گروکشی بر سر ویرانههای اهواز ؛ تمکین به قانون یا انحلال شورا
در شرایطی که بیش از سه سال است دهها چهره ملی و استانی برای پایان دادن به منازعات فرسایشی شورا پادرمیانی کردهاند و دعای خیر بیش از یک میلیون شهروند برای سامان یافتن وضعیت شهر پشت سر این تلاشهاست، شاهد تکرار سناریوی بحرانآفرینی هستیم. درست در زمانی که اهواز پس از سالها آشفتگی و مدیریتهای ناکارآمد، با استقرار سرپرست جدید شهرداری، دوران گذار به آرامش نسبی را تجربه میکند و چرخ توسعه به حرکت درآمده است، همان جریان خاص مجدداً عزم خود را جزم کرده تا با قفل کردن فرآیندها، شهر را به عقب برگرداند.
این اقلیت، با آگاهی کامل از اینکه بدنه کارشناسی و مدیریتی شهر دیگر با آنان همراهی نخواهد کرد، همچنان بر طبل حذف سرپرست جدید میکوبند. پیام نانوشته اما روشنِ رفتار آنان این است: «یا شهر باید مطابق میل ما اداره شود، یا محکوم به نابودی است.» گویی بازگشت به دوران بینظمی، بلاتکلیفی و بیبرنامگی، ترجیح آنان بر ثبات شهر است.
حافظه تاریخی اهواز فراموش نخواهد کرد که همین افراد بودند که پیشازاین با «آبستراکسیون» (عدم حضور عمدی) و تعطیلی مکرر جلسات، شهر را به گروگان گرفتند. این همان طیفی است که در چهار سال گذشته، علیرغم در اختیار داشتن بودجهای بیسابقه و کمنظیر در ۴۶ سال اخیر (بودجهای که اهل فن معتقد بودند میتواند چهره اهواز را دگرگون کند)، کارنامهای جز رکود، عقبماندگی زیرساختی و انباشت نارضایتی عمومی بر جای نگذاشت. اصرار امروز آنان بر تغییر وضعیت موجود، نامی جز «تعمد در توقف توسعه» و «تخریب امید مردم» ندارد.
اما در سوی دیگر این معادله، گروهی از اعضای شورای شهر با درک عمیق از حساسیت مقطع کنونی، صف خود را جدا کرده و شجاعانه در کنار مردم ایستادهاند. این گروه اعلام کردهاند تا زمانی که تصمیمی مبتنی بر منطق و منافع عمومی اتخاذ نشود، با جریان مخرب همراهی نخواهند کرد. برآیند این ایستادگی، رسیدن به یک دو راهی سرنوشتساز و شفاف است:
«یا انتخاب شهرداری توانمند، پاکدست و متخصص؛ یا انحلال شورا و سپردن کلید شهر به دولت.»
اگرچه انحلال شورا گزینهای تلخ به نظر میرسد، اما در شرایط بنبست کنونی، تصمیمی عاقلانه، شجاعانه و تنها راه نجات اهواز از چرخه باطل سیاسیکاری است. اهوازِ امروز دیگر تابو توان آزمون و خطا ندارد.
جریانی که سالها فرصتسوزی کرده، باید بداند که دوران معاملات پشتپرده و تحمیل خواستههای شخصی به پایان رسیده است. مردم و نمایندگان دلسوزشان این بار تنها پای میز مذاکرهای خواهند نشست که خروجی آن انتخاب گزینهای اصلح و کاربلد باشد. امروز اهواز بیش از هر زمان دیگری نیازمند تعقل، صداقت و ایستادگی بر اصول است و هر مسیری غیر از این، خیانت به امانت مردم و هموار کردن راه برای نابودی شهر خواهد بود.