اکبر میثاقیان پس از سال‌ها مربیگری در فوتبال ایران، در تست‌های ایفمارک متوجه شد مشکل قلبی دارد. او حالا دوران نقاهت را سپری می‌کند و همچنان برای بازگشت به فوتبال عطش زیادی دارد. مصاحبه اکبر میثاقیان را در زیر می‌خوانید:

*من با تمام آن حرص و جوش‌ها زندگی کردم و لذت بردم. فوتبال کار من است. همسرم این اواخر مرا از مربیگری منع کرده بود اما نتوانستم دوام بیاورم و باز آمدم کنار خط تا زندگی کنم. نمی‌دانم شاید روزی کنار زمین فوتبال بمیرم.

*سال ۸۰ که آندوسکوپی کردم دکتر گفت اکبر داری می‌میری! زخم معده‌ات به بزرگی توپ فوتبال است. انگار یک توپ خورده به دیوار و ردش همان‌جا زخم شده. گفت فقط باید ماهی سفید بخوری وگرنه کارت تمام است.از آنجایی که خدا دوستم داشت همان سال رفتم شموشک نوشهر. جایی که معدن ماهی سفید است. آنجا دو سال و نیم فقط ماهی خوردم تا معده‌ام پانسمان شد. وقتی دوباره رفتم دکتر گفت اکبر چطوری زنده شدی؟

*باورتان می‌شود خودم خبر نداشتم. خیلی مشکل حادی نیست. یکی از رگ‌های قلبم مسدود است که جای نگرانی ندارد و ان‌شاءالله با رفع این مشکل کوچک دوباره به تمرینات برمی‌گردم.

*خیلی کار دارم که باید در شهرخودرو انجام دهم. وقت استراحت نیست تیم دارد خودش را پیدا می‌کند و بچه‌ها هماهنگ‌تر شده‌اند. خیلی امیدوارم تیم در شروع دوباره مسابقات همان‌طوری نتیجه بگیرد که همه انتظار دارند.

*بازی با پرسپولیس همیشه برای من مهم است. چه در دوستانه‌ها و چه در مسابقات رسمی. کلاً باخت به هیچ تیمی را دوست ندارم. بازی با تیم یحیی را واقعاً لازم داشتیم. محک جدی بود برای بچه‌ها.

*من تا به خودم باور نداشته باشم کاری را شروع نمی‌کنم. هرجا رفته‌ام تلاشم را کرده‌ام و دیدید که نتیجه هم گرفته‌ام و تیم‌هایم را یا در لیگ نگه‌داشتم یا تا آستانه صعود و صدرنشینی آوردم. اینجا هم اگر از خودم و تیمم مطمئن نبودم امکان نداشت پا پیش بگذارم. الان هم از همه می‌خواهم برای حفظ سهمیه استان حرف و حدیث‌ها را کنار بگذارند و به کمک تیم بیایند.