تعیین حقوق کارگران در دقیقه ۹۰

حدود یک ماه از برگزاری نخستین نشست شورای عالی کار در دولت چهاردهم می‌گذرد. در این میان ظاهراً نشست بعدی به تعویق افتاده و توافقات نشست ۲۲ آبان ماه هم به دست فراموشی سپرده شده است.

حذف پیمانکاران، مهم‌ترین اقدام اصلاحی‌ست. اگر کارگران معدن قرارداد مستقیم بشوند، بخش اعظم مشکلات حل می‌شود. کارگر پیمانکاری معدن ۱۳ میلیون حقوق می‌گیرد در حالی‌که قرارداد مستقیم‌ها ۳۰ میلیون دستمزد با شغل یکسان دارند

یکی از خروجی‌های نشست قبل، «بررسی نحوه ارتقای نظام جبران خدمت برای کارگران معادن زغال‌سنگ» در کمیته‌ای سه‌جانبه بود. افزایش حقوق کارگران معدن وعده‌ای بود که در روزهای بعد از حادثه انفجار طبس، به کرات از زبان وزیر کار شنیده شده بود. حالا نزدیک سه ماه از حادثه دلخراش معدنجو و مرگ ۵۳ کارگر گذشته ولی حتی یک کمیته سه‌جانبه برای افزایش حقوق کارگران معدن برگزار نشده و این در حالی‌ست که دقیقاً بعد از نشست ۲۲ آبان ماه، گروه کارگری پیشنهادات مشخص خود برای بهبود وضعیت کارگران معادن به خصوص معادن زغال‌سنگ را مطرح و رسانه‌ای کردند.

از سوی دیگر، قرار شده بود مذاکرات مزدی ۱۴۰۴ در کمیته دستمزد ذیل شورای عالی کار کلید بخورد که آن هم ظاهراً تا اطلاع ثانونی به تاخیر افتاده، بنابراین نه جلسه دوم شورای عالی کار برگزار شده، نه کمیته مزد تشکیل جلسه داده و نه هیچ اقدامی در راستای افزایش حقوق و بهبود شرایط کارگران معدن صورت گرفته و ظاهرا بعد از خوابیدن موج اولیه انفجار معدن طبس، وعده‌ها به دست فراموش سپرده شده‌اند! فقط در این میان دوباره و به روال هر ساله، بحث دستمزد منطقه‌ای مطرح شده است. دوازدهم آذر، «فاطمه عزیزخانی» پژوهشگر مرکز پژوهش‌های مجلس در نشست تخصصی مزد در موسسه کار و تامین اجتماعی، با اشاره به الزامات اجرایی کشور در خصوص دستمزد منطقه‌ای گفت که در شرایط فعلی بهترین پیشنهاد، تعیین حق مسکن براساس مناطق مختلف است.

    در سه سال اخیر ثبات کردیم که مزد منطقه‌ای اصلاً قابل اجرا و پیاده‌سازی نیست. تکرار دوباره این ایده‌های شکست‌خورده، دوباره اذهان عمومی را منحرف می‌کند و بحث‌های حاشیه‌ای را به روی میز می‌آورد

«محسن باقری» عضو کارگری شورای عالی کار در گفت‌وگو با ایلنا از تاخیر طولانی وزارت کار و بی‌توجهی به وعده‌ها انتقاد می‌کند و می‌گوید: هر سال با پیش کشیدن بحث‌های حاشیه‌ای، وقت مذاکرات را می‌گیرند و همه چیز را به لحظه آخر موکول می‌کنند چون مذاکرات دقیقه نودی به نفع دولت و کارفرمایان است!

از جلسه کمیته مزد خبری شده و آیا زمان آغاز مذاکرات سه‌جانبه و برنامه این گفت‌وگوها مشخص شده چون حدود یک ماه از نشست قبلی شورای عالی کار می‌گذرد.

فعلاً هیچ نشستی برگزار نشده است. قرار بود برای کارگران معادن، کمیته سه‌جانبه دستمزد تشکیل شود و در مورد حقوق آنها مذاکره شود تا به راهکارهای موثر برسیم. این اتفاق نیفتاده و جلسه کمیته مزد برای شروع مذاکرات مزدی ۱۴۰۴ نیز هنوز برگزار نشده است.

در مورد کارگران معادن و مشکلات‌شان، از حقوق کم گرفته تا فقدان ایمنی، وزیر کار وعده‌های بسیار داده اما در عمل شاهد اتفاق خاصی نیستیم و حتی یک جلسه سه‌جانبه هم به حل مشکلات این کارگران اختصاص داده نشده است.

پیشنهادات ما به دستشان رسیده است. ما با وزارت کار صحبت کردیم و پیشنهادات را به آنها گفتیم. معتقدیم حذف پیمانکاران، مهم‌ترین اقدام اصلاحی‌ست. اگر پیمانکاران حذف شوند و کارگران معدن قرارداد مستقیم بشوند، بخش اعظم مشکلات حل می‌شود. کارگر پیمانکاری معدن ۱۳ میلیون حقوق می‌گیرد در حالی‌که قرارداد مستقیم‌ها ۳۰ میلیون دستمزد دارند، شغل هم یکی‌ست. همسان‌سازی حقوق کارگران معادن، حذف پیمانکاران و در کنار اینها، برقراری حق تونل و حق تطبیق طرح طبقه‌بندی، مشکلات را به شیوه‌ای معنادار حل می‌کند منتها مشروط به اینکه آقایان جلسه برگزار کنند و تا این اندازه کار را عقب نیندازند.

در نشست‌های تخصصی مزد که موسسه عالی کار و تامین اجتماعی برگزار می‌کند، بحث‌هایی در مورد دستمزد منطقه‌ای مطرح شده؛ از حق مسکن منطقه‌ای صحبت شده و راهکار اجرایی هم ارائه داده‌اند. نظر گروه کارگری در این مورد چیست؟

اینها موضوعاتی تکراری هستند که در چهار، پنج سال اخیر، مرکز پژوهش‌های مجلس و به طور مشخص خانم عزیزخانی از پژوهشگران این مرکز مطرح می‌کند. هر سال بدون استثنا در نیمه دوم سال طرح موضوع می‌کنند و نکته اینجاست که این طرح‌ها هر سال در شورای عالی کار رد می‌شود اما باز سال بعد، از نو طرح موضوع می‌کنند و از قضا شکایت می‌کنند که چرا به راهکارهای ما توجه نمی‌شود!

ما سال‌های قبل و در کمیته مزد، کارهای کارشناسی گروه کارگری را در مقابل کارهای کارشناسی خانم عزیزخانی قرار دادیم و در نتیجه نظریات ایشان رای نیاورد. در سه سال اخیر، با ادله و برهان ثبات کردیم که نظریات ایشان اصلاً قابل اجرا و پیاده‌سازی نیست اما تکرار دوباره این ایده‌های شکست‌خورده در فضای رسانه‌ها و در نشست‌های پژوهشی، دوباره اذهان عمومی را منحرف می‌کند و بحث‌های حاشیه‌ای را به روی میز می‌آورد.

ما هر سال در شورای عالی کار و کمیته مزد، بخش مهمی از وقت‌مان را سر بحث بر سر این مسائل حاشیه‌ای می‌گذاریم. متاسفانه این بحث‌ها هیچ خروجی ندارد و فقط شیپیور را از سر گشاد آن نواختن است. می‌دانید حاصل اینها چیست؟ فقط وقت‌کشی!