شیوع ویروس لانگیا در چین

 پژوهشگران در حال نظارت و بررسی گسترش ویروس لانگیا، نوع تازه‌ای از ویروس هنیپا در چین هستند کشوری که ده‌ها مورد ابتلا به آن گزارش شده است.

این ویروس برای نخستین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی در شاندونگ و هنان از استان‌های شمالی شرقی شناسایی شد، اما تنها هفته گذشته پس از این که چین با افزایش ناگهانی موارد ابتلا به آن مواجه شد، از ۳۵ مورد شناسایی شده به طور رسمی یاد کرد.

بر اساس مطالعه موسسه میکروبیولوژی و اپیدمیولوژی پکن که هفته گذشته منتشر شد موارد ابتلا به ویروس لانگیا پس از اینکه چندین بیمار مبتلا به تب و گزارش سابقه قرار گرفتن در معرض حیوانات در شرق چین توسط مقام‌های بهداشتی به عنوان بخشی از پروژه نظارت بر سلامت معاینه شدند، مورد شناسایی قرار گرفتند. پس از شناسایی ویروس لانگیا در یکی از سواب‌های گلوی بیمار مبتلا پژوهشگران به وجود این ویروس در ۳۵ نفر عمدتا در میان کشاورزان در استان‌های شاندونگ و هنان پی بردند.

ویروس لانگیا چیست؟
ویروس لانگیا متعلق به خانواده ویروس‌های کشنده نیپا و هندرا خانواده ویروسی هنیپا است. به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) این خانواده از ویروس‌ها بسیار خطرناک هستند به طوری که تخمین زده می‌شود میزان مرگ و میر بر اثر نیپا بین ۴۰ تا ۷۵ درصد باشد که بسیار بیش‌تر از نرخ مرگ و میر گزارش شده برای کووید -۱۹ است.

مشخص نیست که ویروس لانگیا نا چه اندازه می‌تواند برای انسان خطرناک بشد، زیرا همه بیمارانی که تاکنون در چین به این ویروس مبتلا شده‌اند علائم خفیف شبیه آنفولانزا را تجربه کرده‌اند و هیچ تلفات مرتبطی گزارش نشده است. علائم گزارش شده اغلب خفیف به نظر می‌رسند تب، خستگی، سرفه، از دست دادن اشتها، درد‌های عضلانی، حالت تهوع و سردرد اگرچه ما نمی‌دانیم که بیماران چه مدت ناخوش بودند. نسبت کمتری از عوارض بالقوه جدی تری از جمله ذات الریه و ناهنجاری در عملکرد کبد و کلیه وجود داشتند. با این وجود، شدت این ناهنجاری‌ها نیاز به بستری شدن در بیمارستان و این که آیا مواردی کشنده بوده گزارش نشده است.

بر اساس نتیجه یک پژوهش صورت گرفته در چین که در سال ۲۰۰۸ میلادی منتشر شد ویروس‌های هنیپا به طور طبیعی توسط خفاش‌های میوه خوار (روباه پرنده) و خفاش‌های کوچک گونه‌های مختلف نگهداری می‌شوند، اما در مطالعات دیگری ویروس‌های هنیپا در خفاش ها، جوندگان و موش پوزه دراز مشاهده شده بودند.

علائم ویروس لانگیا چیست؟
به نظر می‌رسد شایع‌ترین علامت ویروس لانگیا تب باشد (که همه بیماران آن را تجربه کرده‌اند)، اما افراد آلوده به ویروس هم چنین خستگی (۵۴ درصد از بیماران)، از دست دادن اشتها (۵۰ درصد)، درد عضلانی (۴۶)، سرفه (۵۰ درصد)، تهوع (۳۸ درصد) و سردرد و استفراغ (۳۵ درصد) پس از ابتلا به ویروس را گزارش داده اند.

تعدادی از مبتلایان به این بیماری نیز دچار اختلالات سلولی خونی و علائم آسیب کبدی و کلیوی شدند، اما هیچ یک از بیماران مبتلا فوت نکردند.

ویروس لانگیا چگونه انتقال می‌یابد؟
ویروس لانگیا یک عفونت مشترک بین انسان و حیوان است بدان معنی که ویروس از حیوانات به انسان انتقال می‌یابد. با این وجود، از آنجایی که هیچ یک از بیماران در چین تماس نزدیکی با یکدیگر نداشتند کارشناسان معتقدند که انتقال ویروس از حیوان به انسان همچنان پراکنده است. پژوهشگران در چین در تلاش هستند تا دریابند دقیقا چه حیواناتی در انتقال ویروس دخیل بوده اند، اما آنان تردید دارند که ممکن است موش پوزه دراز ناقل این ویروس بوده باشد.

موش پوزه دارموش‌های پوزه‌دار مخزن طبیعی ویروس لانگیاست

دانشمندان موسسه میکروبیولوژی و اپیدمیولوژی پکن دریافتند که در میان ۲۵ گونه از حیوانات کوچک وحشی مورد بررسی ژنوم ویروس عمدتا در موش‌های پوزه دار شناسایی شده و ۲۷ درصد از ۲۶۲ نمونه مورد بررسی قرار از این حیوان حامل ویروس بوده اند. این موضوع به طور بالقوه می‌تواند بدان معنی باشد که آن حیوان کوچک ممکن است مخزن طبیعی ویروس لانگیا باشد. در حالی که مسلم است که ویروس از حیوان به انسان منتقل شده پژوهشگران هنوز در مورد امکان انتقال ویروس از انسان به انسان مطمئن نیستند.

به گفته دانشمندان چینی، ردیابی تماس ۹ بیمار با ۱۵ عضو نزدیک خانواده نشان داد که هیچ انتقالی از ویروس وجود ندارد. با این وجود، همان پژوهشگران بر این باورند که نمونه مورد تجزیه و تحلیل برای تعیین این که آیا انتقال انسان به انسان امکان پذیر است بسیار کوچک است.

ویروس لانگیا چگونه درمان می‌شود؟
می‌توان این پرسش را مطرح کرد که دانشمندان چگونه می‌توانند تشخیص دهند که آیا یک ویروس خاص باعث بیماری می‌شود یا خیر.

ما به طور سنتی از "فرضیه کخ" برای تعیین اینکه آیا یک میکروارگانیسم خاص باعث بیماری می‌شود یا خیر استفاده می‌کنیم:
باید در افراد مبتلا به این بیماری یافت شود نه در افراد سالم، باید بتواند از افراد مبتلا به این بیماری جدا شود.

در حال حاضر هیچ واکسنی برای ویروس هنیپا برای انسان وجود ندارد اگرچه واکسنی علیه ویروس هندرا برای درمان اسب‌های مبتلا به آن وجود دارد.

در ادامه به چه چیزی نیاز داریم؟
اطلاعات کمی در مورد این ویروس جدید وجود دارد و موارد گزارش شده در حال حاضر احتمالا نوک کوه یخ هستند.

در مرحله فعلی هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که ویروس از انسان به انسان سرایت کند. برای تعیین این که عفونت تا چه اندازه می‌تواند شدید باشد و چگونه گسترش می‌یابد و تا چه اندازه ممکن است در چین و منطقه گسترده باشد به کار و پژوهش بیش تری نیاز است.