آن روز چيزي حدود 10زن ايراني كه در اثر وجود يك حفره در سايت اينترنتي فروش بليت مسابقات موفق به خريد بليت آن بازي شده بودند پشت در ماندند و مجوز حضور در استاديوم را نگرفتند، اما زنان سوري بدون هيچ مشكلي و بعضا با حجاب نامتعارف روي سكو نشستند.

پس از اين بازي بود كه بحث در مورد حضور بانوان در ورزشگاه دوباره بالا گرفت. اين بار اما يك كمپين هم راه افتاد كه در فضاي مجازي سروصداي زيادي داشت. بر اين اين اساس زنان هوادار فوتبال از مردان مي‌خواستند در اعتراض به تك‌جنسيتي بودن حضور هواداران در ورزشگاه‌هاي ايران، داربي85 را تحريم كنند تا اين بازي در محاصره سكوهاي خالي برگزار شود.

در آن زمان اين كمپين حسابي گل كرد و خيلي از مردهايي كه البته خودشان هم زياد اهل استاديوم رفتن نبودند آن را تبليغ و ترويج كردند، اما همان زمان هم روشن بود پويش مورد نظر به‌سختي شكست خواهد خورد، چرا كه داربي در ايران بازي فوق‌العاده خاصي است كه به ندرت تحت تاثير اهداف جانبي قرار مي‌گيرد.

در نهایت هم تمام سکوها، راه‌پله‌ها و راهروهای آزادی پر شد و هزاران هوادار هم پشت در ماندند. اين مساله نشان مي‌دهد براي راه انداختن هر كمپيني، بايد حداقل آشنايي با فضاي سوژه وجود داشته باشد.

در اين بين مسلما تحرك مجازي پسران جواني كه هرگز در عمرشان هوس نكرده‌اند يك بازي فوتبال را هم از نزديك ببينند، نمي‌تواند چندان تغييري در واقعيت ايجاد كند و زنان ايراني را به استاديوم برساند. به نظر مي‌رسد بانوان علاقه‌مند به فوتبال بايد راه‌هاي منطقي‌تري براي رساندن صداي خودشان به گوش مسوولان پيدا كنند.