نشریه امریکایی «فارین پالسی» با انتشار گزارشی اشاره می کند که تندروهای در امریکا خواستار فشار اقتصادی مجدد بر ایران و بازگرداندن شرایط به پیش از توافق هسته ای هستند. با این حال، فارین پالسی اشاره می کند که به احتمال زیاد آنان قادر به عملی کردن خواسته های شان نخواهند بود. 

به گزارش سايت روزنو، این نشریه با اشاره به این که امریکا به شدت بر متحدان اش فشار می آورد تا خرید نفت از ایران را متوقف کنند با این حال، تردید زیادی درباره توان متقاعد کردن او و پذیرش خواسته اش از سوی اروپایی ها و اسیایی ها وجود دارد. 

فارین پالسی به نقل از اقتصادددانان، مقام های پیشین و دیپلمات ها و کارشناسان اشاره می کند که به نظر می رسد ترامپ در این اقدام یکجانبه برای همراه کردن سایرین به منظور خفه کردن اقتصاد ایران ناکام خواهد ماند. 

فارین پالسی اشاره می کند که هر چه به زمان اعلام سومین گزارش ترامپ به کنگره درباره پایبندی ایران به برجام نزدیک تر می شویم مشخص می شود که دولت ترامپ برنامه هایی را برای اتخاذ رویکردی سخت تر در قبال برجام و ایران در پیش گرفته است. 

این نشریه می نویسد:«سایر طرف های برجام به شدت از تداوم توافق هسته ای حمایت می کنند و روشن ساخته اند که مخالف با اعمال تحریم های ضد ایرانی پیش از دوران توافق هسته ای هستند.

 ترامپ در سخنرانی اخیر خود در سازمان ملل متحد گفت که توافق هسته ای یکی از بدترین توافق های تاریخ امریکا بوده و نیکی هیلی سفیر امریکا در سازمان ملل نیز می گوید که تهران ناقض روح برجام بوده است.

 اگر ترامپ پایبندی ایران را تایید نکند کنگره باید ظرف ۶۰ روز تصمیم بگیرد که تحریم های تازه ای را علیه ایران وضع کند تحریم هایی که پس از توافق هسته ای ۲۰۱۵ میلادی لغو شده بودند و دارایی های بلوکه شده ایران نیز ازاد شده بودند. 

برخی از مخالفان برجام در کنگره خواستار احیای تحریم های قبلی به امید فشار اقتصادی بر ایران و پای میز مذاکره کشاندن ایران هستند. یکی از اقدامات سخت گیرانه فشار بر سایر کشورها برای کاهش خرید نفت از ایران است.

 اما دولت ترامپ موفق نخواهد بود کاری که اوباما با اقتصاد ایران در سال ۲۰۱۲ میلادی انجام داد را تکرار کند. تحریم هایی که صادرات نفت ایران را از حدود ۲.۵ بشکه در روز به کمتر از ۱.۵ بشکه در روز کاهش داد و در نهایت به چندین دلیل موفقیت آمیز بود. 

کشورهای اروپایی و اسیایی در آن زمان از رویکرد امریکا حمایت کردند و تحریم های موازی اتحادیه اروپا تاثیرات مخربی بر صادرات ایران گذاشت. هم چنین کره جنوبی، چین و هندوستان نیز موافقت کردند تا خرید نفت از ایران را محدود کنند.

 پس از لغو تحریم ها در ابتدای سال ۲۰۱۶ میلادی ایران بخش بزرگی از سهم خود از بازار جهانی نفت را بدست آورد. ایران از آن پس صادرات خود به اروپا و پس از آن به چین، هند، کره جنوبی و ژاپن را افزایش داد. 

مقام های سابق و کارشناسان حوزه انرژی می گویند هیچ راهی برای بازگردندن شرایط به قبل از برجام برای صادرات نفت ایران وجود ندارد.

«جیسون بوردوف» مدیر مرکز مطالعات سیاست جهانی انرژی در دانشگاه کلمبیا و از مشاوران پیشین باراک اوباما در کاخ سفید می گوید:«من فکر می کنم این احتمال وجود دارد که دولت ترامپ پایبندی ایران به برجام را تایید نکند اما بعید به نظر می رسد که شاهد تکرار تحریم های گذشته و کاهش میزان تولید نفت ایران به سطح چشمگیری باشیم». 

فارین پالسی اشاره می کند که با این حال ترامپ و برخی از هواداران تندروی او خواستار رژیمی تحریمی علیه ایران بدون داشتن یک هدف دیپلماتیک روشن و مشخص هستند. با این حال، کار برای آنان به منظورفروش ایده شان به کشورهای اروپایی و اسیایی دشوار است چرا که آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز بارها اعلام کرده که ایران پایبند به برجام بوده است.

 «متیئو رید» معاون رییس در گزارش های خارجی یک شرکت مشاوره انرژی در واشنگتن می گوید:«ترامپ نمی تواند تندباد سال ۲۰۱۲ زمانی را علیه ایران ایجاد کند. در آن زمان کار برای امریکا راحت تر بود و احمدی نژادی در قدرت بود که امکان داشت با توسل به اقدامات و حرف های او ایران را راحت تر منزوی کرد و اتحادیه اروپا نیز خواستار بازی با آن توپ بود.

 اکنون برای تحمیل مجدد تحریم ها به طور یکجانبه امرکیا مجبور است همه مشتریان نفت خام ایران را تهدید کند. این موضوع باعث واکنش خشم الود و مقاومت جهانی به ویژه از سوی متحدان امریکا خواهد شد». 

فارین پالسی در ادامه اشاره می کند که وجود بحران کره شمالی نیز سبب می شود تا دست ترامپ در مورد برنامه هسته ای ایران و برجام بسته تر شود. این نشریه می نویسد:«در سال ۲۰۱۲ میلادی امريکا توانست خریداران اسیایی مانند چین و کره شمالی و ژاپن را مجاب به کاهش خرید نفت از ایران کند.

 این امکان پذیری به دولت علت بود. نخست آن که تولید نفت امریکا  بازار را اشباع کرد این بدان معنا بود که خروج یک میلیون بشکه نفت روزانه از بازار باعث کمبودی نمی شد و امریکا این یک میلیون را با تولید و عرضه خود در بازار جبران می کرد. دوم آن که واشنگتن در آن زمان در درگیری با کره شمالی نبود که نیازمند حمایت دیپلماتیک پکن، سئول یا توکیو و یا حمایت کشورهای اروپایی مانند فرانسه باشد که یکی از خریداران بزرگ نفت ایران است». 

فارین پالسی اشاره می کند که مخالفان برجام اما باور دارند که مخالفت با تحریم ها از سوی اتحادیه اروپا، چین و روسیه زمانی که اقتصاد قدرتمند امریکا وارد بازی شود محو خواهد شد. آنان استدلال می کنند که پس از تحریم های امریکا، شرکت های اروپایی و خارجی مجبور می شوند بین فعالیت در ایران یا بازار امریکا یکی را انتخاب کنند و در نهایت مجبور می شوند از ایران دور بمانند. 

ریچارد گلدبرگ در یاداشتی سیاسی اما می نویسد که این تصور اشتباهی است که اروپایی ها و دیگر شرکت های خارجی فعال در کسب و کار با ایران را در معرض خطر بدانیم چرا که آنان سعی می کنند قوانین مالیاتی و مالی امریکا را دور بزنند که مشکلی برای شان ایجاد نکند. 

«ریچارد نفیو» از مقام های دولت اوباما که در تنظیم تحریم های ضد ایرانی نیز نقش داشته است می گوید که اگر واشنگتن واقعا مایل به اعمال تحریم های تازه علیه ایران باشد باید وارد یک جنگ تجاری با متحدان اش شود و اگر از این موضع خود عقب نشینی کند تحریم های امریکا در دید سایرین به عنوان تهدیدی توخالی به نظر خواهند رسید. 

او می گوید:«این شرایطی است که شما خود را در یک دام قرار داده اید. حرکت شما بدون ریسک نیست و در هر دو جهت دشوار خواهد بود». 

فارین پالسی می نویسد:«در دهه ۹۰ میلادی امریکا تهدید به تحریم علیه هر شرکتی کرد که سرمایه گذاری در بخش عمده در صنعت نفت و گاز ایران انجام داده بودند. اتحادیه اروپا امریکا را تهدید کرد که آن کشور را به سازمان تجارت جهانی بر سر این مسئله خواهد کشاند.

 در پایان دولت بیل کلینتون مجبور به عقب نشینی و مصالحه بر سر این طرح با اروپایی ها در سال ۱۹۹۸ میلادی شد. «دیوید او سولیوان» سفیر اتحادیه اروپا در امریکا می گوید که هیچ تردیدی ندارد اگر ترامپ بخواهد این سناریو را تکرار کند اتحادیه اروپا اقداماتی را برای حفاظت از منافع مشروع خود و شرکت هایش با تمام بازارهای موجود در اختیارش انجام خواهد داد». او می گوید که اتحادیه اروپا منتظر است که ببیند امریکا چه تصمیمی درباره تحریم ها و توافق هسته ای می گیرد و چه استدلال هایی را ارائه می کند. 

کارشناسان می گویند که دولت ترامپ می خواهد با استفاده از بازگرداندن تحریم های شدید ایران را پای میز مذاکره کشانده و وادار به ارائه امتیازات بیش تری کند. رید اما می گوید که امریکا نمی تواند مجددا به توافق برسد. با این حال، او معقتد است که لحن و شعارهای سخت گیرانه می تواند مسیر را برای گفت و گوهای تازه بر سر برنامه هسته ای ایران هموار کنند و معایب توافق هسته ای را مطرح سازند از جمله نقش گسترده تر ایران در منطقه که رییس جمهوری فراسه نیز اخیرا به آن اشاره کرد. 

این نشریه در پایان می نویسد:«دیپلمات های غربی هم چنین معتقدند که واشنگتن هنوز هیچ مشوق یا امتیاز اضافی را ارائه نداده که تهران را متقاعد کند که مذاکره دوباره ارزش دارد.