اعتبارنامه رئیسی بدون امضای لاریجانی
حاشیههای انتخابات ریاست جمهور از آنجا شروع شد که با توجه به برخی اعتراضات مردم و وضعیت ردصلاحیتها بسیاری پیشبینی کردند که مردم در انتخابات حضور حداقلی دارند. گمانهزنیها تا شب انتخابات ادامه داشت. این قهر مردم شامل قهر با گروههای سیاسی و از جمله اصلاحطلبان هم میشد. اصلاحطلبان میگفتند اگر کاندیدایی از ما تأیید شود ممکن است مردم در انتخابات حضور بیشتری داشته باشند. ولی به هر حال همه کاندیداهای مد نظر اصلاحطلبان هم رد صلاحیت شد. بهعلاوه علی لاریجانی هم که شخصیت مورد اعتماد نظام و از چهرههای اصولگراست نیز از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شد. رد صلاحیت او واکنشهای زیادی را در پی داشت. از همه مهمتر صادق لاریجانی رئیس سابق دستگاه قضا و عضو فقهای شورای نگهبان بود. او در نامهای تند و انتقادی نسبت به این رویداد موضع گرفت. سخنان او رسما به بسیاری از مواضع و اتفاقات انتقادات داشت. لاریجانی نوشته بود:«اما هیچ گاه تصمیمات شورا را تا این حد غیر قابل دفاع نیافتهام؛ چه در تأیید صلاحیتها و چه در عدم احراز صلاحیتها. سبب این نابسامانیها تا حد زیادی، دخالتهای فزاینده دستگاههای امنیتی از طریق گزارشهای خلاف واقع، در تصمیم سازی برای شورای نگهبان است؛ به ویژه اگر عضو مسئولی که باید گزارشهای محققانه به شورا ارائه کند خود، عامدانه چیزی بر آن بیفزاید!»
هرچند رهبر انقلاب پس از رد صلاحیتها درباره برخی از روندها پیرامون نامزدهای ردصلاحیت شده، تذکراتی داد، ولی با این حال تغییری درباره وضعیت هیچ کدام از رد صلاحیتشدگان از جمله علی لاریجانی حاصل نشد. نامه تند صادق لاریجانی نشان میداد او موضع تازهای درباره وضعیت انتخابات گذشته دارد. اتفاقاتی که الان نیز در حال رخ دادن است موید این موضوع است. آنچنان که گفته میشود اعتبارنامه رئیسی امضای همه اعضای شورای نگهبان را ندارد. تا الان مشخص شده که آیتالله صادق آملی لاریجانی اعتبارنامه او را امضا نکرده است. پیش از برگزاری مراسم تحلیف طحان نظیف سخنگوی شورای نگهبان تصویری از اعضای شورای نگهبان منتشر کرد که نشان میداد اعضای این شورا در حال امضای اعتبار نامه رئیس جمهوری جدید هستند. اما در بین این تصاویر آملی لاریجانی دیده نمیشد. در ابتدا بسیاری تصور کردند که احتمالا به خاطر اختلافات داخلی طحان نظیف تصویر او را منتشر نکرده است، اما حالا مشخص شده که او اصلا اعتبارنامه را امضا نکرده است.
طحان نظیف دیروز به عنوان سخنگوی شورای نگهبان درپاسخ به سوالی درباره امضای اعتبارنامه رئیس جمهور به خبرنگاران گفت: «بر اساس قانون اگر عضوی از شورای نگهبان اعتبارنامه رئیس جمهوری را امضا نکند خدشهای در اعتبارنامه ایجاد نمیشود. در عین حال اعتبارنامه رئیس جمهور منتخب قبل از مراسم تنفیذ امضا شد و طبیعتا همه اعضایی که در جلسه حضور داشتند، اعتبارنامه رئیس جمهور را امضا کردند.» وی در پاسخ به این سوال که آیا آیتالله لاریجانی اعتبارنامه رئیس جمهور منتخب را امضا کرده است یا نه گفت: «کسانی که در جلسه قبل از تنفیذ برگزار شد حضور داشتند، اعتبارنامه را امضا کردند، اما کسانی که حضور نداشتند طبیعتا امضا نکردند.»
لاریجانی: شرایط اعلام ردصلاحیتم فراهم شود
از سوی دیگر ردصلاحیت علی لاریجانی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اگرچه برای بسیاری از آگاهان سیاسی و بدنه اجتماعی دوجریان اصلاحطلب و اصولگرا شوکآور بود، اما آن گونه که اعضای شورای نگهبان و به ویژه سخنگویان سابق و فعلی نشان میدهند، اتفاقی طبیعی و البته صحیح در کارنامه این نهاد نظارتی است.
با این همه پس از برگزاری انتخابات و مشخص شدن رئیس جمهور و حتی تنفیذ حکم و تحلیف و شروع به کار سیدابراهیم رئیسی، خود لاریجانی همچنان پیگیر ماجرای ردصلاحیتش شده است.
او ابتدا در اواخر خردادماه در بیانیهای خطاب به شورای نگهبان خواستار اعلام دلایل ردصلاحیت خود شد و نوشت:«باتوجه به عدم دریافت دلایل رد صلاحیت اینجانب، مجددا این درخواست را اعلام میکنم. اما چرا بر این امر اصرار دارم؟در تاریخ 1382/10/24 رهبری معظم در دیدار با اعضای شورای نگهبان در مورد احراز مجدد صلاحیت حتی نمایندگان مجلس فرمودند «آن وقت که صالح بود، حالا صلاحیتش را استصحاب کنید.اگر خلافش ثابت نشده این احراز استصحاب است و هیچ لزومی ندارد که انسان بخواهد از طریق دیگری این صلاحیت را احراز کند.»
وی در ادامه نوشت:«صلاحیت اینجانب یک بار برای ریاست جمهوری و چند بار برای مجلس مورد تایید شورای نگهبان واقع گردیده است، آیا اینجا جای استصحاب نبود،مگر اینکه با این بیان رهبری معظم، شورای محترم، استنادات قوی داشته که بیان رهبری را در استصحاب کنار گذاشتهاند. یعنی عملا به رد صلاحیت اینجانب رسیدند، لذا انتظار طبیعی است که بنده اسناد و مدارک کافی و قابل اعتماد شورا را جدیتر مطالبه نمایم.»
یک روز بعد عباسعلی کدخدایی سخنگوی وقت شورای نگهبان در حساب توئیتری خود به درخواست لاریجانی پاسخ داد و نوشت:«احراز و عدم احراز صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری براساس اسناد و مدارک کافی و قابل اعتماد انجام پذیرفته و برای اعتراض به عدم احراز صلاحیت و انتشار عمومی دلائل آن در قانون انتخابات ریاست جمهوری حکمی پیشبینی نشده است.»
لاریجانی نیز پس از توئیت کدخدایی، در توئیتی به او پاسخ داد ونوشت:«مطابق دستور حاکمیتی رهبر معظم انقلاب در پی ابلاغ سیاستهای کلی انتخابات در سال ۹۵ و پیرو بند ۱۱-۲، شورای نگهبان موظف است در صورت درخواست داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری در خصوص دلایل ردصلاحیت به آنان به صورت مکتوب دلایل خود را ارائه نمایند.»
اکنون که عباسعلی کدخدایی از سخنگویی این شورا کنار رفته و طحان نظیف به جای او نشسته است، او روز گذشته در پاسخ به سوالی درباره درخواستهای لاریجانی گفت که دلایل عدم احراز صلاحیت علی لاریجانی به خود او اعلام شده است.
او در نشست خبری خود گفت:«آنچه در بررسی صلاحیت افراد وجود داشته در اختیار خود افراد قرار میدهیم، اینکه مبنای عدم احراز چه بوده به دلیل مخفی بودن آرا معلوم نیست.»
همین موضوع سبب شد تا علی لاریجانی یک بار دیگر دست به قلم شود واین بار درخواست دیگری از این شورا داشته باشد. او از شورای نگهبان خواسته است که «مهر محرمانه» را از روی پاسخ آن شورا به خودش برداشته شود تا بتواند آن را برای همگان منتشر کند.
در متنی که دفتر لاریجانی منتشر کرده آمده است:«سخنگوی شورای نگهبان در اولین نشست خبری خود فرمودهاند که: «دلایل عدم احراز صلاحیت آقای علی لاریجانی به ایشان اعلام شده است». متن ذیل، تکملهی دکتر علی لاریجانی است در ادامه اظهارات سخنگوی محترم.»
این دفتر سپس نامه لاریجانی به شورای نگهبان را به شرح زیر منتشر کرد:« احتراماً سخنگوی محترم آن شورا اعلام فرمودند دلایل عدم احراز اینجانب را اعلام نمودهاید. متاسفانه نامهای که اخیراً برای اینجانب ارسال فرمودید با مهر محرمانه است که از طریق اینجانب به دلیل محرمانگی قانوناً قابل انتشار نیست؛ مرحمت فرمایید مهر محرمانه نامه را حذف نمایید تا بتوانم نامهی شورا را برای اطلاع عموم علنی نمایم.»
رئیس پیشین مجلس و نماینده ویژه رهبری در امور قرارداد 25ساله با کشور چین که پیشبینی میشد در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم مورد توجه بخشهایی از دوجناح اصولگرا و اصلاحطلب قرار بگیرد، با این رد صلاحیت در وضعیتی قرار گرفته که اکنون ترجیح داده است با عدم حضور در برخی از مجامع نسبت به آن واکنش نشان دهد. از جمله غیبت او در مراسم تنفیذ و تحلیف ریاست جمهوری سید ابراهیم رئیسی اتفاقی بود که از این منظر در کانون توجهات رسانهای و سیاسی قرار گرفت.