آیا این ایده از سوی تیمهای موفق هم به اجرا گذاشته میشود؟ پاسخ این سؤال بهترین درس برای استقلالی هاست که این ایده را کنار بگذارند یا آن را دنبال کنند. پرسپولیس قهرمان سه فصل اخیر و تیمی که این فصل هم بیشترین شانس را برای کسب عنوان قهرمانی بازیها دارد هیچگاه بازیکنان خود را ممنوعالمصاحبه نکرده و همواره تیمی بوده که همانند استقلال با چالشهای زیادی همراه شد و حتی چالشهای بزرگتر. نمونه اش بسته شدن پنجره نقل و انتقالات تیم از سوی فیفا و یا اخیراً استعفای انصاریفرد. در هیچیک از مواقع مدیر رسانهای یا سایر مدیران و مربیان تز ندادهاند پرسپولیسیها نباید صحبت کنند. اتفاقاً واکنشهای طبیعی اعضای تیم نسبت به رخدادها به موفقیت تیم کمک میکند، اما صحبت نکردن و راهکار ندادن هیچ کمکی به حل مشکلات نمیکند.
به تازگی مشاور رسانهای باشگاه استقلال به این نکته اشاره کرده که دوستان در هیئتمدیره باشگاه استقلال مشغول تدوین زیرساختها هستند و علی فتحا... زاده هم در حال رهایی از بیماری است و رسانههای تصویری برای مصاحبه کردن با استقلالیها اندکی صبر کنند! ویروس کرونا و بیماری علی فتحا... زاده چه ربطی به مصاحبه نکردن دارد؟ اگر بازیکنی بخواهد مثلاً در مورد دلیل امتیازدهی تیم در بازی با گلگهر صحبت کند این چه ربطی به ویروس کرونا یا بیماری علی فتحا... زاده دارد؟ اگر باشگاه استقلال ترس از این دارد که بازیکن یا مربی در مصاحبه به واقعیتی اشاره کند که باشگاه را با چالش مواجه نماید به جای پاک کردن صورت مسئله میبایست کارهایش را درست انجام دهد.
در فوتبال حرفهای، بازیکن اگر در مصاحبه اصول را زیر پا بگذارد و به سرمربی یا ارکان باشگاه توهین کند جریمه میشود و اینکه بازیکن موظف است اسپانسرهای تیم را تبلیغ کند و در فضایی مصاحبه کند که برچسبهای اسپانسر نصب شده باشد، اما در هیچ باشگاهی دیده نشده بازیکن را ممنوعالمصاحبه کند. این رفتار همانند این است در یک جمع به افراد بگویید حرف نزن! تنها این را به باشگاه استقلال میگوییم؛ فوتبال بازی محدودیتها نیست. استقلال این مدل را از کجا الگوبرداری کرده است؟ این ایده بد، درست مثل منتقل کردن تمرین تیم به پشت درهای بسته به استقلال ضربه میزند.