تسا انسلر، از خانواده‌ای متوسط و با ورود به دانشگاه معتبر و رده بالا، در رشته حقوق تحصیل کرده و اکنون 7 سالی‌ست که وکیل مدافع بسیاری از پرونده‌های حقوقی و بخصوص آزارهای جنسی شده است. او با شرح وضعیت یک وکیل مدافع در برخورد با متهمان پرونده و رویارویی آنها با دادستان و قاضی، توضیحات کاملی می‌دهد؛ و معتقد است تا زمانی که دفاعیات وکیل مدافع از متهم، توسط دادستان نقض و یا از طرف هیات منفصفه رد نشود، پرونده پیروز و متهم بی‌گناه است؛ و این بی‌گناهی به ظرافت‌های شغلی، روانشناسی فردی و تکنیک‌های وکیل مدافع ارتباط نزدیکی دارد. چنانکه او در تمامی پرونده‌های اخیر خود با همین روند، پیروز میدان بوده، حتی اگر از مردان متجاوز دفاع کرده باشد.

سکانسی از فیلم «تئاتر  در نظر اول»

تسا در ادامه شرح حالی که از پیروزی‌های مستانه خود می‌دهد، به آزار جنسی و تجاوزی که توسط همکارش و در طی رابطه‌ای یک شبه برای او اتفاق افتاده، اشاره می‌کند که مبنایی می‌شود تا درباره این اتفاق اینبار نه بعنوان وکیل مدافع بلکه بعنوان شاکی وارد دادگاه شود و به سیستم قضایی که توسط مردان، قانون‌گذاری و اداره می‌شود و خطوط باریک بین اخلاقیات و قدرت مردسالارانه قانون و حقیقت واقعی یا حقیقت قانونی را آشکار می‌کند، نقدی وارد کند که انعکاسی از ظلمی‌ست که به قربانیان تعرض و تجاوز جنسی می‌شود.

او در طی شهادتش در دادگاه، با همان برخوردی مواجه می‌شود که پیشتر خودش نسبت به دیگر قربانی‌ها انجام می‌داد؛ سوالات متعدد و ایجاد گیجی و تردید برای قربانی، که دسترسی به حقیقت واقعه تجاوز و تعرض که در اغلب مواقع چندان قابل اثبات نیست، دچار خدشه شود. بنابراین ادعای او نیز توسط هیات منصفه رد شده و همکار متجاوز او بی گناه شناخته می‌شود. تسا اما دیگر همان وکیل مدافع سابق نیست و اینبار مصمم است که در هر پرونده تجاوز، نبوغ خود را بکار ببرد تا هیچ متجاوزی، بی گناه شناخته نشود.

از ساختار سنجیده و محکمی که سوزی میلر در سه بخش از موفقیت، اوج و دادخواهی کاراکتر خود تسا، در متن نظر گرفته تا بتواند در یک مونولوگ 120 دقیقه‌ای، مخاطب و یا تماشاگر را با پیچ و خم‌های روایت همراه کند، که بگذریم، اجرای جاستین مارتین نیز با ستاره‌ای بر صحنه جودی کامر، توانسته به خوبی از پس این متن سنگین، پر تعلیق و پر دیالوگ برآید. بدون آنکه حتی یکبار لغزش زبانی پیدا کند و یا تپق بزند.

صحنه طراحی جذاب و کاربردی دارد. دو میز بزرگ، چند صندلی و قفسه‌های بزرگی که تا سقف بالا رفته و مملو از پرونده است، تا نورپردازی خلاقانه، چند تعویض‌ لباس تسا و بارش بارانی که نه تنها توانسته فضای خشونت‌بار و پر تنش نمایش را تلطیف کند بلکه از لحاظ بصری نیز جذابیت‌های زیادی ایجاد می‌کند. هدایت درست و دقیق بازیگر از دیگر نمودهای کارگردانی موفق مارتین است.

اجرای جودی کامر که توانست برای این نقش پر فراز و نشیب جایزه بهترین بازیگر زن جوایز لارنس الیویه را نیز دریافت کند، کامل، مسلط، ظریف و شگفت‌انگیز است. او بخوبی از پس نقش وکیلی موفق و جاه‌طلب تا قربانی نوعی تجاوز و آنچه طی دوسال و خورده‌ای که از ماجرا گذشته و به سر او آمده، بر می‌آید و تماشاگر را با بازی خود و نحوه اجرای هر مقطع بازگویی داستان، به درون جریان نمایش، احساسات، درد و رنج و اتفاقات می‌کشاند و با تاثیری درخشان، ذهن او را در مقام قضاوت و نقائص قوانین دادرسی نسبت به وقایعی این چنینی، بیدار می‌کند.

تغییر مدام آرایش میزها، رفتن روی میز یا نشستن بروی آنها و تعویض لباس‌ها، ژست‌ها و فیگورهای بازیگر، میزانس‌های موفقی‌ست که مارتین برای اجرای صحنه‌ای این نمایش در نظر گرفته تا تجسم تماشاگر به فضایی که او ترسیم می‌کند، نزدیک باشد.

«در نگاه اول» در کنار یک اثر هنری و تئاتری، موضوع مهمی را از رضایت دو طرفه یک رابطه جنسی مطرح می‌‌کند که هر گونه نارضایتی در آن، روی دیگری از تجاوز و تعرض جنسی محسوب شده و اثرات مخربی را در فرد و جامعه بر جای می‌گذارد. موضوعی که در طی چند سال گذشته نیز توسط زنان و دختران بسیاری طی جنبشی به نام MeeToo طرح و پیگیری شد. تماشای " در نگاه اول" علاوه بر تماشای یک اثر تئاتری کم نظیر، تجربه‌ی جذابی از ظرافت‌های اجرایی و ویژگی‌های فنی و میزانسن و بهره از اکسسوارهای معنادار را در اختیار علاقمندان تئاتر قرار می‌دهد.

جودی کامر (بازیگر سریال تلویزیونی بریتانیایی کشتن ایو) اولین بازی خود در وست اند را در اجرای نمایشنامه برنده جایزه اثر سوزی میلر در بریتانیا به اجرا می‌گذارد. او با تلاش فراوان خودش را از زندگی طبقه کارگری بالا کشیده و به یک موقعیت عالی رسیده است. کار او شده دفاع؛ به چالش کشیدن افراد، راستی آزمایی و برنده شدن در پرونده ها. یک اتفاق غیرمنتظره او را مجبور می کند تا با مرزهایی که قدرت مردسالارانه‌ی قانون، ادله اثبات دعوی و اخلاقیات از هم جدا می شوند روبرو شود.