پرسپولیس برنده بزرگ این هفته
بعد از برگزاری دیدارهای هفته چهاردهم تقریبا در تمام رسانهها این جملات را فوتبال دوستان دیدند، اینکه تنور رقابتهای لیگ داغ شد و همه چیز در این هفته به نفع پرسپولیس رقم خورد. این گزارهها درست هستند اما هر اتفاقی در هر جای دنیا یک «چرا» و یک «چطور» دارد، یعنی در اینکه دنیا به کام پرسپولیس و یحیی گل محمدی شد کسی تردید ندارد اما چرا و چطور این چنین شد؟
در نخستین بازیهای زمستانی لیگ بیست و سوم استقلال صدرنشین در سیرجان متوقف و سپاهان مدعی در خانه مغلوب آلومینیوم شد. پرسپولیس برگزار کننده آخرین بازی این هفته بود و در خانه با پیروزی مقابل شمس آذر فاصله خود را با دو رقیب سنتی کمتر کرد. پرسپولیس آنقدر به این سه امتیاز نیاز داشت که حتی ۱۰ نفره هم از غول کش این فصل نترسید و آنقدر فشار آورد تا بالاخره به خواستهاش رسید. پرسپولیس با اطلاع از نتایج دو مدعی تمام وجودش را برای برد گذاشت و بعد از مدتها بحران و ناکامی دوباره همان تیم همیشگی شد.
حالا استقلال با ۲۹ امتیاز و ۱۴ بازی در صدر جدول است، سپاهان با ۱۳ بازی و ۲۷ امتیاز دوم و پرسپولیس با ۱۳ مسابقه و ۲۵ امتیاز اگرچه در پله چهارم ایستاده (تراکتور از ۱۴ بازی ۲۵ امتیاز دارد) اما جدیترین تعقیب کننده مدعیان جام خواهد بود! پس تکلیف «چرا» مشخص است، همه نتایج به نفع پرسپولیس بود و یحیی گل محمدی بعد از دو ماه جهنمی نفسی به راحتی کشید و شب با آرامش خوابید. حالا پرسپولیسیها با انگیزه و روحیه بیشتری برای ادامه فصل تمرین و برنامهریزی میکنند. اما «چطور»...
در خود مسابقه پرسپولیس برابر شمس آذر- تیمی که فولاد و ملوان را در خانه خودشان برده و یقه استقلال را هم گرفت - یک سری اتفاقات و اشتباهات دوباره تکرار شد. علی نعمتی دوباره پنالتی داد، پرسپولیس دوباره ۱۰ نفره شد، شمس آذر باز هم خوب بازی کرد و علیرضا بیرانوند باز هم پنالتی گرفت که در ریباند توپ به تور دروازهاش رسید. شمس آذر فصل را با امتیاز منفی آغاز کرد اما آنقدر خوب بوده که همین حالا صدرنشین نیمه دوم جدول است. تیمهایی که برای اولین بار به لیگ برتر میآیند، بخصوص اگر قبلاً تجربه این فضا را نداشته باشند، همیشه جدیترین کاندیدا برای بازگشت به لیگ آزادگان هستند اما شمس آذر یک استثناست.
یحیی گل محمدی برای بردن این رقیب - در هفتهای که بهترین فرصت با توقف رقبا برایش مهیا شده بود - به مقدار زیادی سنت شکنی و تغییر قالب نیاز داشت. یحیی نمیتوانست چیزی را به قضا و قدر واگذار کند. او قبلاً در بازی با الدحیل فرصت مسلم را در همین ورزشگاه از دست داده بود و تکرار این ماجرا میتوانست به قیمت تنزل به پایینترین سطح محبوبیت در تمام عمر حرفهایاش - چه به عنوان بازیکن و چه مربی - تمام شود. گل محمدی دیگر فرصت اشتباه نداشت و به درستی دست از روشهای همیشگی کشید و با وجودی که تعداد زیادی از بازیکنانش ناآماده یا غایب بودند، شجاعانه ارنج کرد. او تیمش را تنها با یک هافبک دفاعی به میدان فرستاد، با وجود نداشتن مهاجم شهاب زاهدی را بیرون گذاشت و خلاصه اینکه نتیجه تمام تغییرات یحیی غافلگیری «سعید دقیقی» و در نهایت سه امتیاز برای پرسپولیس شد. اما این گرم شدن تنور رقابت در صدر جدول در سرمای زمستان، فقط وابسته به نتایج هفته چهاردهم نیست. میدانیم که جام ملتها در پیش است و لیگ برتر با سرعت دیدارهای معوقه را برگزار در پایان نیم فصل به خواب زمستانی میرود.
حالا استقلال تنها یک بازی باقی مانده دارد، برابر پیکان که روی کاغذ میشود ۳ امتیاز را به نام جواد نکونام زد. پس استقلال در بهترین حالت با ۳۲ امتیاز به کار خود پایان میدهد. سپاهان اما دو بازی باقیمانده دارد و میتواند به عدد ۳۳ در جمع امتیازات برسد. پرسپولیس هم دو بازی دیگر دارد، دیدار معوقه از هفته یازدهم با نساجی و تقابل با مس، دو تیم با یک ویژگی مشترک که هر دو در بحران هستند. نساجی دست به تغییر مربی زده و مربی جدید هنوز نام بازیکنان را نمیداند، ساکت الهامی هم پنجمین باخت متوالی را این هفته با مس آورد و در بدترین شرایط عمر مربیگری خود قرار دارد.
پس پرسپولیس از نظر هوادارانش باید روی ۶ امتیاز باقیمانده حساب کند و این یعنی رسیدن به عدد ۳۱ در پایان نیم فصل و اختلاف ۱ و ۲ امتیازی با استقلال و سپاهان که در بازی بعدی یک لشگر غایب خواهد داشت. تراکتور هم که البته این فصل نتایج سینوسی داشته با بردن آخرین بازی نهایتا ۲۸ امتیازی خواهد شد تا بعد از سپاهان، استقلال و پرسپولیس در رتبه چهارم بنشیند. آن وقت معنی گرم شدن تنور رقابتهای لیگ مشخصتر میشود.