پشت پرده لابی های ضدبرجامی تل آویو / از انتخابات اسرائیل تا جلوگیری از توافق های بعدی واشنگتن با تهران

روزنو :این احساس در میان مقامات اسرائیلی در حال افزایش است که دولت بایدن تمام تلاش خود را برای نهایی کردن مذاکرات و امضای توافق احیای برجام انجام خواهد داد. شانس تغییر این شتاب در مذاکرات هسته ای بسیار کم است، اما یایر لاپید، نخست وزیر، بنی گانتز وزیر دفاع و بنیامین نتانیاهو، رهبر مخالفان، در کمپین فشار عمومی بر ایالات متحده و کشورهای اروپایی بسیج شده اند.

لیس جاناتان در هاآرتص چاپ اسرائیل نوشت: این احساس در میان مقامات اسرائیلی در حال افزایش است که دولت بایدن تمام تلاش خود را برای نهایی کردن مذاکرات و امضای توافق احیای برجام انجام خواهد داد. شانس تغییر این شتاب در مذاکرات هسته ای بسیار کم است، اما یایر لاپید، نخست وزیر، بنی گانتز وزیر دفاع و بنیامین نتانیاهو، رهبر مخالفان، در کمپین فشار عمومی بر ایالات متحده و کشورهای اروپایی بسیج شده اند.

در ادامه این مطلب آمده است: سه مرد – که همه نامزد نخست وزیری هستند – امیدوارند که حتی اگر این کمپین هیچ دستاوردی برای اسرائیل در توافق به دست نیاورد، خود این ابتکار به آنها کمک خواهد کرد تا چند ماه قبل از انتخابات امتیازاتی را در عرصه افکار عمومی کسب کنند. همچنین می‌تواند مذاکرات درباره غرامت دفاعی با دولت ایالات متحده را پیش ببرد و آغاز تلاش‌ها برای جذب جامعه بین‌الملل برای مرحله بعدی باشد: توافق گسترده با ایران، یا تحریم‌های تهاجمی در روزی که توافق کنونی منقضی می شود.

روز چهارشنبه، لاپید علناً از نیات دولت بایدن انتقاد کرد. او گفت این توافق بدی است که «با استانداردهایی که جو بایدن رئیس جمهور آمریکا تعیین کرده، یعنی جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک کشور هسته ای، مطابقت ندارد». این انتقاد سنجیده بود و لاپید از ترس اینکه لحن تندش به اسراییل آسیب برساند، تلاش کرد به بایدن یا کارکنانش طعنه نزند.

مقامات سیاسی می‌گویند لاپید «مصمم است تا قبل از امضای توافق احیای برجام 2015، با بایدن درگیری های علنی، مانند برخوردهای نتانیاهو علیه باراک اوباما» انجام ندهد. اوج آن اختلاف، سخنرانی نتانیاهو در کنگره بود. این منابع می‌گویند: «به دلیل آن سخنرانی، اسرائیل را از اتاق مذاکرات خارج کردند و ما دیدیم که فایده‌ای ندارد. نمی توانیم روابط خود را با ایالات متحده به خطر بیاندازیم.»

گفت‌وگوی اسرائیل در مورد این موضوع اکنون حاوی یک پیام دیگر است: توافق نه تنها در مهار تلاش‌های هسته‌ای ایران مشکل خواهد داشت، بلکه شعله‌های عملیات منطقه ای این کشور را نیز شعله‌ور خواهد کرد. لاپید روز چهارشنبه گفت که لغو تحریم‌های ایران حدود 100 میلیارد دلار در سال به این کشور کمک می‌کند که «مدرسه یا بیمارستان نمی‌سازد - بلکه برای بی‌ثبات کردن خاورمیانه در سراسر جهان استفاده می‌شود.»

وی گفت: «این پول برای حملات بیشتر به پایگاه‌های آمریکایی در خاورمیانه و تقویت حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی استفاده می‌شود. این پول دقیقاً برای همان افرادی است که سعی می کنند رمان نویسان و فیلسوفان را در نیویورک بکشند و البته برای تقویت برنامه هسته ای استفاده خواهد شد.»

اسرائیل هرگز نتوانسته است بر متن توافقی که بین ایران و قدرت های جهانی در حال تدوین است، تأثیر بگذارد. تأثیر اصلی آن بر بندهای خارج از خود توافق بوده است. مانند تعهد ایالات متحده به حذف نکردن سپاه پاسداران از فهرست سازمان های تروریستی و یک سری تعهدات دیگر که ایالات متحده ممکن است به آنها عمل کند یا نکند – مانند بسته نشدن تحقیقات بین المللی انرژی اتمی در مورد ایران.

اورشلیم دولت بایدن را تحت فشار قرار می‌دهد تا در مسائل دیگر نیز قاطعانه بایستد: تحریم‌ها علیه ایران که بخشی از توافق اولیه نیستند را لغو نکند و در صورتی که ایالات متحده در نهایت تصمیم به خروج بگیرد، در ازای آن تضمین‌های اقتصادی اعطا نکند. در هر صورت، رهبران سیاسی اسرائیل به خوبی می‌دانند که واشنگتن علاقه‌ای به تحقق خواسته اصلی آنها در سال‌های اخیر - ایجاد یک تهدید نظامی مهم و ترسناک علیه تهران - ندارد. مقامات بر این باورند که اسرائیل در هیچ شرایطی چنین قابلیتی ندارد.

در حالی که لاپید در حال گفتگو با آمریکایی ها است، همزمان در جبهه اروپا نیز کار می کند. او در چند روز گذشته با امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه و اولاف شولز، صدراعظم آلمان صحبت کرده است. لاپید در این گفت‌وگوها ابراز عقیده کرد که بسیاری از پیامدهای لغو تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران در نظر گرفته نشده است. لاپید از رفتار نمایندگان کشورها در اتاق های مذاکره انتقاد کرده و عقیده داشت نمایندگان اتحادیه اروپا به درستی از اختیارات خود استفاده نمی کنند. به گفته یک مقام اسرائیلی، با وجود اینکه دو رهبر به سخنان لاپید گوش دادند، این گفتگوها از نظر توافق نتیجه چندانی نداشت.