پس از جدایی کارلوس کیروش، فدراسیون فوتبال سراغ یک مربی اروپایی دیگر رفت و مارک ویلموتس، ستاره اسبق فوتبال بلژیک که سابقه هدایت تیم ملی کشورش را هم در کارنامه خود داشت را به عنوان سرمربی جدید ایران برگزید.

مردی که در ابتدا خودش را خیلی فعال نشان می‌داد و پیروزی پرگل مقابل سوریه و تساوی خارج از خانه برابر کره جنوبی بارقه‌های امید را زنده کرد که پس از کیروش می‌توانیم سرفصل جدیدی را با او باز کنیم اما کم‌کم مشکلات خود را نشان داد و تیم ملی در مرحله اول پیکارهای انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ به بحرین باخت تا فضا برایمان غبارآلود شود. ما نمایش خوبی را از ایران شاهد نبودیم و خبرهایی در مورد نارضایتی بازیکنان از سرمربی تیم ملی نیز به گوش می‌رسید.

در چنین وضعیتی تیم ملی ۲۳ آبان سال ۱۳۹۸ با نتیجه ۲ بر ۱ مسابقه را به عراق هم واگذار کرد تا در آستانه خلق یک فاجعه قرار بگیرد و همه نگران حذف زودهنگام این تیم با انبوه ستارگانش باشند. بلافاصله پس از شکست برابر عراق، پرونده مارک ویلموتس بسته شد و او را از تیم ملی ایران کنار گذاشتند (البته خبر جدایی ویلموتس از تیم ملی ایران چند روز پس از شکست مقابل عراق به صورت رسمی اعلام شد و حتی برخی رسانه‌های خارجی مدعی شده بودند که او قرارداد خود را به صورت یک‌طرفه فسخ کرده است) ولی همین اتفاق موجب باز شدن پرونده‌ای علیه فوتبال ایران با شکایت او در کمیته انضباطی فیفا شد که در نهایت صدها میلیارد تومان از پول مملکت را به جیب او واریز کرد و اعتراضات بسیار زیادی را در داخل کشور موجب شد. ماجراهایی که به جرات می‌توان گفت هنوز هم به طور کامل تمام نشده است.

تک‌گل ایران در بازی ۲۳ آبان سال ۹۸ مقابل عراق توسط احمد نوراللهی به ثمر رسید ولی گل‌زنی این ستاره اسبق پرسپولیس برای نجات تیم ملی کافی نبود.