حداقل حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی در سال جدید چقدر می شود؟

‍✅ بدهی دولت (ها) به تامین اجتماعی از کجا سرچشمه می گیرد؟


بسیار شنیده ایم که دولت به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است اما نمی دانیم چرا؟ دولت به دلیل عمل نکردن به تعهداتش به سازمان تأمین اجتماعی سالهاست به عنوان بزرگترین بدهکار تامین اجتماعی شناخته شده است. این بدهی ها اینگونه ایجاد شده است:

۱) دولت متعهد است حق بیمه کارگاههای زیر ۵ نفر را که تعدادشان ۱ میلیون ۳۰۰ هزار نفر بود را به تأمین اجتماعی پرداخت کند، که نمی کند.

۲) با بازنشسته کردن اجباری کارگران کارخانه هایی که بر طبق ماده ۱۰ نوسازی صنایع جهت بهسازی محیط زیست، تعطیل و دست به اخراج کارگران خود می زنند، دولت متعهد شده است که ۵ سال حق بیمه آنان را بدهد تا بازنشسته شوند، که نمی دهد.

۳) ۷۶۰ هزار رانندگان تاکسی که با ۱۳.۵ درصد پرداخت حق بیمه در سازمان تامین اجتماعی شناخته می شوند، دولت می بایست ۱۳.۵ درصد باقی مانده حق بیمه این رانندگان را به سازمان پرداخت کند، که نمی کند.

۴) دولت ۲۶ گروه میهمان ناخوانده را بر سر سفره تامین اجتماعی تحمیل کرده است از جمله هنرمندان، روحانیون، خادمین مساجد، گروههای صنایع دستی، زنبورداران.... که پرداخت حق بیمه شان باید توسط دولت صورت گیرد، که پرداختی انجام نمی گیرد.

۵) هفت درصد حق بیمه اسیران جنگ ایران و عراق که دولت متعهد شده واریز کند، که نمی کند.

۶) سه درصد مطالبه تامین اجتماعی از سال ۱۳۵۴ (دولت هویدا که در خرانه دولت مانده بود) که بر عهده دولت بوده و هر سال آن را به سال دیگر موکول می کند.

۷) حق بیمه کارمندان دولتی که به زور توسط دولت به تأمین اجتماعی آورده شده اند، هنوز پرداخت نگردیده است.

۸) حق بیمه کارگران و کارمندان شرکت های دولتی چون مخابرات، برق منطقه ای ... که دولت باید به تامین اجتماعی پرداخت کند که پرداخت نمی کند.

۹) مبلغ خرید کارخانه های سودده که دولت از تامین اجتماعی با قیمت پایین خریداری کرده ولی تاکنون پرداخت نکرده است از جمله کارخانه تولید سانتریفوژ تسا در شهرهای کرج و اشترجان اصفهان و شهرهای دیگر

۱۰) در زمان کرونا هزینه درمان بیماران غیر تأمین اجتماعی بستری در بیمارستان های تامین اجتماعی که پرداخت نشده است.

۱۱) بدهی وزارت بهداشت به تامین اجتماعی در پرداخت سرانه درمان بیمه شدگان تامین اجتماعی(طرح تحول بیمه سلامت)

۱۲) خرید ۲۹ بیمارستان از تامین اجتماعی که مبلغ توافق شده برای واگذاری آنها به تأمین اجتماعی داده نشده است.

۱۳) وام های دریافتی (۳ میلیارد تومان) در زمان جنگ از بانک رفاه کارگران، که پرداخت نگردیده است.

اینها تنها بخش کوچکی از ۶۷ مورد بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی است. طبق ماده ۲۲ آیین دادرسی مدنی، بدهی دولت به تامین اجتماعی می بایست به روز محاسبه شود و سود مرکب به آن تعلق می گیرد. طبق محاسبه کارشناسان بازنشستگان مستقل تا روز نگارش این مطلب دولت مبلغی نزدیک به ۸۵۰ هزار میلیارد تومان(۸۵۰ همت) به تامین اجتماعی و یا دقیق تر به کارگران و بازنشستگان تامین اجتماعی بدهکار است که از پرداخت آن شانه خالی می کند و در بودجه سال ۱۴۰۲ هم به جای ۲۰۰ هزار میلیارد تومان فقط ۵۶ هزار میلیارد را تقبل کرده است که معلوم نیست پرداخت شود یانه. که اگر قرار به پرداخت باشد باز هم به جایش شرکتها یا کارخانه های ورشکسته را به تامین اجتماعی تحمیل خواهد کرد آن هم با قیمت های نجومی.

سازمان تأمین یک سازمان عمومی و غیردولتی است که با مبالغ دریافتی از کارگران و بازنشستگان ایجاد شده است. دولت حق دخالت در آن را ندارد اما با تصویب قوانین مختلف درحالیکه اجازه دخالت در آن را ندارد تمام مسئولین آن را دولت انتخاب می کند! یعنی بدهکار بزرگ یک سازمان برای عدم پرداخت بدهی خود کنترل آن را در دست می گیرد و در عمل آن را به نابودی کشانده است!

پ.ن.: البته این بدهی ها شامل همه دولتها می شود ولی متأسفانه دولت فعلی هم بجای تسویه بخشی از بدهی خود به سازمان تأمین اجتماعی که حق الناس است، به دنبال در اختیار گرفتن کامل این سازمان و ادغام آن با صندوق بازنشستگی کشوری و لشکری است تا هم بدهی دولت به این سازمان عمومی غیردولتی به فراموشی سپرده شود و هم از منابع تأمین اجتماعی و سایر صندوقهای پولدار برای تأمین منابع لازم جهت پرداخت به صندوقهای دولتی که فعلا از بودجه عمومی پرداخت می شود استفاده کند!

به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید

‍✅ بدهی دولت (ها) به تامین اجتماعی از کجا سرچشمه می گیرد؟


بسیار شنیده ایم که دولت به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است اما نمی دانیم چرا؟ دولت به دلیل عمل نکردن به تعهداتش به سازمان تأمین اجتماعی سالهاست به عنوان بزرگترین بدهکار تامین اجتماعی شناخته شده است. این بدهی ها اینگونه ایجاد شده است:

۱) دولت متعهد است حق بیمه کارگاههای زیر ۵ نفر را که تعدادشان ۱ میلیون ۳۰۰ هزار نفر بود را به تأمین اجتماعی پرداخت کند، که نمی کند.

۲) با بازنشسته کردن اجباری کارگران کارخانه هایی که بر طبق ماده ۱۰ نوسازی صنایع جهت بهسازی محیط زیست، تعطیل و دست به اخراج کارگران خود می زنند، دولت متعهد شده است که ۵ سال حق بیمه آنان را بدهد تا بازنشسته شوند، که نمی دهد.

۳) ۷۶۰ هزار رانندگان تاکسی که با ۱۳.۵ درصد پرداخت حق بیمه در سازمان تامین اجتماعی شناخته می شوند، دولت می بایست ۱۳.۵ درصد باقی مانده حق بیمه این رانندگان را به سازمان پرداخت کند، که نمی کند.

۴) دولت ۲۶ گروه میهمان ناخوانده را بر سر سفره تامین اجتماعی تحمیل کرده است از جمله هنرمندان، روحانیون، خادمین مساجد، گروههای صنایع دستی، زنبورداران.... که پرداخت حق بیمه شان باید توسط دولت صورت گیرد، که پرداختی انجام نمی گیرد.

۵) هفت درصد حق بیمه اسیران جنگ ایران و عراق که دولت متعهد شده واریز کند، که نمی کند.

۶) سه درصد مطالبه تامین اجتماعی از سال ۱۳۵۴ (دولت هویدا که در خرانه دولت مانده بود) که بر عهده دولت بوده و هر سال آن را به سال دیگر موکول می کند.

۷) حق بیمه کارمندان دولتی که به زور توسط دولت به تأمین اجتماعی آورده شده اند، هنوز پرداخت نگردیده است.

۸) حق بیمه کارگران و کارمندان شرکت های دولتی چون مخابرات، برق منطقه ای ... که دولت باید به تامین اجتماعی پرداخت کند که پرداخت نمی کند.

۹) مبلغ خرید کارخانه های سودده که دولت از تامین اجتماعی با قیمت پایین خریداری کرده ولی تاکنون پرداخت نکرده است از جمله کارخانه تولید سانتریفوژ تسا در شهرهای کرج و اشترجان اصفهان و شهرهای دیگر

۱۰) در زمان کرونا هزینه درمان بیماران غیر تأمین اجتماعی بستری در بیمارستان های تامین اجتماعی که پرداخت نشده است.

۱۱) بدهی وزارت بهداشت به تامین اجتماعی در پرداخت سرانه درمان بیمه شدگان تامین اجتماعی(طرح تحول بیمه سلامت)

۱۲) خرید ۲۹ بیمارستان از تامین اجتماعی که مبلغ توافق شده برای واگذاری آنها به تأمین اجتماعی داده نشده است.

۱۳) وام های دریافتی (۳ میلیارد تومان) در زمان جنگ از بانک رفاه کارگران، که پرداخت نگردیده است.

اینها تنها بخش کوچکی از ۶۷ مورد بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی است. طبق ماده ۲۲ آیین دادرسی مدنی، بدهی دولت به تامین اجتماعی می بایست به روز محاسبه شود و سود مرکب به آن تعلق می گیرد. طبق محاسبه کارشناسان بازنشستگان مستقل تا روز نگارش این مطلب دولت مبلغی نزدیک به ۸۵۰ هزار میلیارد تومان(۸۵۰ همت) به تامین اجتماعی و یا دقیق تر به کارگران و بازنشستگان تامین اجتماعی بدهکار است که از پرداخت آن شانه خالی می کند و در بودجه سال ۱۴۰۲ هم به جای ۲۰۰ هزار میلیارد تومان فقط ۵۶ هزار میلیارد را تقبل کرده است که معلوم نیست پرداخت شود یانه. که اگر قرار به پرداخت باشد باز هم به جایش شرکتها یا کارخانه های ورشکسته را به تامین اجتماعی تحمیل خواهد کرد آن هم با قیمت های نجومی.

سازمان تأمین یک سازمان عمومی و غیردولتی است که با مبالغ دریافتی از کارگران و بازنشستگان ایجاد شده است. دولت حق دخالت در آن را ندارد اما با تصویب قوانین مختلف درحالیکه اجازه دخالت در آن را ندارد تمام مسئولین آن را دولت انتخاب می کند! یعنی بدهکار بزرگ یک سازمان برای عدم پرداخت بدهی خود کنترل آن را در دست می گیرد و در عمل آن را به نابودی کشانده است!

پ.ن.: البته این بدهی ها شامل همه دولتها می شود ولی متأسفانه دولت فعلی هم بجای تسویه بخشی از بدهی خود به سازمان تأمین اجتماعی که حق الناس است، به دنبال در اختیار گرفتن کامل این سازمان و ادغام آن با صندوق بازنشستگی کشوری و لشکری است تا هم بدهی دولت به این سازمان عمومی غیردولتی به فراموشی سپرده شود و هم از منابع تأمین اجتماعی و سایر صندوقهای پولدار برای تأمین منابع لازم جهت پرداخت به صندوقهای دولتی که فعلا از بودجه عمومی پرداخت می شود استفاده کند!

به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید