با رای حداقلی نمی‌توان کشور را از این وضعیت خارج کرد.» کنعانی مقدم اظهار داشت:«از نگاه مردم کسی که امتحان خود را در سال‌های گذشته پس داده باشد و بتواند برنامه‌ای روشن برای برون‌رفت از وضع کنونی تعیین کند می‌تواند برنده انتخابات باشد.
درغیر این صورت اگر مردم نسبت به گزینه‌ای بی‌میل باشند هرچقدر هم تبلیغات انجام شود یا جناح‌های سیاسی حمایت کنند در این دوره از
انتخابات نمی‌توان با این روش‌ها مردم را به پای صندوق‌های رای آورد.» این فعال سیاسی افزود:«اگر آقای لاریجانی گمان می‌کند می‌تواند فارغ از جناح‌های سیاسی با تشکیل ائتلافی از افراد کارآمد یک گفتمان جدید را ایجاد کند در این صورت می‌تواند به رای مردم امیدوار باشد، در واقع آنچه در شرایط کنونی لازم است حمایت جناح‌های قدیمی با گفتمان‌های گذشته نیست بلکه توانایی برای ایجاد گفتمانی جدید برای برون رفت از این شرایط است.» کنعانی مقدم در پایان اظهار داشت:«نکته دیگری که نسبت به 1400 و امید برای تغییر شرایط موجود و گذر از بحران‌ها وجود دارد این است که هیچ فردی نمی‌تواند به تنهایی ادعا کند که می‌تواند اوضاع را تغییر دهد. اوضاع امروز تنها درصورتی می‌تواند تغییر کند که ترکیبی از یک رئیس جمهور و کابینه کارآمد ذیل یک گفتمان جدید را شاهد باشیم.»
به طور کلی اگر علی لاریجانی گمان می‌کند می‌تواند با یاران خود رضایت دو جریان سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا را برای دست یابی به ریاست جمهوری مد نظر قرار دهد موضوع مهمتر این است که با این رویه او چقدر می‌تواند موفق باشد؟ در واقع در حال حاضر هر دو جریان اصلی در میان مردم از کمترین محبوبیت برخوردار هستند آنچه می‌تواند ضامن موفقیت یک رئیس جمهور باشد ارائه برنامه‌ای دقیق است نه لابی نزدیکا