نکته مهم دیگر این است که این ایران نیست که روابط تجاری (آنچنان‌که منافع کشور در آن حاصل شود) با اروپا و آمریکا را قطع کرده بلکه این آمریکا و اروپا هستند که با تحریم‌ها و عدم همکاری راه را مسدود کرده‌اند. نمونه واضح این موضوع قراردادهای امضا شده پس از برجام میان ایران و شرکت‌های اروپایی و به خصوص فرانسوی (نظیر توتال، ایرباس، پژو و...) بود که این شرکت‌ها تنها چند ماه پس از آمدن به ایران و در حالی که ایران به تمام تعهداتش عمل کرده بود به بهانه خروج آمریکا از برجام از کشور خارج شدند.