افشاگری فردوسی پور از اقدام زشت محمود فکری

پس از بازی هفته گذشته میان تیم‌های نفت و گاز گچساران و مس سونگون، زمانی که خبرنگاران برای مصاحبه به سوی محمود فکری، سرمربی تیم نفت و گاز گچساران می‌روند، او حاضر به مصاحبه نمی‌شود. از آنجا که تعدادی از خبرنگاران از این امتناع فیلمبرداری کرده بودند، فکری به اطرافیانش دستور می‌دهد گوشی‌های آن‌ها را بگیرند؛ که در جریان این اتفاق، خبرنگاران مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند.

در طول هفته، فکری مدعی شده بود که اطرافیانش مرتکب خطایی نشده‌اند و ماجرا تنها در حد گرفتن گوشی و پاک کردن فیلم‌ها بوده و هیچ زد و خوردی رخ نداده است. اما اوضاع زمانی جالب شد که مدیرعامل نفت و گاز گچساران روی خط برنامه عادل فردوسی‌پور آمد؛ او با دیدن تصاویر ضرب و شتم خبرنگاران توسط اطرافیان فکری شوکه شد و اظهار داشت که ماجرا را برای او نیز به‌گونه‌ای تعریف کرده بودند که گویی درگیری فیزیکی رخ نداده است.

البته جا دارد شجاعت مدیرعامل گچساران تحسین کنیم که در آنتن زنده از خبرنگاران و اصحاب رسانه عذرخواهی کرد.

عادل فردوسی‌پور در این باره می‌گوید: «محمود فکری تصور می‌کرد تمام فیلم‌های خبرنگاران پاک شده و از وجود دوربین‌های مداربسته غافل بود؛ بنابراین فکرش را هم نمی‌کرد که سندی از ضرب و شتم خبرنگاران باقی مانده باشد.»

در ادامه، فکری که تاب شنیدن این حرف‌ها را نداشت، روی خط برنامه آمد و مدعی شد که برنامه قصد فریب مردم را دارد. او با بیان اینکه «فیلم‌ها در سطل زباله گوشی خبرنگاران موجود است»، فردوسی‌پور را به مظلوم‌نمایی متهم کرد. فکری همچنین ادعا کرد که خبرنگاران مضروب، کارت شناسایی (آی‌دی کارت) نداشته است. اما این ادعا دیری نپایید، چرا که مسئول روابط عمومی هیئت فوتبال آذربایجان شرقی روی خط آمد و تأیید کرد که کارت خبرنگاری افراد حاضر، کاملاً معتبر بوده است.

فکری در ادامه با ادبیاتی عجیب مدعی شد که آن‌ها خبرنگاران را نزده‌اند، چرا که «اگر ما می‌زدیم، سالم از آنجا بیرون نمی‌رفتند!» او آسیب‌دیدگی خبرنگاران را نیز ناشی از مقاومت آن‌ها در برابر تحویل گوشی و پاک کردن فیلم‌ها دانست.

اکنون سوال اساسی و بی‌پاسخ اینجاست: آقای فکری! شما و اطرافیانتان اصلاً به چه حقی قصد ضبط گوشی خبرنگاران را داشتید؟ مگر شما مأمور قانون یا نیروی انتظامی هستید؟

عجیب‌تر آنکه حتی در لحظاتی که فیلم ضرب و شتم از قبل‌تر پخش می‌شد، او همچنان با اعتمادبه‌نفس اصل ماجرا را انکار می‌کرد.

حضور امثال فکری بر نیمکت‌های لیگ برتر، پاسخی روشن به چرایی سقوط آزاد کیفیت لیگ و افول اخلاق حرفه‌ای است. وقتی سیستم به جای غربالگری بر اساس صلاحیت فنی و شخصیتی، به افرادی تریبون می‌دهد که فقر دانش خود را با خشونت جبران می‌کنند، طبیعی است که فوتبال ما روز‌به‌روز از استانداردهای بین‌المللی فاصله بگیرد.