استراتژی مخالفت شبنامه‌ای پایداری چی ها با وزرای پزشکیان

 با این حال بعید است که او هم مسیر سختی برای تکیه بر کرسی وزارت داشته باشد، همچون حسین سیمایی صراف، وزیر پیشنهادی علوم و عباس صالحی، وزیر پیشنهادی ارشاد و اسکندر مومنی، وزیر پیشنهادی کشور.البته با این تفاوت که سیمایی صراف و مومنی شاهد انتقادات برخی نمایندگان به خود و برنامه‌هایشان بودند ولی صالحی حتی یک مخالف هم نداشت تا از همین امروز، تکیه‌اش برکرسی وزارت ارشاد مسجل باشد، همانطور که مومنی از حالا وزیر کشور است. با این حال تفاوت میان صالحی و مومنی با سیمایی صراف و اتابک، تفاوت در رای بیش از 200 رای با کمتر از آن است.

اثبات دوستی به قیمت نقض آیین نامه

یکی از نکات قابل توجه جلسه علنی ظهر امروز مجلس، حضور سرزده مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری در قوه مقننه بود. او بدون اعلام قبلی به صحن علنی آمد، درست در میان نطق نمایندگان مخالف وزیر پیشنهادی‌اش. همین حضور سبب شد تا محمدباقر قالیباف که ریاست جلسه را برعهده داشت، تن به نقض تعمدی آیین نامه داخلی مجلس دهد. او پس از حضور پزشکیان، برای دقایقی کوتاه جلسه علنی را ترک کرد تا ریاست جلسه به حمیدرضا حاجی بابایی، نایب رئیس مجلس واگذار شود. قالیباف چند دقیقه بعد به صحن مجلس برگشت و اینبار برخلاف روال معمول، نه در کرسی ریاست بلکه کنار پزشکیان نشست تا به نوعی دوستی خود با او را به نمایش بگذارد. این اقدام اگرچه دارای پیام سیاسی است ولی علنا با مفاد مواد 17 و 20 آیین نامه داخلی پارلمان در تضاد است. براساس ماده 17، زمانی که رئیس مجلس در جلسه حاضر است، نایب رئیس نمی‌تواند جلسه را اداره کند.

قالیباف 03 در مسیر لاریجانی 92

محمدباقر قالیباف نه برای نزدیک شدن به جریان اصلاحات بلکه برای رسیدن به نقطه‌ای که علی لاریجانی و جلوتر از او، حسن روحانی، قرار گرفته‌اند، مسیر به نسبت طولانی‌ای در پیش دارد ولی با این حال، آنچه از عملکرد 4 روز گذشته او در قامت رئیس مجلس پیداست، مقاومت و ایستادگی‎‌اش مقابل جبهه پایداری است. او در مقابله با حمید رسائی، ابراهیم عزیزی، مهدی کوچک زاده، امیرحسین ثابتی، مالک شریعتی نیاسر، علی خضریان و دیگر دوستان، همان مسیری را طی کرده که علی لاریجانی در قامت رئیس مجلس نهم و در جریان بررسی کابینه حسن روحانی طی کرد. قالیباف هم چون لاریجانی، اجازه نداده پایداری‌ها نبض پارلمان را به دست بگیرند و فضا را به سمتی برده که حالا با اطمینان بیشتری می‌توان از رای آوردن تمام گزینه‌هایپیشنهادی پزشکیان در مجلس گفت. هرچند که در این مسیر نه می‌توان و نه باید، نقش توصیه‌های نهادهای بالادستی پارلمان را نادیده گرفت.

همیشه سردار

حضور علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف در نهادهای نظامی احتمالا یکی از نقاط اشتراک آنان به شمار می‌رود اما لاریجانی را هرگز نمی‌توان نظامی دانست، درست برخلاف قالیباف. قالیباف هرچقدر هم که تغییر کند و به سمت اعتدال تغییر جهت دهد، بازهم یک نظامی است و سردار. احتمالا به همین دلیل هم زمانی که نمایندگان از ممنوعیت حضور سرداران و فعالان در نهادهای نظامی در مناصب دولتی می‌گویند، با ظاهری که تلاش می‌کندبرآشفتگی‌اش را پنهان کند، از این حضور دفاع می‌کند. او امروز دقیقا همین کار را کرد، زمانی که محمدباقری بناب در مخالفت با وزیر پیشنهادی کشور، به لزوم جلوگیری از ورود نظامیان به سیاست اشاره کرد. قالیباف در پاسخ به او گفت که «نظامیان هیچ ممنوعیتی در قوانین عادی و قانون اساسی برای حضور در منصب‌های دولتی ندارند.» جمله‌ای که البته ایراد قانونی به آن وارد نیست ولی در عرف سیاست، به سادگی مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.

سناریونویس: ثابتی، کارگردان: نبویان!

میان وزرای پیشنهادی دولت، احتمالا او که بیش از همه مواضعش با پایداری‌ها در تضاد است، محمدرضا ظفرقندی است اما در اقدامات امروز آنان به گونه‌ای بود که گویا مشکلاتشان با رضا صالحی امیری، وزیر پیشنهادی میراث، بیش از هر فرد دیگری در قوه مقننه است. ماجرا از آنجا آغاز شد که امیرحسین ثابتی امروز با پوشه‌ای نارنجی رنگ از در صحن وارد شد. او مستقیم نزد محمود نبویان رفت و برگه‌ای آبی رنگ را به او نشان داد. این برگه در ادامه به جنجالی قابل توجه در مجلس منجر شد.

پس از گفت‌وگوی این دو نماینده مجلس، علی خضریان هم به جمع آنان اضافه شد. این سه نفر در ادامه به گوشه‌ای از صحن رفته و مشغول رایزنی شدند. در ادامه همان برگه آبی رنگ توسط خضریان به چند نماینده مجلس نشان داده شد اما توجهی نگرفت.

بازیگر: مالک شریعتی، دوبله: خضریان!

بی توجهی نمایندگان به برگه چرخانی خضریان، سبب شد تا یکی دیگر از نمایندگان پایداری در مجلس، وارد عمل شود؛ مالک شریعتی. او همان برگه آبی رنگ را پس از تکثیر در تعداد زیاد، میز به میز، برد و به نمایندگان تحویل داد، اما نه همه آنان. شریعتی نیاسر از تحویل این برگه به نمایندگان اصلاح‌طلبی چون کریم حسین‌زاده و قسیم عثمانی خودداری کرد. همان زمان خبرنگار «شبکه شرق» از او پرسید که در این برگه چه نوشته شده که گفت: «چیزی نیست! مربوط به نمایندگان است و کار اداری!» پیگیری‌های خبرنگار «شبکه شرق» اما نشان داد که ماجرا نه اداری است و نه چیز دیگر. موضوع پخش شبنامه علیه رضا صالحی امیری، وزیر پیشنهادی میراث بود. شبنامه‌ای که چندی بعد خضریان در قامت مخالف صالحی امیری، بر آن صحه گذاشت و از نمایندگان خواست تا گزارش وزارت اطلاعات درباره او را بررسی کنند.

همراهی برخی عکاسان سبب شد تا خبرنگار «شبکه شرق» به تصاویر شبنامه دست پیدا کند. این شبنامه 3 بندی، گزارشی بود از پاسخ وزارت اطلاعات به ادعاهای مطروحه علیه رضا صالحی. در بند اول این شبنامه، وزارت اطلاعات «مشاوره نامبرده به سران فتنه» را تایید و تاکید کرده که «حکم بازداشت او صادر شده ولی بنابه مصالحی اجرایی نشده است.» در بندهای دوم و سوم، وزارت اطلاعات ادعاهای اقتصادی مطرح شده علیه صالحی امیری را رد کرده است. همین شبنامه و چرخش آن در بهارستان اما برخلاف نیت پایداری‌ها، نه تنها مجلس را برضد صالحی امیری نشوراند بلکه قالیباف را نیز به مقابله با آنان فراخواند. او از پشت تریبون ریاست مجلس، این اقدام را مغایر آئین نامه خواند ودر پاسخ به فریادهای مالک شریعتی هم، عقب نکشید. شریعتی با فریاد به جایگاه هیات رئیسه رفت و حتی برای دقایقی نطق وزیر پیشنهادی میراث را متوقف کرد اما بازهم با مقاومت قالیباف و اعتراض دیگر نمایندگان مواجه شد.

یک پیش بینی!

پزشکیان امروز در حاشیه ورود به صحن علنی، به رسانه رسمی مجلس گفت که «امیدوارم مجلس به همه وزرای پیشنهادی رای اعتماد بدهد»، قالیباف که کنار او ایستاده بود، هم گفت: «نعامل مجلس و دولت که ان شاءالله همینطور تداوم پیدا کند، شبیه دوران دفاع مقدس است یعنی همان فرهنگ جهادی بدون تشریفات است.» در کنار این پالس مثبت قالیباف، برخی نمایندگان با اتکا به فضای صحن، از رای آوری همه گزینه‌های پیشنهادی می‌گویند. 145 رای برای تکیه به کرسی وزارت کافیست و این یعنی هم ظفرقندی، هم صالحی امیری، هم میدری و هم صادق مالواجرد شانس بسیار بالایی برای وزارت دارند، یا در کلامی صریح‌تر، باید از همین حالا وزیر دانستشان. در این مسیر البته که قالیباف نقش پررنگی دارد ولی اشتباهات پایداری‌ها نیز مثال یار کمکی به مدد پزشکیان و محمدرضا عارفی آمد که تمام 44 ساعت جلسه علنی مجلس را روبروی قالیباف و روی صندلی سبز بهارستان نشست و اتفاقا با تعریف و تمجیدهای نمایندگان مجلس مواجه شد. البته که در مجلس هیچ وقت، هیچ چیز، قطعی نیست ولی تا امروز، فضا، فضای وفاق است و رای آوری تمام کابینه.