روزنو :سید ابراهیم رئیسی قبل و بعد از انتخابات ریاست جمهوری تأکید کرد که دولت او فراجناحی است و در آن از افراد مستقل جناح‌ها استفاده خواهد کرد؛ اما چینش کابینه در رده ‌بالا گویای این واقعیت است که وعده فراجناحی بودن دولت، شعار بوده و در عمل محقق نشده است. دلیل آن ردپای پررنگ تعدادی از اعضای کابینه ناموفق احمدی‌نژاد در دولت رئیسی است. در میان اصولگراها و معتدلین هم افراد قابلی وجود داشتند، اما رد پایی از آن‌ها هم در کابینه رئیسی دیده نمی‌شود. این موضوع نشان می‌دهد این‌که گفته شد قرار است دولت فراجناحی تشکیل شود، احتمالاً جنبه تبلیغاتی داشته است.

چرا احمدی‌نژادها؟

تعدادی از اعضای کابینه احمدی‌نژاد در کابینه رئیسی مسئولیت گرفته‌اند و مناصب در دولت دارند، این در حالی است که اصولگرایان سنتی‌ مانند طیف جامعه اسلامی مهندسین، مؤتلفه و جبهه پیروان خط امام و رهبری، سهم چندانی در کابینه رئیسی ندارند و او ترجیح داده از کادرهای احمدی‌نژاد در دولت‌های نهم و دهم استفاده کند. احمدی‌نژادی‌ها که به دنبال دولت اسلامی در برابر جمهوری اسلامی بودند، بر سر وزارت حیدر مصلحی اختلاف پیدا کردند و پس از اظهارنظرهای اسفندیار رحیم مشایی، بنیان ایدئولوژیک برساخته برای دولت احمدی‌نژاد فروریخت. این اقدامات دولت احمدی‌نژاد باعث شد تا اصولگرایان نتوانند اعتماد عمومی را در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و 96 بازآفرینی کنند.

نداشتن تیم مجرب

نداشتن کادرهای مجرب نقطه‌ضعف دولت رئیسی است. به همین دلیل او به افرادی روی آورده که در کابینه احمدی‌نژاد بوده و ناموفق بوده‌اند، بنابراین دولت رئیسی به‌نوعی تکرار دولت احمدی‌نژاد است. اگر رئیسی بخواهد موفق شود هنوز هم دیر نشده و بهتر است افراد تکنوکرات که تجربه و دانش لازم را دارند و وابستگی جناحی هم ندارند در مسئولیت‌ها به کار گرفته شوند.

رئیسی بعد از انتخابات ۱۴۰۰، خواسته و ناخواسته به نقطه اتکایی برای مدیران احمدی‌نژادی تبدیل شد. او به بهره‌گیری از مدیران تکنوکراتی سوق داده شد که البته با احمدی‌نژاد تفاوت داشتند، ولی تطابق زیادی در اجرای سیاست‌های فرهنگی، اقتصادی و امنیتی با او داشته و دارند. حالا این پرسش مطرح است که آیا کسانی که پیش‌ازاین با احمدی‌نژاد کار کرده‌اند، می‌توانند برای کابینه رئیسی مفید باشند یا خیر؟ پاسخ این موضوع در عمل معلوم خواهد شد.