با نزديک شدن به انتخابات آينده رياست جمهوري در سال 96، گمانه زني ها در مورد نامزدهاي احتمالي اين انتخابات رو به افزايش گذاشته است. تحولات جهاني، فوت آيت الله هاشمي، آينده برجام و افزايش هجمه مخالفان دولت بر روحاني از جمله گزاره هايي هستند که مي‌تواند انتخابات آينده را تحت تأثير خود قرار دهد.

به گزارش روزنو، در اين راستا گفت و گويي با محمدصادق جوادي حصار، فعال اصلاح طلب و از اعضاي حزب اعتماد ملي انجام داده ايم که در پي مي خوانيد:

شاهديم که روحاني هنوز به صورت قطعي اعلام حضور در انتخابات آينده نکرده است. باتوجه به نقدهاي موجود به دولت، به ويژه از سوي جريان راست، آيا روحاني در انتخابات شرکت خواهد کرد؟

از شواهد و قرائن اينگونه برمي آيد که روحاني در انتخابات آينده شرکت خواهد کرد، اما هيچ چيز به طور صد در صدي نيست و وابسته به شرايط روز است. به اعتقاد من باتوجه به شرايط امروز روحاني در انتخابات شرکت خواهد کرد. تمامي گروه هاي حامي ايشان در حال حمايت از روحاني و اقدامات دولت تدبير و اميد هستند و معتقدند که روحاني بايد در 4 سال آينده نيز به برنامه هاي خود ادامه دهد. بنابراين اينکه روحاني اعلام کند در انتخابات آينده شرکت خواهد کرد يا خير لزوم چنداني ندارد و سکوت ايشان در برابر حمايت هايي که از دولت او مي شود به معناي موافقت با حضور در انتخابات آينده است. نفسِ کارِ رياست جمهوري اين است، فردي که براي دوره نخست رياست جمهوري خود برنامه هايي ارائه و آن ها را اجرايي کرده، براي دور دوم نيز تداوم برنامه هايش را در نظر خواهد داشت. دليلي نمي بينم که سکوت روحاني را حمل بر عدم حضور ايشان در انتخابات آينده تلقي کنم. حضور روحاني در انتخابات 96 قطعي است، مگر آنکه اتفاق خاصي بيفتد و شرايط دچار تغيير شود.

باتوجه به نقدهاي وارد شده بر دولت و آغاز به کار ترامپ و اجرايي شدن شعارهاي انتخاباتي او، به نظر شما روحاني بر چه فاکتورهايي مي تواند تأکيد کند تا در انتخابات آينده به پيروزي دست يابد؟

آمدن و يا نيامدن ترامپ نه در گذشته و نه در وضعيت فعلي تأثير تعيين کننده‌اي بر انتخابات ايران نخواهد داشت. اين درحالي است که روحاني برنامه هاي خود را صراحتا و شفاف اعلام کرده و در حال اجرايي کردن آن ها مي باشد. ضمن اينکه روحاني در سخنان اخير خود مطرح کرده بود برنامه هاي دولت و نظام جمهوري اسلامي معطوف به اراده دولتمردان آمريکايي تنظيم نشده اند و با تغيير سران آمريکا نيز تغييرات جدي در برنامه هاي دولت و نظام ايجاد نخواهد شد. بنابراين من ارتباطي ميان اجراي برنامه هاي ترامپ يا عدم اجراي آن ها با موفقيت روحاني در انتخابات آينده نمي بينم. به اعتقاد من اصرار ترامپ بر اجراي شعارهاي انتخاباتي خود تأثيري بر فضاي سياسي ايران نخواهد داشت، کما اينکه با پيروزي هيلاري کلينتون نيز تأثير خاصي بر تداوم رياست جمهوري روحاني در آينده ايجاد نمي شد. برگ برنده روحاني در انتخابات آينده به اعتقاد من تقويت اقتصاد ملي، رونق بازار کار و بسترسازي براي مشارکت واقعي همه اقشار ملت در تعيين سرنوشت ايران خواهد بود. اگرچه برجام همچنان به عنوان يک برگ برنده در اختيار دولت است و توفيقاتي که خاص برجام اند يکي پس از ديگري خودشان را نشان خواهند داد، اما بايد در نظر داشت رشد چشم گيري که ناشي از برجام در آينده به دست خواهد آمد مي تواند عاملي براي پيروزي روحاني در انتخابات آينده باشد. خروج کشور از رکود اقتصادي، رشد اقتصادي، گشايش هاي بين المللي، مراودات اقتصادي ايران و ديگر کشورهاي جهان و نيز مشارکت آزادنه احزاب و جمعيت ها و گروه ها در انتخابات مي توانند انگيزه اي براي حاميان روحاني و برگ برنده دولت در برابر رقباي خود باشند.

مخالفان دولت از حوزه هاي مختلف به دولت نقد وارد مي کنند. به نظر شما جناح مقابل دولت روحاني براي انتخابات آينده چه گزينه هايي مطرح خواهد کرد؟

به اعتقاد من مخالفان دولت نمي توانند گزينه اي براي مقابله با روحاني مطرح کنند. تنها کاري که مخالفان روحاني مي توانند انجام دهند، جنسيتي کردن انتخابات آينده است. جريان راست و منتقد دولت درحال طراحي برنامه اي است تا از طريق آن بدنه آراء دولت روحاني را اگرچه به صورت انديشه اي نمي تواند دچار خلل کند، از طريق جنسيتي دچار آسيب کند. يکي از کارهايي که احتمالا مخالفان به آن روي خواهند آورد، معرفي يک کانديداي زن به عنوان کانديداي رياست جمهوري خواهد بود. اگرچه آن کانديداي زن رئيس جمهور نخواهد شد، اما تلاش مخالفان بر اين است که از طريق اين کانديداي زن رأي روحاني را بشکنند. هدف مخالفان اين است که يا روحاني ضعيف و کم پشتوانه رئيس جمهور شود و يا انتخابات به مرحله دوم وارد شود. در آن شرايط امکان پيروزي براي مخالفان افزايش مي يابد، چراکه بخت شان 50-50 خواهد شد و تلاش خواهند کرد تا در آن شرايط نيروهاي خود را براي پيروزي در انتخابات بسيج کنند. در غيراينصورت مخالفان دولت نمي توانند به اجماع بر روي نامزدي خاص برسند. يکي از شگردهايي که ممکن است به کار گيرند، معرفي کانديداي زن است تا بتوانند بخشي از آراء زنان را در جامعه به خود اختصاص دهند.

با توجه به اينکه برخي از گمانه زني ها حاکي از اين است که اين کانديداي زن از جبهه نيروهاي مردمي انقلاب است، پيش بيني شما از اين کانديداي زن چيست؟

من در حال حاضر قصد ندارم کانديداي خاصي را در اين رابطه معرفي کنم، اما يکي از استراتژي هاي مخالفان دولت براي شکستن آراء دولت معرفي کانديداي زن است تا بتوانند بخشي از آراء روحاني را به ويژه در ميان زنان به خود اختصاص دهند.

شاهد بوديم که در سال 92 روحاني با اختلافي در حدود 400 هزار رأي به رياست جمهوري رسيد و انتخابات به دور دوم کشيده نشد. باتوجه به نقدهاي موجود به دولت و اظهار نظر برخي اصلاح طلبان مبني بر اعلام کانديداي موازي با روحاني، به نظر شما چنين شرايطي روحاني را در انتخابات آينده با مشکل مواجه خواهد کرد يا خير؟

کانديدايي که از جانب بخشي از اصلاح طلبان براي پيشگيري از شرايط احتمالي و خالي نبودن دست اصلاح طلبان عنوان شده، بايد فردي باشد که ملزم به تمکين از رأي جبهه اصلاحات باشد. مانند دکتر عارف که در انتخابات سال 92 متکي بر رأي اصلاح طلبان بود. هر کانديدايي که بخواهد در مقابل روحاني از طرف جبهه اصلاح طلبان در انتخابات آينده نامزد شود بايد با اين رويکرد باشد که اگر جبهه به جمع بندي رسيد اين فرد بماند و اگر نه در مقابل روحاني انصراف دهد. اين استراتژي از سوي اصلاح طلبان تنها براي دفع ضرر است، چراکه اگر به هر دليلي روحاني در فاصله پس از ثبت نام تا رقابت هاي انتخاباتي نتوانست در رقابت شرکت کند، اصلاح‌طلبان دست شان تهي نباشد و بتوانند کانديداي مورد نظرشان را مورد حمايت قرار دهند. اين بخش از اصلاح طلبان معتقدند که براي حفظ خزانه رأي اصلاح طلبان و حفظ انسجام دروني اردوگاه اصلاح طلبي بايد کانديداي موازي وجود داشته باشد. به اعتقاد من هدف ديگري غير از اين نبايد در ميان اصلاح طلبان از طرح اين سخن وجود داشته باشد، چراکه تمامي ما تصورمان بر اين است که بايد از روحاني حمايت فراگير صورت گيرد تا روحاني بتواند با قدرت بيشتر به برنامه هاي خود در 4 سال آينده ادامه دهد.