«علی واعظ» از تحلیلگران ارشد گروه بین المللی بحران در مقاله ای در پایگاه تحلیلی «هیل» نزدیک به کنگره به دلایلی اشاره کرده است که از دید او ترامپ رییس جمهوری امریکا سیاست هایش کاملا د ست.

به گزارش سایت روزنو ، مشروح این مقاله به شرح ذیل است:

اگر شامپاین حلال بود تندروها در ایران می توانستند آن را به افتخار و به سلامتی دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا بنوشند چرا که او کاری را کرد که آنان انتظارش را می کشیدند. او از توافق هسته ای ۲۰۱۵ میان ایران و قدرت های جهانی خارج شد. 

تندروها در ایران مانند ترامپ در امریکا این توافق را بی فایده قلمداد می کردند آنان اکنون می توانند مدعی شوند که داوری شان درست بود. با این حال، شادمانی تندروها در ایران بیش تر با انگیزه شخصی و برای منافع آنهاست: استدلال رییس جمهوری امریکا و اقدامات او راه را برای قدرت گیری سیاسی و اقتصادی تندروها در ایران در سال های پیش رو هموار می کند. 

از سال ۲۰۱۳ میلادی، اصولگرایان در هر انتخاباتی که در ایران برگزار شده باخته اند از انتخابات شوراها تا انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری. علیرغم رقبای پراگماتیست (عملگرا) که باور دارند که انقلاب باید رویکردی ملایم و صلح آمیز را با جهان داشته باشد اصولگرایان برنامه ای برای حل مشکلات اقتصادی و خروج از بحران ارائه نداده اند.

 در مقابل، میانه روها خواستار عادی سازی روابط ایران با جهان هستند. در سال ۲۰۱۷ میلادی، اصولگرایان برای نخستین بار تواستند بر اختلافات درونی فائق آیند و نامزدی واحد را برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی کنند: ابراهیم رئیسی. آنان نهایت تلاش خود را  به عمل آوردند تا روحانی رییس جمهوری نشود. 

در نهایت اما روحانی برنده انتخابات بود. او خواستار اصلاحات محتاطانه در داخل و بهبود روابط خارجی ایران بود. روحانی و تیم او دست به قمار بزرگی زدند و کل سرمایه سیاسی خود را بر روی توافق هسته ای با امریکا و پنج قدرت جهانی دیگر قرار دادند. واقعیت آن است که ایران گمان می کرد از برجام سود مالی زیادی را کسب خواهد کرد اما این خواسته و وعده او تحقق نیافت. اکنون آن چشم انداز ترسیم شده در حال از بین رفتن است و بسیاری از شرکت های چند ملیتی به دلیل ترس از مجازات های تحریمی امریکا در حال ترک ایران هستند و روحانی گزینه محدودی دارد. 

او با اروپایی ها مذاکره می کند تا هر چه بیش تر ایران بتواند از مزایای برجام سود ببرد. تندروها در ایران اما می گویند این دیپلماسی ناکارآمد است و دست نیاز دراز کردن به سوی اروپایی هاست. آنان می گویند اروپا اراده ای از خود ندارد و در نهایت در برابر امریکا و خواست آن کشور تسلیم می شود و مجبور به پیروی از واشنگتن است. به نظر می اصولگرایان به گونه ای خستگی ناپذیر می خواهند از تعاملات صورت گرفته با غرب در تاریخ معاصر به عنوان نمونه برای مواجهه با روحانی استفاده کند: از ایران کنترا در دولت ریگان در دهه ۸۰ میلادی تا توافق تعلیق غنی سازی اورانیوم ایران با اروپایی ها در اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی به این سو و توافق هسته ای ۲۰۱۵ میلادی.

تندروها روحانی را مسخره کرده و می گویند غرب در همه موارد مذکور به ایران خیانت کرده است. اکنون وارد شدن ضرر به عملگرایان در ایران زمان خوبی را برای اصولگرایان فراهم می کند. صرفنظر از این که امضاکنندگان دیگر توافق هسته ای چه میزان در برابر فشار واشنگتن مقابله می کنند واقعیت آن است که تحریم های امریکا به طور گسترده ای بر نتیجه انتخابات پارلمانی ۲۰۲۰ ایران و انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ آن کشور تاثیرگذار خواهد بود. اصولگرایان در حال تیز کردن چاقوی خود برای زمانی از دید خود اجتناب ناپذیر هستند که سایر امضا کنندگان برجام کاری کنند که عملگرایان به طور رسمی در طرح خود برای حفظ برجام شکست خورده باشند.

در سال ۲۰۰۵ میلادی  روحانی که آن زمان مذاکره کننده ارشد هسته ای ایران بود موفق نشد تا اروپایی ها را برای معامله سازنده متقاعد سازد که طبق آن تهران به طو داوطلبانه غنی سازی اورانیوم را به حالت تعلیق در می آورد آن زمان نیز اروپایی ها و امریکا تحت فشار افرادی چون جان بولتون بودند که اکنون مشاور امنیت ملی ترامپ است.

این امر منجر به شکست عملگرایان شد و محمود احمدی نژاد در ایران به قدرت رسید. در آن زمان تحریم های اقتصادی سبب شدند تا شرکت های وابسته به نهادهای خاص جای خالی شرکت های چند ملیتی را در ایران پر کنند. 

قشر تازه ای در ایران پدید آمدند. آنان خودروهای پورشه  مازراتی وارداتی را در خیابان های تهران به نمایش می گذارند و کاخ هایی را در تهران و تورنتو و دیگر نقاط جهان خریداری می کردند. این قشر از طریق دور زدن تحریم ها و اختلاس ها به میلیاردها دلار رسیدند. 

همان گونه که واشنگتن بار دیگر تلاش می کند تا اقتصاد ایران را خفه کند کسانی که روحانی آنان را «تاجر تحریم ها» خوانده بود بار دیگر جان تازه ای می گیرند. با توحه به اقتصاد نابسامان، کاهش ارزش ریال و افزایش نارضایتی مردم در ایران دولت ترامپ احساس می کند ایران اسیب پذیر شده است. 

با این حال، آن چه ترامپ نادیده می گیرد آن است که با تصمیمات او نیروهای تندرو و ارگان های خاص غیر انتخابی در ایران تقویت می شوند. در دهه ۸۰ میلادی، واشنگتن در جریان حمله صدام به ایران به امید از بین بردن نظام تازه انقلابی به قدرت رسیده در ایران از عراق حمایت کرد. 

آن جنگ خشن هشت ساله اما در نهایت به جای نابود کردن نظام سیاسی ایران به تقویت جمهوری اسلامی ایران کمک کرد. در حال حاضر نیز انقلاب ایران به چهل سالگی خود نزدیک می شود موضعی خشن از سوی امریکا به عناصری در درون نظام سیاسی ایران کمک می کند که از شعارهای ضد امریکایی حمایت می کنند و در نهایت منجر به تضعیف میانه روها خواهد شد.