فریده اولادقباد در گفتوگو با روزنو مطرح کرد؛
بیثباتی در سطوح مدیریت عالی، میانی و اجرایی آموزش و پرورش بیداد میکند/ آموزش و پرورش باید اولویت اول کشور باشد
از قرار معلوم وضعیت در آموزش و پرورش بر وقف مراد نیست و پس از آنکه محمدعلی نجفی در دولت یازدهم نتوانست رای اعتماد نمایندگان را برای تصدی این وزارتخانه کسب کند، علیاصغر فانی، فخرالدین احمدیدانشآشتیانی و سیدمحمد بطحایی پس از مدتی مدیریت در این وزارتخانه با این سمت خداحافظی کردند و اکنون سیدجواد حسینی سرپرستی این وزارتخانه را تا تعیین وزیر از سوی رییس جمهور به عهده دارد.
روزنو :
روزنو – محمد آیتی: از قرار معلوم وضعیت در آموزش و پرورش بر وقف مراد نیست و پس از آنکه محمدعلی نجفی در دولت یازدهم نتوانست رای اعتماد نمایندگان را برای تصدی این وزارتخانه کسب کند، علیاصغر فانی، فخرالدین احمدیدانشآشتیانی و سیدمحمد بطحایی پس از مدتی مدیریت در این وزارتخانه با این سمت خداحافظی کردند و اکنون سیدجواد حسینی سرپرستی این وزارتخانه را تا تعیین وزیر از سوی رییس جمهور به عهده دارد.
اینکه چرا اوضاع و احوال در بزرگترین وزارتخانه کشور روبراه نیست مهمترین سوال جامعه بزرگ فرهنگیان است.
در همین خصوص، فریده اولادقباد عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس به سایت روزنو گفت: نظام آموزش و پرورش با معضلات نگرانکنندهای نظیر کیفیت پایین آموزش، ضعف یا فقدان آموزشهای شهروندی و مهارتهای زندگی، میزان قابل توجه آسیبهای اجتماعی در میان دانشآموزان، حقوق پایین معلمان، عدم پرداخت به موقع حقوق معلمان، سیاستزدگی و مداخله افراد غیرمسئول و... روبروست؛ در حالی که آموزش رایگان جزو حقوق شهروندی مردم ایران محسوب میشود و طبق اصل 30 قانون اساسی، دولت موظف است که وسایل آموزش و پرورش را تا پایان دوره متوسطه، رایگان برای دانشآموزان فراهم کند و از طرفی، وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور بطور رایگان گسترش دهد.
وی افزود: به هر حال در طول چهار دههای که از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران میگذرد به رغم دشواریهایی که با آن مواجه بودیم، نظام آموزش و پرورش توانسته تا حدود زیادی بستر تحصیلات عمومی را برای همگان فراهم کند و این موضوع حتی در دوران بحرانی هشت سال دفاع مقدس هم به خوبی دیده شد.
این نماینده تهران اظهار داشت: یکی از آسیبهای کلان نظام آموزش و پرورش در ایران، کوچکانگاری آموزش و پرورش است. همین رویکرد باعث شده تا امروز شاهد آسیبهای اجتماعی زیادی در کشور باشیم، زیرا نهاد مدرسه و آموزش محلی مناسب برای ایجاد وحدت و انسجام ملی است و هیچگاه نباید کار بزرگ معلمان را کوچک دید. وقتی به آموزش و پرورش آنطور که باید و شاید بودجه تخصیص داده نمیشود و گاهی میبینیم که این بودجه در بخشهای کماثرتر خرج میشود چطور میتوانیم به آینده آموزشی و تربیتی فرزندان خود که بزرگترین سرمایههای کشور هستند امیدوار بود؟ متاسفانه طرح نماد (نظام مراقبت اجتماعی از دانشآموزان) به دلیل کمبود اعتبار و نیروی متخصص در بسیاری از شهرستانها و حتی برخی بخشهای شهر تهران به درستی اجرا نمیشود که ضرورت دارد تا دولتمردان به این بخش نگاه ویژهای داشته باشند زیرا بسیاری از آسیبهای اجتماعی حاصل نپرداختن به این طرح جامع است.
رییس فراکسیون زنان مجلس تصریح کرد: بیثباتی در سطوح مدیریت عالی، میانی و اجرایی آموزش و پرورش بیداد میکند و امروز میبینیم که بیشترین بیثباتی و استیضاح و تغییر وزیر در وزارت آموزش و پرورش رقم خورده است.
وی در ادامه گفت: یکی دیگر از مشکلات سیستم آموزشی ما به ساختار بیمار اقتصاد آموزش و پرورش برمیگردد؛ از طرفی ما کمبود بودجه داریم و از طرف دیگر شاهد توزیع ناعادلانه همین بودجه مختصر هستیم. بخشی از کمبود بودجه به دلیل پیشبینی نشدن جمعیت دانشآموزی برای استخدام و بکارگیری نیروها است و تا زمانی که اقتصاد کشور متکی به نفت باشد نمیتوانیم آنطور که انتظار است از مشارکت مردم در اداره نهاد آموزش و پرورش سود ببریم.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیان کرد: آموزش و پرورش هر ساله با 10 هزار میلیارد کسری بودجه مواجه است و از سوی دیگر 95 درصد بودجه این وزارتخانه صرف هزینههای جاری میشود. باید قبول کنیم که با این اوصاف نمیتوانیم به مطالبات به حق همکاران فرهنگی خود رسیدگی و رضایت آنها را ایجاد کرد. امروز بیش از 40 درصد مدارس کشور نیاز به تخریب، نوسازی، بهسازی و مقامسازی دارد که حقیقتاً با بودجه موجود، این روند سرعتی کند خواهد داشت.
اولادقباد در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم دولتها، آموزش و پرورش را همیشه در اولویت اول خود قرار دهند و سهم آموزش و پرورش را در بودجه عمومی کشور افزایش دهند تا لااقل به مرور زمان برخی مشکلات این خانواده بزرگ حل و فصل شود.