دربحبوحه انتخابات ریاست جمهوری 92، حسن روحانی پیش از آنکه فرمان هدایت قوه مجریه را در دست بگیرد، اظهاراتی را بر زبان خود ساری و جاری ساخت و رفتاری از خود نشان داد که نویدبخش حرکت او در مسیر اصلاح طلبی در صورت جلوسش برپشت فرمان اتومبیل قوه مجریه بود.
با وجود آنکه جامه بی طرفی و اعتدال به تن کرده بود، همین تمایل او به حرکت در لاین چپ موجب شد تا اصلاح طلبان به حمایت از او بپاخیزند و محمدرضا عارف گزینه ریشهدار این جریان سیاسی را مجاب به کناره گیری کنند. مردم هم بر پایه ایمان و اعتقاد قلبیشان به اصلاح طلبان، دعوت سران اصلاحات را لبیک گفتند و در برگه های رای خود نام حسن روحانی را به رشته تحریر در آوردند. رئیس دولت تدبیر و امید پس از استقرار برپشت
فرمان اتومبیل دولت، در آغاز راه گاه در لاین چپ می راند و گاه مسیر مستقیم را برمیگزید و متمایل به رانندگی بین خطوط ممتد می شد. روحانی تا میانه های مسیر به صورت مارپیچی از چپ به میانه و از میانه به چپ رانندگی کرد. اما حرکات او در چند هفته اخیر حاکی از آن است که هرچه به انتهای راه نزدیک تر می شود نه تنها از لاین چپ که از مسیر مستقیم هم در حال منحرف شدن است و در لاین راست میراند و در آنجا مانور میدهد. این تغییر مسیر را میتوان از انتصابات صورت گرفته در دولت در هفته های اخیر و تشکیل فراکسیون سوم در خانه ملت در چند روز گذشته دریافت که از گردش روحانی به سمت راست در انتهای مسیر گواهی میدهد.
فراکسیون اعتدال؛ پوست خربزه دولت روحانی
فراکسیون اعتدال، ساختاری است که روز گذشته بنا به گفته منابع آگاه با حمایت برخی دولتیهای عضو حزب اعتدال و توسعه، ایجاد شد. این فراکسیون متشکل است از کسانی که پیشاز انتخابات هفتم اسفند ماه مشق اصولگرایی مینوشتند اما به ناگاه در آستانه ورود به مجلس
دیکته اصلاح طلبی نگارش کردند و برای جلوس بر کرسی های بهارستان دوشادوش محمدرضا
عارف ایستادند و با او عکس یادگاری گرفتند اما پس از فتح خانه ملت آرا خود را به سبد علی لاریجانی ریختند. این افراد از همان زمان تصاحب صندلی های مجلس خوارج وار عمل کردند و این روزها هم فرصتطلبتر از هر زمان دیگری از فراکسیونی که حضور خود در مجلس را مرهون آن هستند، تبری جسته و فراکسیون مستقلی با مدد برخی دولتی ها برای خود تشکیل دادهاند. به طوری که روز گذشته غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نمایندهای که زمانی کاندیدای لیست امید در حوزه انتخابیه رشت بود، با اشاره به تشکیل جلسه رسمی فراکسیون سوم اظهار داشت: « در این جلسه فراکسیون اعتدال، کاظم جلالی به عنوان رییس موقت فراکسیون انتخاب شد و غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی و فرشادان به عنوان نواب رئیس، مهرداد لاهوتی به عنوان سخنگو، عبدالرضا عزیزی و سمیه محمودی به عنوان دبیرهای این فراکسیون و همچنین سید محسن علوی به عنوان کارپرداز هیات رئیسه موقت فراکسیون اعتدال برگزیده شد.» نماینده مردم رشت با تاکید بر استقبال قابل توجه نمایندگان برای تشکیل فراکسیون اعتدال یادآور شد: «حدود هشتاد نفر از نمایندگان نسبت به تشکیل این فراکسیون اعلام حمایت کردند و امیدواریم تعداد اعضای فراکسیون به زودی از یکصد نفر تجاوز کند.» او گفت:« بنابر یکی از موارد اساسنامه فراکسیون، اعضا حتی اجازه شرکت در جلسات دیگر فراکسیونها را ندارند و طبیعتا عضویت همزمان در فراکسیونهای دیگر برای اعضای فراکسیون سوم ممکن نیست.» آنچه مبرهن است این است که تشکیل فراکسیون سوم موجب ریزش اعضای فراکسیون امید خواهد شد و هم اکنون نیز این مهم روی داده است چراکه در آخرین جلسه فراکسیون امید تنها 80 تن از 158 نفر نماینده حاضر در لیست امید حضور داشتند و قطعا برای بسیاری از نمایندگان، فراکسیونی با برخورداری از مزایای دولتی از فراکسیون اصلاح طلب و تحولخواه جذابیت بیشتری دارد. از طرفی دیگر کوچکشدن قطر دایره فراکسیون امید موجب کاهش توان اصلاح طلبان در مجلس خواهد شد. آنهم اصلاح طلبانی که زمانی رای خود را به رئیس دولت تدبیر و امید دادند اما این روزها شاهد آنند که همین دولت در حال حمایت از اصولگرایان دیروز و معتدلان امروز است.
چه بسا این رویکرد دولت در قبال اصلاح طلبان و تشکیل فراکسیون سوم در مجلس بسان پوست خربزه ای باشد که سال 96 در زیر پای حسن روحانی قرار گیرد و موجب فروافتادن روحانی از صندلی ریاست جمهوری شود.
خیز اصولگرایان در پاستور
پس از گمانهزنیهای فراوان درباره ترمیم کابینه دولت تدبیر و امید، دولت یازدهم دست به یک پاستور تکانی اساسی زد و بنا به گفته بسیاری، مقام اصلاح طلبان کابینه را تنزل داد و مجید انصاری، معاون پارلمانی اصلاح طلبش را به معاونت حقوقی خود فرستاد و در عوض به کام اصولگرایان عمل کرد و حسینعلی امیری اصولگرا را به بهارستان فرستاد. که این تغییرات روحانی به گمان کارشناسان رنگ و بویی سیاسی بهخود گرفته بود به طوری که محمد قمی، عضو فراکسیون امید در این باره، طی گفتگویی به
خبرنگار «آفتاب یزد» گفت:« انتخابات ریاست جمهوری 96 نزدیک است آقای روحانی تصمیم دارد هم رای اصولگرایان معتدل را در سبد رایش داشتهباشد و هم اصلاح طلبان را، از همین روی یکی از اهداف آقای روحانی با انتصاب امیری این است که اصولگرایان بیرون مجلس را هم به خود جذب کند» تغییرات در دولت به همین جا ختم نشد. در یکی از استراتژیکترین وزارتخانههای کابینه وزیر اصولگرای کشور که در ابتدا تلاش های بسیاری برای بیطرف نشان دادن خود میکرد، یک جوان کم تجربه
نزدیک به محمدباقر قالیباف را در سه پست حیاتی منصوب کرد. سلمان سامانی متولد سال59 از نزدیکان شهردار تهران، این روزها جامه سخنگو، معاونت امور استان ها و همینطور قائممقام وزیر کشور را به تن میکند! بدینترتیب وزن اصولگرایان در کابینه روحانی سنگینتر خواهد شد.
قدرناشناسی خطرناک
سران اصلاحات همواره از روحانی به صورت تمام قد حمایت کرده اند و به دفاع از سیاستهای او پرداخته اند و اخیرا سیدرضا خاتمی یکی از چهرههای مطرح این جریان سیاسی هم اظهار داشته است که: «گزینه اول و آخر اصلاحطلبان آقای روحانی است و اگر ایشان
در عرصه باشند، هیچ فرد دیگری از جریان اصلاحات نامزد نخواهد شد.» این در حالی است که اصولگرایان همواره منتقد و معترض سیاستهای حسن روحانی بودهاند و در بهترین حالت در برابر سیاست های او سکوت اختیار کرده اند. اما ورود دولتی ها به مجلس و دخالت آنها در انتخابات هیئت رئیسه برای نشاندن علی لاریجانی بر کرسی ریاست جمهوری و تشکیل فراکسیون سوم با حمایت آن ها که منجر به تنزل جایگاه فراکسیون امید خواهد شد و همینطور انتصابات اصولگرایانه در بدنه دولت ممکن است موجبات ناراحتی اصلاحطلبان را فراهم کند و همین امر برای حسن روحانی ایجاد خطر نماید. حسن روحانی که در انتخابات ریاست جمهوری با پوشیدن جامه اعتدال و بیطرفی بدون برخورداری از هیچ پشتوانهای به کارزار رقابت ورود کرد، با اتخاذ رویکردی اصلاحطلبانه توانست نظر اعضای این جریان سیاسی را به خود جلب کند و آنها را به حمایت از خود مجاب نماید و از همین روی روحانی باز هم در کمتر 10 ماه آینده به پشتیبانی اصلاحطلبان نیازمند خواهد بود اما این روزها در لاین راست سپهر سیاسی ایران می راند. غافل از اینکه همین حرکت به سمت راست باب میل اصولگرایانی که خواهان فرستادن روحانی به گوشه رینگ هستند، تمام خواهد شد.