رد پای «مربی» در استقلال پیدا نیست
استقلال بازی خانگیاش برابر یکی از قعرنشینان لیگ برتر را به سختی و تنها با یک گل به سود خودش به پایان برد؛ تک گلی که فرشید اسماعیلی در آخرین دقایق بازی روی یک شوت از راه دور به ثمر رساند. البته بعد از این گل هم آبیپوشان صاحب یک ضربه پنالتی شدند، اما شوت چیپ مهدی قائدی به تور نرسید تا استقلال مدیون اسماعیلی باقی بماند. نکته اینجاست که در نمایشهای استقلال همچنان اثری از تدابیر فنی به چشم نمیخورد. تیم هارمونی لازم را ندارد و اگر برنده میشود، معمولا به خاطر هنر بازیکنان است، نه کارهای فنی و ترکیبی تکرار شونده. در همین بازی اگر شوت فرشید اسماعیلی نبود شاید استقلال دو امتیاز مهم دیگر از دست میداد و باز محمود فکری ناچار میشد زمین و زمان را به ایجاد اخلال در کار استقلال متهم کند. اسماعیلی البته مدتهاست افت کرده، اما باز شوت او در این بازی کارآمدتر از تدابیر فکری بود.
بدون تعارف استقلال با محمود فکری کار سختی برای قهرمانی در لیگ بیستم دارد. از نظر فنی خیلی پیش آمده که مسابقات این تیم همینطور ملالآور و سردرگم بوده و هر بار هم که این مساله گوشزد میشود، کادرفنی فقط یک پاسخ دارد: «مگر کدام تیم دارد خوب بازی میکند؟» اصلا فرض کنیم هیچ تیمی خوب نیست؛ اگرچه در همین بازی با تراکتور پرسپولیس نمایش خوبی داشت و سپاهان هم اخیرا چشمنواز ظاهر شده، اما آیا این دلیل میشود که استقلال با این همه بازیکن چنین نمایشهایی داشته باشد؟ به علاوه به نظر میرسد فکری تسلط کافی هم روی رخکتن تیمش ندارد. او بعد از بازی گفت وریا غفوری به درخواست خودش تعویض شده، اما آیا بازیکنی که درخواستش از سوی کادرفنی اجابت میشود، بعد از تعویض چنین رفتارهایی انجام میدهد؟ کاش راست گفته باشید آقای فکری!
گل