تحقیق جدید؛ کمبود خواب ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد

به گفته دانشمندان، پنج ساعت خواب شبانه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را ۱۶ درصد افزایش دهد.

به گزارش خبرآنلاین، این موضوع برای همه ثابت‌شده است که نداشتن خواب کافی برای سلامتی مضر است. حالا دانشمندان با انجام تحقیقات جدیدی دریافته‌اند که میان خواب کمتر از شش ساعت در شب و افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ رابطه‌ای وجود دارد.

دیجیاتو در گزارشی نوشت: دانشمندان در این تحقیق داده‌های Biobank بریتانیا را تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند که یک منبع جهانی برای تحقیقات بهداشتی و پزشکی محسوب می‌شود. آن‌ها اطلاعات ۲۴۷۸۶۷ بزرگسال را بررسی کرده‌اند که داده‌های سلامت آن‌ها برای بیش از یک دهه دنبال شده است. آن‌ها در این تحقیق قصد داشتند تا ارتباط بین مدت زمان خواب و دیابت نوع ۲ و اینکه آیا داشتن یک رژیم غذایی سالم اثرات کمبود خواب بر خطر دیابت را کاهش می دهد یا خیر را درک کنند.

ارتباط بین خواب و دیابت نوع ۲

در این پژوهش از شرکت‌کنندگان پرسیده شده بود که در ۲۴ ساعت چقدر می‌خوابند. همچنین، هفت تا هشت ساعت خوابیدن به‌عنوان میزان خواب نرمال در نظر گرفته شد. میزان کم‌خوابی نیز به سه دسته تقسیم شد: خفیف (شش ساعت)، متوسط (پنج ساعت) و شدید (سه تا چهار ساعت). همچنین در این تحقیق به داده‌های مربوط به رژیم غذایی شرکت‌کنندگان نیز توجه شده است.

در حدود ۳.۲ درصد از شرکت‌کنندگان در طول دوره پیگیری، مبتلا به دیابت‌ نوع‌ ۲ تشخیص داده شدند. به گفته آن‌ها هرچند عادات غذایی سالم به‌طور کلی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد، اما زمانی که افراد غذای سال می‌خوردند و باز هم کمتر از شش ساعت در روز می‌خوابند، خطر ابتلا به دیابت‌ نوع ۲ در آن‌ها در مقایسه با افرادی که میزان خواب آن‌ها نرمال بوده، افزایش داشته است.

به گفته دانشمندان، پنج ساعت خواب شبانه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را ۱۶ درصد افزایش دهد، درحالی که این خطر برای افرادی که سه تا چهار ساعت می‌خوابند، می‌تواند ۴۱ درصد بیشتر از افرادی باشد که هفت تا هشت ساعت می‌خوابند.

بااین‌حال دقیقاً مشخص نیست چرا افرادی که کمتر می‌خوابند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت‌ نوع ۲ باشند. تحقیقات قبلی نشان داده است که نشانگرهای التهابی و اسیدهای چرب آزاد در افراد دارای کمبود خواب افزایش پیدا می‌کند که این امر حساسیت به انسولین را مختل می‌کند و منجر به مقاومت نسبت به انسولین می‌شود. این بدان معناست که بدن برای استفاده صحیح از انسولین برای تنظیم سطح گلوکز خون تلاش می‌کند و بنابراین خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.