چرخش‌های ضرغامی برای رسیدن به ریاست‌جمهوری؟

روز نو :این روزها بسیاری سعی در آرام سازی فضا دارند و البته در این میان تعدادی هستند که اقداماتی انجام می‌دهند که دیده شوند و پیش از این بارها عنوان شد که هدف آنها تبلیغ برای انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم است. ضرغامی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری هم نامزد شده بود، اما موفق نشد از فیلتر شورای نگهبان گذر کند اما اکنون سعی دارد اینگونه نشان دهد که در بخش‌های مختلف مدیریت اجرایی کشور دارای نظریه و راهکار برای حل مشکلات است. عزت ا... ضرغامی از جمله افرادی است که پس از خروج از صداوسیما تلاش کرد تا چهره جدیدی از خودش به نمایش بگذارد و نه تنها پای بر خط قرمزهایی گذاشت که در زمان ریاستش در صداوسیما موجب انتقاد زیاد اهالی هنر شده شود بلکه در برخی مواضع در نقش یک منتقد برخی سیاست‌های کشور ظاهر شد. تاکتیک ضرغامی برای انتخابات 1400 جلب آرای بخشی از بدنه اصلاح‌طلبان بود چنانکه در سال 96 به دیدار محمد رضا عارف یا حسین کروبی رفت و از این دیدار برای انتخابات 1400 بهره برد چنانکه اسفند 99 گفت: « من با حسین کروبی جلسه داشتم، هر بار من می‌گفتم فتنه، او می‌گفت جنبش. یعنی اینقدر ما دو سر طیف هستیم. کسی هم که دو سر طیف نباشد می‌گوید حوادث ۸۸. شاید کسی خنده‌اش بگیرد اما ما مثل بچه آدم حرف می‌زنیم و این اشکالی ندارد.»

دیدار با فرمان آرا

اخیرا ضرغامی با بهمن فرمان آرا دیدار کرده است. 15 مهر خبرآنلاین نوشت: « عزت ا... ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی روز گذشته ۱۴ مهر ماه ۱۴۰۱ در توییتر خود اعلام کرد که با بهمن فرمان آرا تهیه‌کننده، کارگردان و فیلمنامه‌نویس ملاقات داشته است. ضرغامی روز گذشته، ساعت 18:33 در صفحه توییتر خود نوشت: «امروز با بهمن فرمان آرا ملاقات داشتم. در ۸۱ سالگی فیلمسازی می‌کند. روحیه گرفتم! شهید لبافی‌نژاد برادر همسر اوست. نمی‌دانستم! آدم مستقلی است، می‌گوید از هرچه که شبهه رانت داشته، دوری کرده است. باهم اختلاف دیدگاه داریم. ولی براساس منافع ملی، اشتراکات زیادی یافتیم.» فرمان‌آرا شخصی بود که در پی منحل شدن خانه سینما توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دوم احمدی‌نژاد، سه سیمرغ بلورین خود را به عنوان اعتراض به دفتر جشنواره فیلم فجر پس داد. کیهان بارها به انتقاد از فرمان‌آرا پرداخت به عنوان نمونه سال 97 نوشت: « فرمان‌آرا مدیر تولید ‌اشرف پهلوی بود، محکومین و متهمان قضائی نه تنها حق فیلمسازی نداشتند بلکه به آنها حق زندگی هم داده نمی‌شد!چرا در آمریکایی که این جناب مفتخر به تابعیتش بوده و آن را مهد دموکراسی می‌دانند، پس از گذشت حدود ۴۰ سال از حکم قضائی رومن پولانسکی، فیلمساز معروف، به وی اجازه حضور در مراسم اسکار برای دریافت جایزه بهترین کارگردانی داده نشد؟! فرمان‌آرا باید این پرسش نسل امروز را هم توضیح دهد که آیا اجازه آزاد چرخیدن و اظهار نظر کردن و فیلمسازی به وی و عدم محاکمه ایشان که در بدترین روزگار این ملت یعنی دوران ستم‌شاهی، مدیر تولید یکی از تبهکارترین عناصر آن رژیم یعنی ‌اشرف پهلوی بوده و برخی از مستهجن‌ترین آثار به اصطلاح سینمایی مانند «در امتداد شب» را ساخته که موجب انحراف ذهنی نسل جوان شد، خیانت به دموکراسی نیست؟!»

تلاش برای القای مدیریت کلان!

ضرغامی برای محبوبیت حتی در اموری که در حوزه کاری او نیست وارد می‌شود مانند محدودیت‌هایی برای دسترسی به اینترنت گفت: «بنابر اقتضائات امنیتی ظرفیت‌های اینترنت محدوده شده است و کشور به سرعت از این مرحله عبور خواهد کرد. و مردم می‌توانند از اینترنت پرسرعت با کیفیت بالا و توانمندی استفاده کنند.» وزیر میراث فرهنگی به اعتراضات پراکنده در برخی مدارس دخترانه واکنش نشان داد. ضرغامی 13 مهر در جلسه شورای شهر با اشاره به ناآرامی‌های اخیر کشور گفت: «اگر شاهد تصاویر نامأنوس در مدارس هستیم به این دلیل است که خوراک فکری لازم برای دانش آموزان نداریم. در دو ماه اخیر شاهد این هستیم که شهر سراسر غم است، هنوز بنرهای عزاداری ماه‌های محرم و صفر در شهر وجود دارد با اینکه وارد فضای شادی رسیده‌ایم و مردم به این شادی و تغییر احوال نیاز دارند.»

مرد چرخش‌های همیشگی

تنها تغییر مواضع ضرغامی پس از خروج از صداوسیما نبود. نام او در میان دانشجویان تسخیرکننده سفارت آمریکا آمده است. کمال تبریزی کارگردان معروف کشور هم در آن مقطع در بین دانشجویان خط امام و ماجرای تسخیر سفارت آمریکا در سال ۵۸ حضورداشت که البته این حضور را اتفاقی می‌نامد. تبریزی می‌گوید: «در آن زمان فقط دو نفر یعنی محمود احمدی‌نژاد و عزت ا... ضرغامی با تسخیر سفارت مخالف بودند اما بقیه گروه‌ها اقدام دانشجویان خط امام را تایید می‌کردند.» اما ضرغامی در سال 95 گفت: « اگر برخی پیدا می‌شوند که تعداد آنها کمتر از انگشتان دست است و قدری پشیمان و شرمنده هستند و مطالبی نقل می‌کنند که حکایت از نوعی شرمندگی آنان از این رفتار دارد، قابل اعتنا نیست.»

منبع:آرمان ملی